6 Ιουν 2015

Το χρώμα της ανεργίας



 
Συγκλονιστική μαρτυρία στο παρασκήνιο των εκλογων
Της Ευγενίας Κατούφα
Μέλους της Εφορευτικής
Επιτροπής
Στην ΕΣΗΕΑ

Παρασκευή βράδυ σχεδόν μεσάνυχτα και μόλις γύρισα από την καταμέτρηση των ψήφων στην ΕΣΗΕΑ. Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, ίσως να χρειαστούν και επαναλήψεις. Ήταν πολύ κοπιαστική η άσκηση αυτής της δημοκρατικής υποχρέωσής μου να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως μέλος της εφορευτικής σ’ αυτές τις εκλογές. Είχαμε να εκφράσουμε την προτίμησή μας για πολλά θέματα: διοικητικό συμβούλιο, εξελεγκτική (οι περισσότεροι ξεχνούσαν να βάλουν σταυρό και σ’ αυτούς τους υποψηφίους) πειθαρχικά, απολογισμός, προϋπολογισμός, καταγγελία συλλογικής σύμβασης, εκπρόσωπο στο μικτό συμβούλιο ή συνταξιούχους… Η καταμέτρηση επίπονη, ως τα χαράματα, αλλά συνεχίστηκε πάλι σήμερα, με μάτια κατακόκκινα, πόδια πρησμένα, κεφάλι «εκατό οκάδες» μέση να πονάει… 

Περισσότερο όμως επίπονο ήταν αυτό που άκουσα τόσες μα τόσες φορές αυτές τις δύο ημέρες ως απάντηση στο ερώτημα: Σε ποιο μέσο είσαι συνάδελφε για να σου δώσουμε ψηφοδέλτιο για εκπρόσωπο; Και η απάντηση πανομοιότυπη: «Στο σπίτι μου», «σε κανένα μέσο», «είμαι άνεργος», «είμαι με μπλοκάκι και δεν έχω δικαίωμα να ψηφίσω για εκπρόσωπο»!
Νομίζω ότι αυτή η απάντηση ...

5 Ιουν 2015

Επαναλαμβανεται η ψηφοφορία για τα Πειθαρχικά Συμβούλια στις 11 και 12 Ιουνίου

Την Πέμπτη και την Παρασκευή, 11 και 12 Ιουνίου 2015 θα επαναληφθεί η ψηφοφορία για την εκλογή μελών του Πρωτοβάθμιου και του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου, καθώς για την εκλογή εκπροσώπων των συνταξιούχων καθώς κανείς υποψήφιος δεν συγκέντρωσε την πλειοψηφία του 50% +1 εκείνων που ψήφισαν. 

Η Εφορευτική Επιτροπή ανακοινώνει ότι οι συνάδελφοι, που επιθυμούν να υποβάλουν υποψηφιότητα για εκπρόσωποι στο Μεικτό Συμβούλιο και δεν έχουν θέσει υποψηφιότητα έως σήμερα, μπορούν να καταθέσουν αίτηση έως την Τετάρτη, 10 Ιουνίου 2015 στις 2 το μεσημέρι στη Γραμματεία της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, 5ος όροφος.
Επίσης, οι υποψήφιοι που δεν επιθυμούν να μετέχουν στις επαναληπτικές αρχαιρεσίες, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη και την Παρασκευή, 11 και 12 Ιουνίου 2015, μπορούν να καταθέσουν τις παραιτήσεις τους στη Γραμματεία της Ενώσεως έως την Τρίτη, 9 Ιουνίου 2015 στις 12 το μεσημέρι. 

Τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών για τα Πειθαρχικά Συμβούλια και το Μικτό Συμβούλιο μπορείτε να τα βρείτε εδώ

4 Ιουν 2015

Κρίσιμες κάλπες ΕΣΗΕΑ: Πρίν "νωτίσει" η εργοδοτική μελάνη


Οι... ερινύες των νταβατζήδων του Τύπου οργιάζουν ζητιανεύοντας "κουκιά"!

Όταν κάποιος φιλοδοξεί να ονομαστεί συνδικαλιστής και κυρίως δημοσιογράφος πρέπει να είναι σοβαρός.

