8 Μαΐ 2010

Κανάλι 1: Σκάσε και μή μιλάς ...κι ας είσαι απλήρωτος δύο μήνες. Αλλοιώς...



Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας
Αθήνα, Σάββατο 8 Μαΐου 2010
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κανάλι 1.
Απλήρωτοι 2 μήνες και απειλές
για απεργοσπαστικό μηχανισμό,
από την Διοίκηση του ραδιοφώνου
.

Το Διοικητικό Συμβούλιο χθες το βράδυ στις 10 απέκρουσε την προσπάθεια δημιουργίας απεργοσπαστικού μηχανισμού από την Διοίκηση του Δημοτικού ραδιοσταθμού του Πειραιά, Κανάλι 1. Χθες Παρασκευή 7 Μαΐου 2010 οι εργαζόμενοι του ραδιοσταθμού βρίσκονταν σε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση λόγω του ότι είναι απλήρωτοι τους τελευταίους δύο μήνες, ενώ το Δώρο του Πάσχα τους έχει παράνομα περικοπεί δήθεν λόγω της δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης για τον δημόσιο τομέα.

Έτσι από χθες το βράδυ άρχισε η Διοίκηση του ραδιοσταθμού να σπέρνει τη φημολογία για μετάδοση αγώνα μπάσκετ για την Παρασκευή το βράδυ παρ’ όλη την απεργία των τεχνικών και παρ’ όλη την συμμετοχή ΟΛΩΝ των τεχνικών του Καναλιού 1. Ρόλο τεχνικού «συγχρόνου εκπομπής» θα έπαιζε πληρωμένη από το Δήμο, Δημοτική υπάλληλος.

Το Διοικητικό Συμβούλιο αμέσως ενημέρωσε τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, καθώς και το Σώμα Ειδικών Επιθεωρητών και ταυτόχρονα συγκαλέσαμε Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών της Ένωσης στο Κανάλι 1. Εν τέλει ο αγώνας μπάσκετ δεν μεταδόθηκε.
Ευχαριστούμε τους Ειδικούς Κοινωνικούς Επιθεωρητές κα Ζέρβα Γεωργία και κο Σαμέλη Γιώργο για τον άψογο έλεγχο που διενήργησαν. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά κο Ξουράφη Νίκο για την άμεση κινητοποίησή του.

Να έδειχνε η Διοίκηση του Καναλιού 1 την ίδια ζέση για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων των εργαζομένων όπως για την προσπάθεια απεργοσπασίας...

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Δημήτρης Καμαρινόπουλος Δημήτρης Καραπανάγος

6 Μαΐ 2010

Οι απλήρωτοι της Απογευματινής και η ..."ρευστότητα" του Σαραντόπουλου

Την ώρα που η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ δεν εχει ρευστό να πληρώσει τους εργαζόμενους στην εφημερίδα ο εργολάβος – εκδότης διοργανώνει ημερίδες και δείπνα για τη… ρευστότητα στην αγορά!Ο Κ. Ι. Σαραντόπουλος πήρε πρωτοβουλία και προσκάλεσε σε δείπνο εργασιας την υπουργό Οικονομίας Λούκα Κατσέλη και τους εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζών για να βρεθούν τρόποι ομαλής χρηματοδότησης των επιχειρήσεων…


Ο εργολάβος–εκδότης που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους για περισσότερο από έναν μήνα και τους πληρώνει «έναντι», τολμά και διοργανώνει φιέστες για την… ρευστότητα συνεπικουρούμενος από τη νέα διευθύντρια της Φειδίου και την αρχισυντάκτρια οικονομικών εκδόσεων(;) της εφημερίδας.

Την ίδια ώρα πολλοί αναρωτιούνται πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια υπουργός που σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς συμμετέχει και παραβρίσκεται σε δείπνα παρωδία μαζί με τραπεζίτες και εργολάβους.Η δήλωση της Λούκας Κατσέλη κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης της Απογευματινής ότι «κυβέρνηση, τράπεζες και επιχειρήσεις είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι» μόνο ανατριχίλα προκαλεί στους εργαζόμενους.
Υ.Γ. Η Κατσέλη τώρα σπεύδει να συναντηθεί με εκπροσώπους της αγοράς για τη συγκράτηση των τιμών στα βασικά καταναλωτικά αγαθά. Πολλοί λένε ότι θα μπορούσε να το κάνει πολύ πιο πριν, αλλά δεν είχε καιρό καθώς έτρεχε στα γεύματα του Σαραντόπουλου…
πηγή: zoornalistas

5 Μαΐ 2010

Υπάρχουν νεκροί, το γράφουν τα μπλόγκ!


του Νίκου ΞΥΔΑΚΗ
Αρχισε σαν η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση από την εποχή της απεργίας για τα μέτρα Γιαννίτση, το 2001· προτού περάσουν τρεις ώρες τέλειωνε σαν τραγωδία.

Εκατό και περισσότεροι χιλιάδες άνθρωποι , νέοι, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, κύριοι με το σακκάκι τους και καπελάκι για τον ήλιο, κυρίες με μαλλί κομμωτηρίου και μαύρο γυαλί, άνθρωποι νοικοκυραίοι, φιλήσυχοι, ειρηνικοί, μα τώρα ανήσυχοι, νευρικοί, δύσθυμοι.

Μπροστά από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο συγκεντρώνονται δημοσιογράφοι. Πρόσωπα σκυθρωπά, ελάχιστοι μικροαστεϊσμοί. Περνούν γνωστοί: μια γκαλερίστ, ένας ζωγράφος, ένας ξενοδόχος Κυκλάδων, μια πρώην ιδιαιτέρα υπουργού, ένας εκδότης βιβλίων, ένας βουλευτής, ένας νομαρχιακός σύμβουλος, ένας διευθυντής εφημερίδας, ένας άνεργος δημοσιογράφος, μια συνταξιούχος δημοσιογράφος, ένας επιχειρηματίας με τρία καταστήματα.
Ο ήλιος καίει ανελέητος, τα κινητά ανάβουν, διάσπαρτος κόσμος αποδοκιμάζει την ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ.

