ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ Τ/Σ "ALTER"

Ύστερα από την υπόσχεση της εργοδοσίας του ALTER ότι θα εξοφλήσει μέχρι αύριο τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, αναστέλλεται, σε ένδειξη καλής θελήσεως, η προγραμματισμένη για σήμερα Πέμπτη, 23 Δεκεμβρίου 2010 και από 18.00-23.00 στάση εργασίας των δημοσιογράφων, των τεχνικών και των διοικητικών υπαλλήλων που εργάζονται στον τηλεοπτικό σταθμό.

Σε περίπτωση, όμως, που η εργοδοσία δεν τηρήσει τις υποσχέσεις της και δεν καταβάλλει τα δεδουλευμένα οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν.

ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ Τ/Σ "ALTER"

Τρεις τετράωρες στάσεις εργασίας στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER αποφάσισαν η ΕΣΗΕΑ, η ΕΠΗΕΑ και η ΕΤΙΤΑ καθώς η επιχείρηση καθυστερεί συστηματικά την καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους. Αυτή τη στιγμή χρωστάει μέρος του Οκτωβρίου και τον Νοέμβριο αλλά πλήρωση το δώρο των Χριστουγέννων.

Οι κυλιόμενες στάσεις εργασίας των δημοσιογράφων, του διοικητικού προσωπικού και των τεχνικών, που εργάζονται στον σταθμό θα πραγματοποιηθούν
---Σήμερα, Τετάρτη, από τις 5 ως τις 9μμ, και
---Αύριο, Πέμπτη, από 8-12 το πρωί και από τις 6 ως τις 11μμ

Ζητώντας
---Την άμεση καταβολή των οφειλομένων αποδοχών στους συναδέλφους δημοσιογράφους, διοικητικούς και τεχνικούς και
---Να εφαρμοστούν στο σύνολο των εργαζομένων οι ΣΣΕ.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους συναδέλφους που εργάζονται στο σταθμό να μετάσχουν μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 1 του Καταστατικού, αποφάσισε τη διαγραφή του Χρήστου Παναγόπουλου του Παναγιώτη από τα μητρώα των μελών της ΕΣΗΕΑ για παράβαση των διατάξεων της περιπτώσεως της παρ. 1 του άρθρου 9 και της παρ. 3 του άρθρου 6 του Καταστατικού.

Ο Χρήστος Παναγόπουλος ενεργώντας ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας κατά τις κινητοποιήσεις του τελευταίου δεκαημέρου του Νοεμβρίου, κατά το οποίο η Διεύθυνση του Ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΪ» απαίτησε τη μείωση των αποδοχών των δημοσιογράφων, τάχθηκε με το μέρος της ιδιοκτησίας και αντιστρατεύτηκε στις επαγγελματικές επιδιώξεις και κινητοποιήσεις των συναδέλφων που αποφάσισε το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ.