Όταν όμως αναφέρει πως «οι φετινές εκλογές είναι εκλογές» αυτό δεν αποτελεί διαπίστωση ή προοίμιο μιας σοβαρής θέσης για το μέλλον του κλάδου, των εργασιακών δικαιωμάτων μας και της διαπραγματευτικής διάταξης που πρέπει να πάρουμε εν όψει του νέου αντιλαϊκού και αντεργατικού Μνημονίου που θα μας φορέσουν οι νταβατζήδες «των αγορών» και των μονοπωλίων.

Το πρώτο και κυρίαρχο θέμα είναι ο σεβασμός των θεσμών που υποτίθεται πως επικαλούνται και θέλουν να προστατεύσουν άγουροι «φιλελέδες». Τα παραμύθια για την «ευέλικτη εργασία» και τις άλλες περίεργες ιστορίες θα πρέπει να τελειώνουν μια και καλή.

Οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι απαντούν στα παπαγαλάκια όσων θέλουν να ξεχαρβαλώσουν όποιο εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα έχει απομείνει.  Για να ξεκαθαρίσουμε:

  1.     Όλοι όσοι δουλεύουν στις γαλέρες του Διαδικτύου είχαν, έχουν και θα έχουν τα ίδια δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις με τους δημοσιογράφους στα λεγόμενα αναλογικά ή παραδοσιακά ΜΜΕ. Διεκδικούμε -και δεν χαρίζουμε σε κανέναν- τους δημοσιογράφους του Διαδικτύου, οι οποίοι καλούνται να εργασθούν κάτω από τις πλέον απάνθρωπες και αντίξοες συνθήκες που επικρατούν συνολικά και συγκριτικά με κάθε άλλο χώρο δουλειάς.
  2.     Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα για τις μισθολογικές αποδοχές τους και δεν πρόκειται να δεχθούν οποιαδήποτε υποχώρηση σε νέες απαράδεκτες απαιτήσεις ολιγαρχών των ΜΜΕ που προωθούν πρακτικές δοτών και «εν τη παλάμη και ούτω βοηθήσωμεν» συνδικαλιστών. Ότι πετύχαμε με αγώνες και κόπους στους χώρους δουλειάς δεν το διαπραγματευόμαστε και δεν το συζητάμε τάχα για τον «εξορθολογισμό» μας απέναντι στις ορέξεις κάποιων που θέλουν «παπαγαλάκια» επιχειρήσεων, χορηγών και διαφημιζομένων. Είμαστε δημοσιογράφοι και όχι ορτινάτσες.
  3.     Οι άνεργοι δημοσιογράφοι που ανεβαίνουν καθημερινά τον προσωπικό και οικογενειακό «Γολγοθά» τους δεν είναι υποδεέστεροι και κατώτεροι κανενός. Κάθε πρόταση για την αποδοχή «ευέλικτων μορφών εργασίας» αποτελεί προσβολή και κρύβει την πιο ακραία και δόλια δεξιά αντίληψη για την κοινωνική απαξίωση των θυμάτων της κρίσης, από κάποιους που διαχρονικά υπηρέτησαν και υπηρετούν τους εργολάβους της απαξίωσης κάθε έννοιας εργασιακής αξιοπρέπειας στον Τύπο.
  4.     Με προκλητική επιπολαιότητα δεν είναι δυνατόν να νομίζει κανείς ότι υπάρχει πεδίο έντιμης «συνεργασίας» ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζομένους. Οι ρόλοι είναι συγκεκριμένοι σε κάθε θεσμό. Οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν είναι αναλώσιμοι ή συνέταιροι κανενός. Είναι επαγγελματίες με δικαιώματα και υποχρεώσεις.
  5.     Οι αεριτζήδες που νομίζουν πως με «προγράμματα για ανέργους» ή με «σεμινάρια επιδότησης ανέργων» λύνονται τα προβλήματα είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αντιθέτως, η κρίση βαθαίνει με τις αντιλήψεις του «διαίρει και βασίλευε». Καλύτερα θα ήταν όλοι αυτοί οι μετά Χριστόν προφήτες για τα δεινά στον Τύπου να ακούσουν τις προτάσεις μας για να σταθεί στα πόδια της η ΕΣΗΕΑ και ο κλάδος συνολικά. Τέλος,
  6.     Όσοι βαυκαλίζουν «σύγχρονες απαιτήσεις» διαφόρων χορηγών υπηρεσιών Υγείας να αφήσουν του πειραματισμούς στον ΕΔΟΕΑΠ. Αυτός ο Οργανισμός οικοδομήθηκε με το αίμα και τους κόπους όσων πάλεψαν για ανθρώπινη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων στον Τύπο.