Διάχυτη ένταση, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αντιλαμβάνονται εναργέστερα το βάρος της στιγμής, την κρισιμότητα των περιστάσεων, την ευθύνη. Ξέρουν ότι σήμερα η Βουλή συνεδριάζει, αντιμέτωπη με μια από τις κρισιμότερες αποφάσεις της μεταπολιτευτικής της ζωής: για να ψηφίσει το Πρόγραμμα Στήριξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η χώρα σώζεται από τη χρεωκοπία, αλλά επιβάλλονται περικοπές στα εισοδήματα, σκληρή φορολογία, αναμόρφωση του ασφαλιστικού.
Τα επόμενα χρόνια, η ζωή θα είναι διαφορετική.

Ερχονται ειδήσεις για το συγκεντρωμένο πλήθος: στο Σύνταγμα βρίσκεται η κεφαλή. Μεταξύ Αλεξάνδρας και Μουσείου τα οργανωμένα αριστερά μπλοκ απομακρύνουν αγέλες μπάχαλων. Οι μπάχαλοι προχωρούν απ’ τα πλαϊνά των οργανωμένων συνδικαλιστικών και πολιτικών μπλοκ, προσπερνούν τα πρωτοβάθμια σωματεία, προσπερνούν ακόμη και τα περιφρουρημένα μπλοκ των συντεταγμένων αντεξουσιαστών, προχωρούν προς τα Χαυτεία, χάνονται μες στο πλήθος, δυσοίωνα.

Στουρνάρη και Πατησίων αναποδογυρισμένοι κάδοι. Η πορεία προχωράει αργά, μπαίνει στη Σταδίου, κοντεύει δύο η ώρα. Από το Σύνταγμα μας τηλεφωνούν: γίνονται επεισόδια, πέφτουν χημικά. Κανείς δεν έχει εικόνα τι γίνεται στα άκρα του τεράστιου πλήθους.
Πριν από την πλατεία Κλαυθμώνος βλέπουμε πυκνό μαύρο καπνό να σκεπάζει τον στενό ορίζοντα και να ανεβαίνει στον ουρανό. Πυρκαγιά. Στην Κοράη, δύο αυτόπτες δημοσιογράφοι αφηγούνται: Σπάγανε την Εμπορική επί της Σταδίου, μετά σπάσανε το κατάστημα Zara, πετάξανε μια μολότοφ μέσα στη βιτρίνα, αμέσως ενεργοποιήθηκε το αυτόματο σύστημα πυροπροστασίας, η φωτιά έσβησε σε μερικά λεπτά.
Μια άλλη μικροομάδα είχε διασχίσει τη Σταδίου, ελάχιστα λεπτά μετά το σπάσιμο του Zara, και έσπαγε το κατάστημα της τράπεζας Marfin στο μικρό εκλεκτικιστικό κτίριο πριν από το Αττικόν, έσπασε τις τζαμαρίες, έριξε μολότοφ μέσα. Κανείς δεν πρόλαβε να αντιδράσει στην τυφλή, φονική βία. Πήρε φωτιά, μικρή στην αρχή, μα γρήγορα φούντωσε· η πορεία κοντοστάθηκε, μαύρος καπνός πηχτός άρχισε να βγαίνει από παράθυρα άνω ορόφων του κτιρίου, άνθρωποι βγήκαν στα μπαλκόνια. Κάτι συνέβαινε, κάτι απειλητικό.

Σε μερικά λεπτά έφτασε η Πυροσβεστική. Ημουν εκεί. 14:15, ανθρωποι στέκονταν έξω από το καπνισμένο κτίριο, μια ομάδα ΜΑΤ, φωτογράφοι, τηλεοπτικές κάμερες, κανείς δεν ήξερε τίποτε. Από πλαϊνά μπαλκόνια άνθρωποι πετούσαν μπουκάλια νερό στους εγκλωβισμένους του δευτέρου ορόφου. Η πορεία συνεχιζόταν διστακτική, φήμες κυκλοφορούσαν για έναν άνθρωπο που χτύπησε άσχημα πηδώντας από μπαλκόνι. Κόσμος περνούσε.

Στην οδό Αμερικής τα δακρυγόνα ήταν αποπνικτικά. Η πορεία σκόρπισε προς την Πανεπιστημίου· από το Σύνταγμα κατέβαινε σκόρπιος κόσμος πολύς, καπνοί και δακρυγόνα σπρωγμένα από έναν ελαφρότατο άνεμο έκαναν την ατμόσφαιρα αποπνικτική, άνθρωποι έκαναν εμετό. Η πορεία έχει διαλύσει. Χάος.

Προπύλαια, 15:10, τηλεφώνημα: Υπάρχουν νεκροί, το γράφουν τα μπλογκ! Μην πιστεύεις τα μπλογκ! 15:11, τηλεφώνημα: Γαλλικό κανάλι μιλά για δύο νεκρούς. 15:13: Το RAI μιλά για τρεις νεκρούς σε τράπεζα, το ίδιο και το CNN. Κοιτάω γύρω μου, μου φαίνεται ότι όλοι μιλούν στα κινητά, όλα έχουν σιγήσει, όλα επιβραδύνονται, παγώνουν. Πράγματι, όλοι μιλούν στα κινητά, κατόπιν τα κλείνουν και σιωπούν. Σκορπάνε. Τρεις νεκροί ― αυτό, βουβό, πλανιέται στον αέρα μαζί με αποκαϊδια και δακρυγόνο.