Το διπλό χρέος, προς την «Ε» και την ελευθεροτυπία

Του ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ

Το συνδικαλιστικό σωματείο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, στην υποτιθέμενη αναμέτρησή του με τα αφεντικά του τύπου, είχε μια χρυσή ευκαιρία: να διασπάσει το μέτωπο των εκδοτών, να τους βάλει να πλακωθούν μεταξύ τους και έτσι να πετύχει, διά της τεθλασμένης, όλα όσα διεκδικεί για λογαριασμό των μελών της.
Την ευκαιρία αυτή προσέφερε στους δημοσιογράφους η Μάνια Τεγοπούλου της «Ελευθεροτυπίας» η οποία (μόνη αυτή!) δέχθηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους, και να εξαιρεθεί, φυσικά, από την 48ωρη απεργία που είχε εξαγγείλλει η ΕΣΗΕΑ.
Η τελευταία, όμως, αντί να πάρει την υπογραφή της Μάνιας και με αυτήν ως όπλο να αναγκάσει σε συνθηκολόγηση τους βαρόνους των ΜΜΕ, έβαλε όλους τους εκδότες σε ένα καζάνι και προχώρησε σε μια απεργία την οποία τελικά η ίδια φρόντισε να υπονομεύσει.
Για τους συντάκτες της «Ε» και της «Κ.Ε.» ήταν ολοφάνερο ότι με την τακτική που ακολούθησε η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, εξυπηρετούσε ηθελημένα τα συμφέροντα των διαπλεκομένων επιχειρηματιών του τύπου, που αποτελούν το σκληρό πυρήνα της Ενωσης Ιδιωκτητών, και όχι εκείνα των δημοσιογράφων.
Είχαμε, δηλαδή, μπροστά μας μια ξεκάθαρη προδοσία του κλάδου και μία ταυτόχρονη πριμοδότηση των εκδοτών εκείνων οι οποίοι χρησιμοποιούν εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και περιοδικά, για να προωθούν άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι περισσότερες από τις οποίες σχετίζονται με το κράτος...
Με λίγα λόγια, η απόφαση της ΕΣΗΕΑ για γενική απεργία θα μπορούσε να αποτελέσει ένα θανατηφόρο πλήγμα κατά της ελευθεροτυπίας, γι' αυτό και η «Ελευθεροτυπία» αποφάσισε να επαναστατήσει. Και να καταγγείλει αυτή τη σκοτεινή διαπλοκή, η οποία δεν είναι καθόλου (μα καθόλου...) άσχετη με τα όσα δραματικά βιώνει σήμερα ο τόπος.
Προσωπικά πάντως δεν αποφάσισα μόνο γι' αυτό, ύστερα από 45 χρόνια στη δημοσιογραφία, να πάω κόντρα στο επαγγελματικό μου σωματείο, του οποίου είμαι μέλος από το 1975. Ενας επιπλέον λόγος γι' αυτή την ξαφνική μου «ανυπακοή» πηγάζει από τη βαθιά πίστη μου, ότι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο τόπος και η δημοσιογραφία έχουν ανάγκη αυτή την εφημερίδα.
Γιατί η «Ελευθεροτυπία», πέραν όλων των άλλων, σέβεται εκ παραδόσεως την άποψη (και την υπογραφή) των συντακτών της, ακόμα και όταν αυτή συμβαίνει να είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη δική της γραμμή. Πράγμα που σημαίνει ότι, παρά τα όποια λάθη θα μπορούσε να της καταλογίσει κανείς, υπηρετεί την ελευθεροτυπία με έναν τρόπο που εμείς οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε συναντήσει σε κανένα άλλο μαγαζί.
Για όποιον μπορεί να αμφιβάλει θα γυρίσω πίσω, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για να πω τα εξής: Η «Ελευθεροτυπία», για λόγους που ακόμα και σήμερα δεν έχω κατανοήσει πλήρως, ήταν φιλικά διακείμενη προς τη διεξαγωγή των Αγώνων στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο για μένα να αναπτύξω μέσα από τις στήλες της τη γνωστή δυναμική επιχειρηματολογία ενάντια στο «μεγάλο στοίχημα» του έθνους που, κακά τα ψέματα, συνέβαλε τα μέγιστα στο σημερινό οικονομικό μας χάλι.
Ολα εκείνα τα χρόνια που δεν ήταν καθόλου εύκολα για τους λίγους φορείς τέτοιων... αντεθνικών ιδεών η «Ε» δεν διαπραγματεύθηκε μαζί μου τη δημοσίευση έστω και ενός «και». Φιλοξένησε τα πάντα! Και επιπλέον όταν το ζεύγος Αγγελοπούλου και οι συν αυτώ ήγειραν εναντίον μου αγωγές 16 εκατ. ευρώ, με στήριξε ολόπλευρα μέχρι την πανηγυρική δικαίωση. Οπως ακριβώς είχε κάνει και 20 χρόνια πριν στην υπόθεση Κιάππε, την οποία το ποδοσφαιρικό κατεστημένο είχε χρησιμοποιήσει για να με σβήσει από τον χάρτη.
Και κάτι τελευταίο. Αν πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσα μέσα από οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα να ασκώ τέτοια δριμύτατη κριτική στον υπ' αριθμόν ένα διαφημιζόμενο στον ελληνικό τύπο οργανισμό, τον ΟΠΑΠ, είναι οικτρά γελασμένος. Ολα αυτά είναι εφικτά μόνο στην «Ελευθεροτυπία». Γι' αυτό και κάθε πραγματικός δημοσιογράφος κάτι χρωστάει σε αυτή την εφημερίδα.