Τους διαμηνύουμε ότι υπάρχει μια μόνο σύγχρονη αντίληψη: Ρήξη και πάλη με κάθε διαπλοκή, περιφρούρηση των δικαιωμάτων όλων των μελών της ΕΣΗΕΑ και καμία υποχώρηση στους σχεδιασμούς όσων μεθοδεύουν  τον κοινωνικό αυτοματισμό μεταξύ των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Οι «εκλογές της αλήθειας» που τάχα ευαγγελίζονται οι μαθητευόμενο συνδικαλιστές είναι το ζητούμενο και όχι η αφορμή για την απαξίωση, την αυτοταπείνωση και την ραγδαία φτωχοποίηση όσων εργάζονται στα ΜΜΕ.

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

3 Ιουν 2015

And the winner is...





Οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι χαιρετίζουν τη μεγάλη προσέλευση της πρώτης ημέρας των εκλογών της Ένωσης. Είναι ένα χτύπημα στην απαξίωση του Σωματείου που καλλιέργησαν ορισμένοι και κάθε χτύπημα σ’ αυτή την απαξίωση είναι νίκη του κλάδου. 

Χαιρετίζουν την αύξηση της προσέλευσης των ανέργων. Η δική τους συμμετοχή είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που αγνόησαν την ανεργία τους.

Χαιρετίζουν και την προσέλευση των συναδέλφων της ΕΡΤ, που στην πλειοψηφία τους στις προηγούμενες εκλογές σίγησαν και τώρα δείχνουν αποφασισμένοι να στείλουν  το δικό τους μήνυμα σ’ αυτούς, που πριν από δύο χρόνια έκλεισαν τα μάτια στο «μαύρο» της ΕΡΤ.

Είναι η ώρα που όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας!

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Ο εμπαιγμός των άνεργων δεν πρόκειται να ξεχαστεί...




Του Δημήτρη Παπαδημητρίου

ΕΠΙΔΟΜΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ Ε.Σ.Η.Ε.Α. ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ: Πού είναι;..


Τι γίνεται στην Ε.Σ.Η.Ε.Α. με τα χρήματα που πρέπει να καταβληθούν στους άνεργους δημοσιογράφους, που παρακολούθησαν τα σεμινάρια κατάρτισης τον περασμένο χειμώνα; 

Πολύ περίεργη είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα, σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα…

 Η σχετική οδηγία αναφέρει ότι το περιθώριο καταβολής των χρημάτων είναι το πολύ δύο μήνες, αλλά οι άνεργοι του δεύτερου γκρουπ -κάποιοι από τους οποίους έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα από τα μέσα Φεβρουαρίου, δηλαδή σε λίγο θα συμπληρώσουν τέσσερις μήνες- ακόμα όχι μόνο δεν έχουν εισπράξει τα 1.200€, που δικαιούται ο καθένας τους, αλλά, το πιο εντυπωσιακό, ούτε και έχουν ενημέρωση για το πότε, καθώς η μία αναβολή διαδέχεται την άλλη! Η πρόσφατη τοποθέτηση πάντως, αναφέρει για καλό Ιούλιο και βλέπουμε!..

Πριν από ένα μήνα...

Ο ΞΕΝΙΟΣ 94,3 FM σύντομα κοντά σας…




Του Κώστα Γεωργακόπουλου

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα δημοτικό ραδιόφωνο στους πρόποδες της Πάρνηθας στην περιοχή των Άνω Λιοσίων. 
Ονομαζόταν ΞΕΝΙΟΣ 94,3 FM!!!     
                                                    

2 Ιουν 2015

Γραφω για την ιστορία σας, την ιστορία μας





 
Του 
Μιχάλη Σταθακόπουλου





 Ότι έχω να πω είναι μια μικρή ιστορία, λίγες λέξεις που ελπίζω να μην κουράσουν. Μια ιστορία που ίσως την έχεις βιώσει κι εσύ συνάδελφε. 
Στις εκλογές αυτές, θα ακούσεις (πάλι) πολλά. Τα περισσότερα βέβαια, θα εξαφανιστούν γρήγορα και θα μείνουν μονάχα τα φυλλάδια και τα ψηφοδέλτια. Όμως, η ιστορία μου και οι ιστορίες μας θα συνεχίσουν να υπάρχουν… Εάν εμείς το επιλέξουμε, φυσικά…
 Λοιπόν Θανάση και Νίκο σας το οφείλω αυτό. 