Στη Σταδίου ένα μεγάλο πλήθος έχει ανασυνταχθεί και πορεύεται. Προς την καμένη τράπεζα, προς τον τόπο του θανατικού; Κανείς δεν ξέρει πια, κανείς δεν ξέρει τίποτε. Χτυπάει το κινητό: Η απεργία ανεστάλη, κατεβαίνουμε στην εφημερίδα. Διασχίζω την πόλη, είναι βουβή.

edit: O μπλόγκερ Μιχάλης talos ήταν μαζί μου, όταν πρωτοείδαμε τον πηχτό μαύρο καπνό στη Σταδίου. Μου είπε: Σαν το Lost! Δεν τον κατάλαβα, του απάντησα: Δεν έχω δει το Lost. Μετά από λίγα λεπτά χαθήκαμε, μάς έφαγαν τα δακρυγόνα.
πηγή: vlemma.

4 Μαΐ 2010

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ


Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους δημοσιογράφους, μέλη και μη μέλη της, που εργάζονται στις εφημερίδες, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ιδιωτικούς και δημοτικούς, το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδας, την ΕΡΤ και τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, την τηλεόραση της Βουλής, τα Γραφεία Τύπου, τη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, το ΑΠΕ και το ΜΠΕ, να συμμετάσχουν μαζικά και μαχητικά στην 24ωρη απεργία της Τετάρτης 5 Μαΐου 2010.
Απαιτούμε να μπει φραγμός στα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα της Κυβέρνησης, που αποδομούν το κοινωνικό κράτος και στρέφονται αποκλειστικά και μόνο κατά των εργαζομένων και των συνταξιούχων, δηλαδή, κατά των οικονομικά ασθενεστέρων τάξεων.


Απεργούμε, ζητώντας:


  • Να μη μετακυλιστεί στις πλάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων η οικονομική κρίση, που άλλοι δημιούργησαν και έχουν πλήρη την ευθύνη.
  • Να μην καταργηθούν κατοχυρωμένες κατακτήσεις που πέτυχαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς αγώνες.
  • Την απόλυτη τήρηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τη διατήρηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
  • Να διασφαλιστούν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων

Η προσυγκέντρωση των δημοσιογράφων θα γίνει στη συμβολή των οδών Πατησίων & Μάρνη και ώρα 11.00 π.μ.


Κατά τη διάρκεια της απεργίας:

---Δεν θα μεταδοθεί κανένα δελτίο ειδήσεων και καμία δημοσιογραφική και ενημερωτική εκπομπή από το εσωτερικό ή το εξωτερικό. Το ίδιο ισχύει και για τις ενημερωτικές εκπομπές, που είναι εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, καθώς και για τους συναδέλφους που απασχολούνται σε αυτές. Στις περιπτώσεις αυτές δεν θα μεταδοθεί ούτε μαγνητοσκοπημένη ή ηχογραφημένη εκπομπή.
---Δεν θα εκδοθεί κανένα Δελτίο Τύπου και οι συντάκτες δεν θα παραστούν σε καμία συνάντηση, συνέντευξη ή briefing .
---Την Πέμπτη, 6 Μαΐου, δεν θα κυκλοφορήσει καμία εφημερίδα, πρωινή, απογευματινή, πολιτική, οικονομική, αθλητική ή free press .
---Τα ρεπό των συναδέλφων, που έχουν προγραμματιστεί για τις 5/5/2010, θα πραγματοποιηθούν άλλη ημέρα της εβδομάδας με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.
---Στην απεργία, σύμφωνα με το άρθρο 20 του Ν. 1264/1982, συμμετέχουν και τα μη μέλη της ΕΣΗΕΑ.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους δημοσιογράφους να περιφρουρήσουν την απεργία, ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της.

Από την απεργία εξαιρούνται μόνο οι δημοσιογράφοι, που θα καλύψουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

3 Μαΐ 2010

Tα «αρπακτικά» της ελευθερίας του Τύπου


Η οργάνωση «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» (RSF) δημοσιεύει σήμερα Δευτέρα με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για την ελευθερία του Τύπου κατάλογο με «40 αρπακτικά» – πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες ή τρομοκρατικές οργανώσεις -που συστηματικά έχουν ως στόχο την εργασία των δημοσιογράφων.

«Ισχυροί, επικίνδυνοι, βίαιοι, βρίσκονται πάνω από τους νόμους», υπογραμμίζει η οργάνωση.
Τουλάχιστον 17 ηγέτες κρατών και αρκετοί επικεφαλής κυβερνήσεων συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο μαζί με τακτικούς στρατούς και εγκληματικές οργανώσεις. Οι πρόεδροι της Κίνας, του Ιράν, της Ρουάντα ή της Τυνησίας διεκδικούν αυτήν την λυπηρή διάκριση από τον FARC, την ΕΤΑ ή τις παλαιστινιακές και ισραηλινές δυνάμεις.

Ειδικότερα, η οργάνωση στιγματίζει τους πλέον άγριους αντιπάλους της ελευθερίας της έκφρασης. «Στην Λατινική Αμερική, οι βιαιότητες προέρχονται πάντα από το ίδιο κουαρτέτο: έμποροι ναρκωτικών, κουβανική δικτατορία, FARC και παραστρατιωτικές ομάδες» . Οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα υπογραμμίζουν παράλληλα πως στην Αφρική έχει αλλάξει ελάχιστα η κατάσταση, ενώ υπάρχουν «ορισμένες αναφορές για βιαιότητες (εναντίον δημοσιογράφων) στη Μέση Ανατολή και την Ασία» .

Η οργάνωση έχει αποσύρει ορισμένες ισλαμικές οργανώσεις από τον κατάλογο της, αντίθετα φέτος εμφανίζεται σε αυτόν ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντάλα Σάλεχ.
«Ο μουλάς Ομάρ έχει κερδίσει τη θέση του στον κατάλογο, όπως και ο πρόεδρος της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ», σύμφωνα με τους RSF.

Η οργάνωση που φέτος κλείνει τα 25 της χρόνια έχει ήδη ξεκινήσει εκστρατεία κατά των αρπακτικών της ελευθερίας του Τύπου, με σήμα κατατεθέν τρεις αφίσες με τα πορτρέτα του Κιμ Γιονγκ-ιλ, του Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ και του Μουαμάρ Καντάφι.

Οι RSF υπενθυμίζουν πως «από την αρχή του χρόνου εννιά δημοσιογράφοι πλήρωσαν με τη ζωή τους την ελευθερία του Τύπου και περίπου 300 εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή» .
πηγή: kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απέναντι στην ιστορία...παρόντες και όρθιοι

Ετσι λοιπόν αγόγγυστα, χωρίς να ανοίξει μύτη, χωρίς το Δεκέμβρη της η μεσαία τάξη παραδίδει τα κλειδιά της χώρας στην Ευρωατλαντική οικονομική δικτατορία της τρόϊκας.
Ζαλισμένη απο τα τηλεοπτικά πρωϊνάδικα, προσπαθεί ακόμα να καταλάβει τι σημαίνει spread και CDS.
Αισθάνεται ένοχη για τα ψίχουλα που κέρδιζε προκειμένου να κάνει τα στραβά μάτια στην φαυλοκρατία, την ευνοιοκρατία, το ρουσφέτι την προδοσία της δημοκρατίας, την προδοσία των αξιών της μεταπολίτευσης απο τα κόμματα εξουσίας και τους φεουδάρχες αυτού του τόπου.
Επί 30 χρόνια σκήλευσαν κάθε έννοια που σύνεχε τη χώρα.
Δημοκρατία, ανεξαρτησία, ελευθερία, αληλλεγγύη ή επί το παραδοσιακότερον φιλότιμο, αξιοπρέπεια, περηφάνια και πάει λέγοντας.
Πήραν την ιστορία και την έκαναν κουρελόχαρτο, την ξεφτίλιζαν καθημερινά σε τηλεπαράθυρα και βουλευτικά γραφεία.
Μαθαίναν στα σχολεία ιστορίες εθνικής υπερηφάνειας και μετά παρακολουθούσαν τους γονείς τους να καταθέτουν αυτή την περηφάνια στα πόδια του πάτρονα, βουλευτή ή βιομηχανού, για μια επιδοτηση, μια θέση στο δημόσιο.
Εξακολουθούσε να εμπιστεύεται το σύστημα εξουσίας, αυτό τον μπερντέ στον οποίο παιζόταν κάτι μεταξύ καραγκιόζη και Ιταλικής φαρσοκωμωδίας.
Και τώρα αυτοχειριάζεται μπροστά στο DVD της εθνικής μας πορνοστάρ (πρόκειται για πρόοοδο σύντροφε Παπαδημούλη οτι έχει όνομα και επίθετο ένας τέτοιος θεσμός, αναγνωρίστε το), φοβούμενη τους τρομοκράτες, τους μετανάστες, τους Γερμανούς – ότι προσφέρεται.
Αύριο δεν θα υπάρχει, θα είναι πρεκαριάτο και το σημερινό πρεκαριάτο, αυτό που ξαφνιάζομαι κάθε μέρα να βλέπω στα σκουπίδια να ψάχνει για παλιοσίδερα, για φαγητό για οτιδήποτε, να διογκώνεται, δεν θα υπάρχει πια.
Θα είναι δίπλα μας, θα πεθαινει απο ηρωίνη, θα κλειστεί σε γκέτο, δεν θα διανοείται καν να περάσει τη γραμμή του κολωνακίου ή της Ακρόπολης, θα φτιάξει αυτόνομες οικονο ικές σφαίρες, δεν θα έχει συνείδηση, μόνο αγωνία επιβίωσης αλλά κυρίως, θα ειναι αόρατο. Δημοσίως ανύπαρκτο.
Ισως κάτι δείκτες που θα βελτιώνονται και θα επιδεινούνται απο καιρού εις καιρόν. Φτώχια, ανεργία, μακροχρόνια ανεργία κλπ.Ποιός σατανικός νούς σκέφτηκε το ρόλο του δυστυχούς εθνοσωτήρα για τον πρωθυπουργό που πονάει καθώς μας βυθίζει σε αυτό το τέλμα;
Λές και δεν το λέγαμε μετά την Ολυμπιάδα το 05 και το 06, δεν το προβλέπαμε το 08, όταν έγραφε η Αυγή οτι η κρίση θα πλήξει την Ελλάδα τη στιγμή που η Ευρώπη θα ανακάμπτει. Είναι κρίση, ή προμελετημένο έγκλημα αυτό που συμβαίνει σήμερα;
Φταίμε βέβαια. Δεν φανταστήκαμε οτι θα φτάνανε ως εκεί. Δεν καταλάβαμε τι σημαίνει θεραπεία σόκ. Δεν το καταλάβαμε ούτε όταν ο Καραμανλής σε μια πρωτοφανή συνταγματική εκτροπή έκλεινε τη Βουλή για να κουκουλώσει τα σκανδαλα (Βατοπαίδι, Siemens κοκ). Οταν ο χορός των σκανδάλων τελειώνει, ξεκινούν οι εκτροπές. Ετσι δεν έγινε και προ της επταετίας; Εκτροπή είναι και αυτό που γίνεται σήμερα με την τροϊκα.
Ανερυθρίαστα δηλώνουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ οτι πρέπει να υπομεινουμε την επώδυνη θεραπεία. Για να βγούμε σε ποιά εικονα κοινωνικής και πολιτικής υγείας; Με αυτά τα λόγια πήγε να βάλει στο γύψο κι η δικτατορία την ιστορία. Την ιστορία που δεν αγαπούν οι οικονομικοι δείκτες και οι στατιστικές, δεν χωράει στα μοντέλα των τραπεζιτών. Κι αφού προχώρησαν σε μια δεύτερη εκτροπή γιατί να μην φτάσουν και σε μια τρίτη, όπως αρθρογραφεί δημοσίως ευυπόληπτος δημοσιογράφος. “Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με περιστολή άρθρων του Συντάγματος”.
Εχει τέλος αυτή η κατρακύλα;
Και καλά το κράτος των κρατικοδίαιτων μεσαίων, αυτών που ζούσαν απο επιδοτήσεις και αγοράζανε καγιέν (και ψηφίζουν προνομιακά Πανελήνιο Σοσσιαλιστικό Κίνημα και καμμιά φορά Νέα Δημοκρατία) χρεωκοπεί. Αυτοκτονεί και παραδιδεται στους δανειστές.
Η Αριστερά; Που ειναι η αριστερά να οργανώσει τα χαμηλά στρώμματα, τους εργαζόμενους, τους νέους που δεν βλέπουν μέλλον, τους μετανάστες. Που είναι να εγγυηθεί τη δημοκρατία και κυρίως, την συνέχιση της ιστορίας, όπως έκανε το ’40 και το ’70;
Της πέφτει και αυτός ο ρόλος της αριστεράς. Να διασφαλίζει την συνέχιση της ιστορίας. Πόσο υποεκτίμησε την κατάσταση και συνέχισε να αναλώνεται στις εσωτερικές της έριδες. Πόσο πολύ βυθίστηκε στους προσωπικους ανταγωνισμούς των ομαδαρχών και τις τρικλοποδιές του φραξιονισμού. Πόσο διασπασμενη, κατακερματισμένη, συκοφαντημένη και αδύναμη να αρθρωσει ανταγωνιστικό λογο. Δεν χτυπήθηκε τυχαία ο ΣΥΡΙΖΑ ανελέητα απο το άρθρο 16 και μετά. Και δεν μπαίνει τυχαία στο στόχαστρο τώρα το ΠΑΜΕ. Η Κριση αυτή, μπορεί να αποδειχθεί υπαρξιακής φύσεως για την αριστερά.
Αν αφαιρεσει κανείς τους τεχνικούς όρους και προσπαθήσει να δεί τι είναι αυτό το “μοντέλο υγείας” πίσω απο τη “θεραπεία” της ΕΚΤ και του ΔΝΤ ίσως αντιληφθεί οτι επιχειρείται μια τελική λύση με ιστορικούς όρους.
Η υγιής Ελλάδα δεν θα έχει σχέση με τα ιδανικά και τις αξίες που χαρακτηρισαν τους αγώνες του 20ου αιώνα, δεν θα μιλάει με όρους κοινωνίας αλλά με όρους παραγωγικότητας, επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας μόνο. Οποια επιρροή των προοδευτικών πολιτικών ή κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να υποχωρήσει μέχρις εξαφανίσεως.
Η Αριστερά έχει υποχρέωση να αφήσει στην άκρη τον παλιό της εαυτό. Να δεί σοβαρά το ζήτημα της ενοτητας, την διαμόρφωση μιας ανταγωνιστικής πρότασης εξουσίας με εφαρμογή σήμερα.
Ταυτόχρονα πρέπει να προετοιμαστεί για πολυετή αγώνα συγκρότησης μετώπου πάλης και στήριξης των χαμηλών στρωμάτων.
Ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός και οι ασθένειες του θα πρέπει να αντικατασταθούν απο ανοιχτές δομές με αυξημένη δόση αυτενέργειας, πρωτοβουλίας, όπου ο καθένας θα δρά στο επίπεδο του αυτόνομα και όλοι μαζί κεντρικά.
Η έννοια του κόμματος είναι ανάγκη να διευρυνθεί και να κοινωνικοποιηθεί. Απο το κόμμα αντιπροσώπων να περάσουμε στο κόμμα δίκτυο. Ενα ζωντανό και πολυεπίπεδο κίνημα που θα διεκδικεί την αλλαγή της ζωής μας καθημερινά με θετικούς και αρνητικούς τρόπους. Δημιουργώντας κοινωνικό δίκτυ ασφαλείας για όσους το χρειάζονται και ταυτοχρονα διεκδικώντας στο επίπεδο της πολιτικής.
Ενα κόμμα που θα διαπαιδαγωγεί, θα απελευθρώνει και θα κερδίζει συνειδήσεις και θα κεφαλαιοποιεί σε πολλά επιπεδα ταυτόχρονα (κοινωνικό, ηθικό, πολιτικό). Ξεκινάει ένας μακρύς δρόμος.
ΥΓ Αυτές οι γραμμές γράφτηκαν προχτες, σε μια περίοδο δηλαδη που κάθε νοηματικό πλαίσιο αλλάζει απο μέρα σε μέρα. Σήμερα είχε 50.000 διαδηλωτές στους δρόμους. Ελπίζω την Τετάρτη που μας έρχεται να ξεμουδιάσει περισσότερος κόσμος
Πηγή: Μετά την ιστορία