Να γράψω  για την ιστορία σας, την ιστορία μας.

Η ΕΡΤ δείχνει το δρόμο: ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ






της Βιργινίας Ξενικάκη









Δεν γίνεται να υπάρχει Ελευθερία του Τύπου ,εκεί όπου οι δημοσιογράφοι εργάζονται υπό συνθήκες Φόβου ,Φτώχειας, απόλυσης. Εκεί όπου η πολυφωνία ,ο πλουραλισμός θυσιάστηκαν στα συμφέροντα της κάθε εξουσίας και των επιχειρηματικών ορέξεων.

 ΄Οπως έγινε με το μαύρο στην ΕΡΤ. Όπως έγινε, με άλλους τρόπους, σε τόσα άλλα Μέσα Ενημέρωσης. Οπως γίνεται κάθε μέρα για τους απλούς εργαζόμενους, για τους συνταξιούχους,  χωρίς να υπάρχει κανείς να τους προστατέψει.  

Μέσα σε αυτή την αρένα της διαπλοκής ,της ψευτιάς ,της κλεψιάς της κλίκας της αλητείας, αγωνίζομαι μαζί με τους ΜΑΧΟΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ για τα κρίσιμα θέματα που σαρώνουν τον κλάδο μας.

Κόντρα στα συμφέροντα της κάθε εξουσίας στον χώρο μας, αγκαλιάζοντας τους απολυμένους συναδέλφους τους εργαζόμενους αλλά και τους νέους συναδέλφους ώστε να έχουν τη σύνταξη τους και την περίθαλψη τους.

ΟΧΙ ΠΙΑ στις Μαριονέτες της κάθε διαφθαρμένης εξουσίας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ.

Συνάδελφοι στο χέρι μας είναι να χτίσουμε ένα γερό Θεμέλιο με τα τούβλα που μας πετάνε...

Η ανεξαρτησία του ελεύθερου πνεύματος αποτελεί τη βάση για τη διαμόρφωση της δημοκρατικής συνείδησης.

 Συνάδελφε ψηφοφόρε το να σκοντάψεις δυο φορές στην ίδια πέτρα ειναι παροιμιώδες αίσχος...


Οι προσεκτικοί σπάνια σκοντάφτουν...

Αν μας αρέσει «Ένωση-κατάψυξη» ας μην αλλάξουμε τίποτα…






Του Χάρη Κάντα


 






Και να που ήμαστε πάλι εδώ. 
Στο ίδιο σταυροδρόμι που ήμασταν πριν από τις προηγούμενες και τις πιο προηγούμενες «σημαντικές» και «κρίσιμες» εκλογές της ΕΣΗΕΑ.
 Και τι έχει αλλάξει;
 ΤΙΠΟΤΑ.
 Οι διοικήσεις της Ένωσης...

Οι αγελάδες δεν είναι απλά ισχνές: έχουν πεθάνει από ασιτία









του  

Ορέστη  

Σχινά







Κάποτε όλα έμοιαζαν ρόδινα: εφημερίδες και κανάλια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια, οι τηλεοπτικοί δημοσιογραφικοί αστέρες δεν ήξεραν ποια παχυλή οικονομικά πρόταση να διαλέξουν, οι συμβάσεις τηρούνταν στα περισσότερα “μαγαζιά”, τα “μαύρα” είχαν γίνει καθεστώς. Οι πιο νουνεχείς και υποψιασμένοι...

Ότι κι αν φοβήθηκες, πλέον μην το φοβάσαι. Όλα είναι πραγματικότητα πια.

Του Θοδωρή Χαρόπουλου

Λένε πως αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήσαν παράνομες. Λάθος μέγα και μοιραίο. Αυτό προσπαθούν να σε πείσουν για δεκαετίες, πως "όλοι είναι ίδιοι, άρα μην εκφράσεις άποψη, μην ψηφίσεις, έτσι κι αλλιώς... ματαιότης ματαιοτήτων".

Κάνε τα σωστά …follow

Του Δημήτρη Σούλτα

Τα τελευταία χρόνια η ζωή μας γέμισε από followers. Τα κοινωνικά δίκτυα έγιναν για πολλούς καθημερινή συνήθεια και οι περισσότεροι πορεύονται μέσα σ’ αυτά ως ακόλουθοι ή ακολουθούμενοι. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι απαραιτήτως κακή, αρκεί να ξέρεις ποιον ακολουθείς και για ποιόν λόγο.