Σημείωση ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ
Τό άρθρο αυτό αναρτήθηκε μετά τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς. Αύριο μας περιμένει μιά νέα απεργία. Πρέπει να είμαστε παρόντες. Ορθιοι απέναντι στήν Ιστορία. Με τίς ευθύνες που αναλογούν στον καθένα απο μάς.

Μονόδρομοι και η τρομολαγνεία των αγορών


του Νίκου Μεντζίνη
Αν παραφράζαμε το πασίγνωστο στο Μανιφέστο προοίμιο του Κ. Μαρξ: «Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη», θα λέγαμε ότι «ο τρόμος πλανιέται πάνω από τη χώρα μας».
Τρόμος και δημοσιονομικός πανικός που εκπορεύεται φυσικά από τα μεγάλα ΜΜΕ, που εντελώς τυχαία οι ιδιοκτήτες τους, είναι και οι εθνικοί εργολάβοι της χώρας μας, που στις τσέπες τους οδηγήθηκαν όλα τα πακέτα στήριξης και ευθύνονται για τις δυσλειτουργίες και τις υπέρογκες χρεώσεις αυτών.
Τρόμος λοιπόν για τα ελλείμματα της χώρας. Δεν λένε κουβέντα όμως για την κατάσταση που επικρατεί στις άλλες χώρες: Μέσος όρος της ευρωζώνης 6,6% για το 2010. Η Βρετανία 12.9%, έναντι 12,2 % της Ελλάδας. Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ. Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Γιατί λοιπόν ο πανικός, γιατί όλα τούτα; Ο στόχος ξεκάθαρος : να περάσουν εύκολα τα πιο ακραία αντιλαϊκά μέτρα, με την ανοχή και συναίνεση των εργαζόμενων. Για να πληρώσουν και πάλι αυτοί που δεν ευθύνονται για την κρίση και δεν έλαβαν ούτε ένα ψίχουλο από τα υπερκέρδη των προηγούμενων ετών, όταν η αύξηση του ΑΕΠ ήταν η μεγαλύτερη της Ευρώπης.

Η κρίση είναι αληθινή και έχει ήδη περάσει στην πραγματική οικονομία. Οι αιτίες κι αυτές ευδιάκριτες: ένα ολόκληρο σύστημα στην παραοικονομία και την φοροδιαφυγή, μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο έλεος του θεού των αγορών, ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου.

Σε τούτη την κρίσιμη όντως κατάσταση το να αρμέγεις και πάλι τους μισθωτούς και συνταξιούχους, να περιορίζεις την φοροδοτική τους ικανότητα και την αγοραστική τους δύναμη, ουσιαστικά ανακυκλώνεις το πρόβλημα. Έχοντας ξεπουλήσει τα ‘ασημικά» της οικογένειας (μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις), έχοντας στύψει τους μισθωτούς και συνταξιούχους, δεν έχεις άλλο δρόμο, από το να κάνεις τις απαιτούμενες ρήξεις και να χτυπήσεις την φοροδιαφυγή και τη μαύρη οικονομία, να δημιουργήσεις με δημόσιες επενδύσεις νέες θέσεις εργασίας να κάνεις αναδιανομή και να ενισχύσεις την πραγματική οικονομία.

Μονόδρομος δεν είναι η λιτότητα και η μονεταριστική πολιτική. Μονόδρομος είναι η Κυβερνητική στροφή και η συμφωνία της με τους κοινωνικούς φορείς του τόπου, για μια βιώσιμη αναπτυξιακή πολιτική που θα δίνει ελπίδα και προοπτική στη χώρα και στην Κοινωνία.
Μόνο ένα τέτοιο Κοινωνικό μέτωπο μπορεί να αντιπαλέψει και να μπει φραγμός στις πιέσεις των νεοφιλελεύθερων επιταγών των Βρυξελλών και των κερδοσκόπων.
πηγή:mentzinhs.blogspot.com/19.2.2010
Σημείωμα ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ
Ακούστηκαν (και ακούγονται) πιό ψύχραιμες φωνές. Μόνο που δεν εισακούστηκαν... Γιατί άραγε; Θα πρέπει να αναρωτηθούμε σοβαρά.

Φονικός Απρίλης για τους δημοσιογράφους


Ο παγκόσμιος απολογισμός των δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους εκτελώντας τα καθήκοντά τους έχει αυξηθεί σε σοκαριστικά νέα επίπεδα με 17 εργαζομένους σε διεθνή ΜΜΕ να χάνουν τη ζωή τους μόνο τον Απρίλιο, ανακοίνωσε το Διεθνές Ινστιτούτο για την Ασφάλεια των Εργαζομένων στις Ειδήσεις (INSI), το οποίο εδρεύει στο Λονδίνο. Ο Απρίλιος ήταν ο αιματηρότερος μήνας για τα διεθνή ΜΜΕ τα τελευταία πέντε χρόνια, τόνισε το INSI.Μέχρι στιγμής φέτος, 42 δημοσιογράφοι έχουν χάσει τη ζωή τους σε 22 χώρες, απολογισμός που υπερβαίνει τους 37 θανάτους που είχαν καταγραφεί τους πρώτους 4 μήνες του 2009. Ο συνολικός απολογισμός των νεκρών το 2009 ήταν 133 - ο υψηλότερος από το 1990. Το INSI σημείωσε ότι ο αριθμός αποτελεί σκληρή υπενθύμιση του φρικτού τιμήματος που πληρώνουμε για να μεταδίδονται οι ειδήσεις σε όλο τον κόσμο.

Η μάχη του Τύπου στη Νέα Υόρκη

Ο Ρούπερτ Μέρντοχ, ιδιοκτήτης της εφημερίδας Wall Street Journal,
σε προσωπική επίθεση εναντίον των New York Times
Το 1950, όταν ο Ρούπερτ Μέρντοχ ήταν μόλις 19 χρονών, πήγε με τον πατέρα του Κιθ μια μεγάλη περιοδεία στην Αμερική. Οντας ισχυρή προσωπικότητα των ΜΜΕ στη γενέτειρά του Αυστραλία, ο πρεσβύτερος Μέρντοχ ήταν σε θέση να παρουσιάσει τον γιο του σε διάφορους κύκλους της ελίτ. Παραβρέθηκαν σε μια συνάντηση στον Λευκό Οίκο με τον Χάρι Τρούμαν και έπειτα, μια Κυριακή, πατέρας και γιος μετέβησαν στη θερινή κατοικία των Σουλτσμπέργκερ, ιδιοκτητών των New York Times, στο Κονέκτικατ.

Ηταν μια καθοριστική εμπειρία για τον νεαρό Μέρντοχ, από αυτές που σύμφωνα με τον βιογράφο του, Μάικλ Γουλφ, μπορούν να εξηγήσουν τη διά βίου εμμονή του με τη μεγάλη εφημερίδα. «Σ' εκείνη την επίσκεψη, ο πατέρας του του μετέδωσε το αδιαμφισβήτητο μήνυμα ότι οι Σουλτσμπέργκερ υπήρξαν οι καλύτεροι ιδιοκτήτες εφημερίδας που ο κόσμος είχε γνωρίσει ποτέ, ενώ οι New York Times η πιο μεγάλη εφημερίδα στον κόσμο», λέει ο Γουλφ. «Αυτό το μήνυμα τον στοιχειώνει ακόμη και σήμερα, καθώς ο Μέρντοχ γνωρίζει ότι εάν πρόκειται να διασφαλίσει την κληρονομιά του ως ο τελευταίος και μεγαλύτερος βαρόνος του Τύπου, τότε πρέπει να βρεθεί αντιμέτωπος με τους New York Times.