Πρώτα τα του οίκου μας





Του  
Γιώργου Ρουσάκη



Πως να μιλήσεις για προβλήματα δημοσιογραφίας σε μια χώρα που είναι επί δεκαετίες όμηρος τερατωδών ξένων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και η μεγαλύτερη μερίδα της πολιτικής της ηγεσίας και του λαού της το έκανε κατανοητό μόλις το πολύ πρόσφατο χρονικό διάστημα;

Μπορεί άραγε σε μέρες κρίσης να ψάχνει κανείς για τη χαμένη αξιοπιστία και αξιοπρέπεια της ελληνικής δημοσιογραφίας, ενώ προέχει η επιβίωση του κλάδου αλλά και των προσώπων που τον συναποτελούν είτε είναι άλλοτε επιτυχημένοι επαγγελματίες είτε νέοι με το όραμα να γίνουν κάποτε επιτυχημένοι επαγγελματίες είτε συνταξιούχοι;

Ασφαλώς ο πήχυς της επιτυχίας στους βασικούς γενικούς στόχους του δημοσιογραφικού χώρου έχει τοποθετηθεί πλέον για όλους μας πολύ ψηλά. Χρειάζεται εξαιρετικά οργανωμένη  προσπάθεια, υπομονή και ομαδικό πνεύμα για να ξαναβρεί η ελληνική δημοσιογραφία  κάποιες στέραιες βάσεις επανεκκίνησης.

Η Ενωση Συντακτών που από την εποχή της δημιουργίας της αποτελεί το στήριγμα και την ελπίδα τόσο σε επίπεδο οντότητας του κλάδου συνολικά όσο και στον τομέα της ισχυροποίησης και του σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων των λειτουργών του χώρου, επιβάλλεται και στους δύσκολους καιρούς που περνάμε να αποτελέσει το εφαλτήριο που θα βοηθήσει να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια.

Για να μπορέσει όμως να ξαναγίνει η Ενωση Συντακτών η δύναμη με την οποία  παλιά δεν τολμούσαν να συγκρουστούν ιδιοκτήτες του Τύπου, μεγαλοεπιχειρηματίες και κομματικό κατεστημένο πρέπει πρώτα απ' όλα  να βάλει τάξη στα του οίκου της.

 Δεν γίνεται να εξακολουθήσει να θεωρείται  ο Τύπος ένας ταγός της κοινωνίας με ρόλο αντικειμενικής  ενημέρωσης και  κριτικής των κακώς κειμένων της εκάστοτε πολιτικής κατάστασης όσο ισχύει στην Ενωση ένα εκλογικό σύστημα που επιτρέπει να αναδεικνύονται στο Δ.Σ.  άνθρωποι κυρίως εξαρτημένοι από γνωστά κομματικά κατεστημένα


Πρέπει, επίσης, να ενισχυθούν οι θεσμοί της και κυρίως τα πειθαρχικά συμβούλια ώστε να πάψουν να εκδίδονται τόσο συχνά απαλλακτικές αποφάσεις για φανερά  και πολλές φορές προκλητικά παραπτώματα κάποιων που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι ενώ  στην πραγματικότητα αποτελούν εκπροσώπους κάθε λογής μεγάλων συμφερόντων.

Οσο για τον ειδικό χώρο τον οποίο υπηρέτησα στη διάρκεια της δημοσιογραφικής μου πορείας, το αθλητικό ρεπορτάζ, ίσως πρέπει να βρεθεί τρόπος να μπει ένα στοπ στη λαίλαπα της εποχής μας που ήλθε να προστεθεί στη μονοκρατορία των μεγάλων ΠΑΕ Αθήνας και Θεσσαλονίκης

Ολα σχεδόν τα φώτα της δημοσιότητας έχουν δοθεί στο ξένο ποδοσφαιρικό ρεπορτάζ. Ασχολούμαστε πλέον όλη  μέρα με τον Μέσι, το Ρονάλντο, τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα, τη Μπάγερν  αλλά και ...μπυραρίες του Μέλανος Δρυμού

Η προβολή του ποδοσφαίρου των μικροτέρων κατηγοριών της χώρας μας αλλά και των επιτυχιών των Ολυμπιακών αθλημάτων που (εξακολουθούν να καλλιεργούνται και κάποια και να διαπρέπουν!) έχει χαθεί στα αζήτητα ειδικά την τελευταία πενταετία.