Ειδική έκδοση
Σήμερα, ο Ρούπερτ Μέρντοχ προωθεί ακριβώς αυτό το μεγάλο σχέδιό του να αντιμετωπίσει τους New York Times. Η Wall Street Journal, η εφημερίδα που αγόρασε με τεράστιο κόστος πριν από 28 μήνες, εκδίδει ένα καθημερινό πρόσθετο φύλλο, αφιερωμένο στον ανταγωνισμό με τους Νew York Times, που θα διανέμεται στην ίδια τους την έδρα, τη Νέα Υόρκη.
Η κυκλοφορία της ειδικής έκδοσης της Journal σημαίνει πολύ περισσότερα απ' όσα αποκαλύπτει εκ πρώτης όψεως η αξία της: θα δημοσιεύονται περίπου 12 σελίδες την ημέρα με ειδήσεις από την πολιτική, τον αθλητισμό, τις τέχνες, τις επιχειρήσεις και την αγορά ακινήτων της πόλης της Νέας Υόρκης και ολόκληρης της Πολιτείας. Δεν πρόκειται τόσο για την έκδοση ενός νέου φύλλου, αλλά για μια αποστολή μεταφοράς της μάχης κατευθείαν στην καρδιά της πομπώδους παλαιάς δημοσιογραφίας των Times, μιας αποστολής κλοπής του τίτλου της ως της πρώτης εφημερίδας της περιοχής.

Ο Μέρντοχ σίγουρα επενδύει τα χρήματά του στο μεγάλο του στόχο. Σε μια εποχή κατά την οποία όλες οι άλλες εφημερίδες μειώνουν προϋπολογισμούς και απολύουν προσωπικό, εκείνος επενδύει 15 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο σε ένα νέο φύλλο και έχει προσηλυτίσει προσωπικό περίπου 35 δημοσιογράφων, μεταξύ τους πολλοί από τη διαλυμένη σήμερα New York Sun, που ο Μέρντοχ θαύμαζε πολύ. Πολλοί πιθανολογούν ότι η Journal θα προσπαθήσει και θα πλήξει τους Times, κάνοντας έκπτωση στις χρεώσεις των διαφημιστικών εταιρειών. Η εφημερίδα αρνείται οποιαδήποτε τέτοια πρόθεση, αν και δηλώνει ανοιχτά ότι ο πόλεμος μαίνεται.

Σκληρή κριτική
Καθώς πλησίαζε η κυκλοφορία του νέου φύλλου στη Νέα Υόρκη, ο πόλεμος ξέσπασε ανοιχτά. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Ρόμπερτ Τόμσον, πρώην στέλεχος των Times του Λονδίνου, τον οποίον ο Μέρντοχ προσέλαβε στην Journal λίγο μετά την αγορά της, άσκησε σκληρή κριτική εναντίον ενός άρθρου των New York Times. Με υπογραφή του Ντέιβιντ Καρ, το άρθρο κατηγορούσε το πολιτικό τμήμα της Journal ότι έχει στραφεί προς τα δεξιά μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με τον Τόμσον, το άρθρο του Καρ αποτελούσε «ένδειξη της αμηχανίας των New York Times έναντι της προοπτικής ανόδου ενός όλο και πιο επιτυχούς αντιπάλου... Η ηθική δεν είναι παρά διακοσμητική στους New York Times».

Οπως το έθεσε η δημοσιογράφος Σάρα Ελισον, «οι σχέσεις μεταξύ των New York Times και της Wall Street Journal, υπό τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους, ήταν απλώς υποτιμημένες. «Δεν ανέφεραν σχεδόν ποτέ ο ένας το όνομα του άλλου δημοσίως και όλα γίνονταν μεταξύ τους με ευγένεια. Δεν υπήρχαν μονομαχίες».

Τα δεδομένα τώρα έχουν αλλάξει. Τον Φεβρουάριο, ο Μέρντοχ εξαπέλυσε προσωπική επίθεση κατά του ίδιου του προέδρου των New York Times, Αρθουρ Σουλτσμπέργκερ. Δήλωσε στο περιοδικό New York ότι κατά την άποψή του οι Times είναι μια εφημερίδα προσκολλημένη στο παρελθόν και συνεπώς τρωτή σε επιθέσεις, κυρίως επειδή «ο Σουλτσμπέργκερ παραμένει στη θέση του»...

«Να βρούμε τον τρόπο να τους σακατέψουμε»
Ο Ρούπερτ Μέρντοχ διόλου ενδιαφέρθηκε να κρύψει ότι σκοπός του είναι να πλήξει τους New York Times, φιλοδοξία προφανής προτού αγοράσει την Dow Jones, μητρική εταιρεία της Journal, για 5 δισ. δολάρια το 2007.
Η Σάρα Ελισον, άλλοτε δημοσιογράφος της Journal, της οποίας το βιβλίο «Πόλεμος στη Wall Street Journal», θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο μήνα, θυμάται πόσο οργισμένος ήταν ο Μέρντοχ μ' ένα καυστικό κύριο άρθρο των Times, που επέκρινε την επικείμενη πώληση στη News Corporation. Η οργή του ήταν τέτοια που έγραψε στον πρόεδρο της εφημερίδας, Αρθουρ Σoυλτσμπέργκερ, ένα σημείωμα με την εξής κατάληξη: «Η μάχη αρχίζει». Λίγο αργότερα, κι ενώ είχε πάρει τα ηνία της Journal, ο Μέρντοχ δήλωσε σε μια συνάντηση στελεχών της Dow Jones και της Journal: «Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να σακατέψουμε τους New York Times, κυριολεκτικά να τους σακατέψουμε».

Τέτοιου είδους ανελέητες μάχες δεν συνηθίζονται στο μάλλον συντηρητικό τοπίο των ΜΜΕ της Νέας Υόρκης, όπου επί έτη ήταν δεδομένο ότι οι Times και η Wall Street Journal βρίσκονταν στο απυρόβλητο, ενώ σπανίως ακούγονταν σκληρά λόγια.
πηγή: The Guardian,Καθημερινή

2 Μαΐ 2010

Τα μέτρα πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο

Πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο είναι η ανακοίνωση των σκληρών μέτρων του Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου να πειστεί η Ε.Ε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Όλα τα ξένα δίκτυα μας έχουν πρώτη είδηση.
Επιτέλους, καταφέραμε να τραβήξουμε την προσοχή όλου του κόσμου.
(Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο)
Reuters: "Σωτήρια συμφωνία για την Ελλάδα, προειδοποίηση για θυσίες"
BBC: "Μεγάλες θυσίες πρέπει να κάνει η Ελλάδα για τη "συμφωνία διάσωσης"
Le Monde: "Νέο κύμα λιτότητας για τους Έλληνες"
France 24: "Ανακοίνωση μέτρων χωρίς προηγούμενο από τον Παπανδρέου"
New York Times: "Συμφωνία Ελλάδας και Ε.Ε. για πλάνο σωτηρίας"

Corriere Della Sera: "Συμφωνία Ελλάδας για διάσωση"
Deutsche Welle: "Συμφωνία Ευρώπης για διάσωση της Ελλάδας"
Guardian: "Αντιμέτωποι με μεγάλες θυσίες οι Έλληνες για τη συμφωνία διάσωσης"
El Pais: "Το ελληνικό σχέδιο προσαρμογής τιμωρεί κυρίως συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους"
Bloomberg: "Συμφώνησε η Ελλάδα για ευρωπαϊκά μέτρα με μειώσεις σωτηρίας" Spiegel: "Οι Έλληνες αποφασίζουν περισσότερους φόρους και χαμηλότερους μισθούς. Τα όμορφα χρόνια πέρασαν... "
Die Welt: "ΟιΈλληνες θέλουν να τηρήσουν τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας από το2014"
πηγή:mediasoup

Μαθήματα δημοσιογραφίας απο το Al Jazeera

Η ερώτηση που δεν έγινε από τα ελληνικά ΜΜΕ για λόγους αβροφροσύνης προς την πλευρά της κυβέρνησης, έγινε από τον Μπάρναμπι Φίλιπς, δημοσιογράφο από την αγγλόφωνη υπηρεσία του Al Jazeera."Μας λέγατε προ μηνών ότι δεν θα νομοθετήσετε νέα μέτρα και τώρα το κάνετε. Λέγατε ότι δεν θα χρησιμοποιείτο το πακέτο διάσωσης και το χρησιμοποιείτε. Λέγατε ότι δεν θα μπει το ΔΝΤ στην Ελλάδα και μπήκε. Τώρα ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα πάρετε νέα επιπλέον μέτρα μετά από αυτά;"Ακόμα και ο Παπακωνσταντίνου παραδέχτηκε έμμεσα πόσο καλά ελέγχει η κυβέρνηση τα ΜΜΕ λέγοντας ότι "θα περίμενα αυτή την ερώτηση από ελληνική εφημερίδα". Φυσικά, τους τηλεοπτικούς σταθμούς ούτε που του πέρασε από το νου να τους αναφέρει. Είναι under control. Απλά στις εφημερίδες που και που ξεφεύγει κάνας συντάκτης. Διδακτικότατη η ερώτηση του κ. Φίλιπς.
πηγή: Adiavroxoi

Διεθνές... κίνημα στήριξης του Τύπου

Την κατάσταση στα χέρια τους επιχειρούν να πάρουν οι ενώσεις Τύπου (εκδοτών και δημοσιογράφων) ανά τον κόσμο σε μια προσπάθεια αφενός να καταστήσουν βιώσιμη την επιχειρηματική δράση στα έντυπα media και αφετέρου να αποκαταστήσουν τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας, καθώς η κυκλοφορία των εφημερίδων πέφτει διεθνώς κατά 8%.

Τόσο η Παγκόσμια Ενωση Εφημερίδων (WAN-Ifra) και η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) και του ευρωπαικού κλιμακίου της ΕΟΔ συναινούν προς την κατεύθυνση της σύγκλισης των προσπαθειών για τη διάσωση της κυκλοφορίας και της αξιοπιστίας και τελικά της βιωσιμότητας και κερδοφορίας του Τύπου.


Σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση Δημοσιογράφων η ενημέρωση και δη η έντυπη, αποτελεί μαζί με την πολυφωνία, δημόσιο αγαθό και κατά συνέπεια πρέπει να προστατεύεται.

Η ΕΟΔ είχε μια φαεινή ιδέα: να ξεκινήσει εκστρατεία με ισχυρά επιχειρήματα προκειμένου να πείσει την Ε.Ε. να ενθαρρύνει τα κράτη-μέλη να ενισχύσουν τον δημοσιογραφικό τομέα, στο πνεύμα των μέτρων -ύψους 200 εκατ. ευρώ- που υιοθέτησε το 2008 ο Γάλλος πρόεδρος, Ν. Σαρκοζί (Πάγωμα ταχυδρομικών τελών, Διπλασιασμός κρατικής διαφήμισης προς τον Τύπο, κ.ά.). Η ΕΟΔ, αποφάσισε να πιέσει τις Βρυξέλλες να σπάσει τον «φαύλο κύκλο της παρακμής» με τις περικοπές θέσεων, τους επισφαλείς χώρους εργασίας και τα κρούσματα παραβίασης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Ετσι, η Ομοσπονδία καταβάλλει προσπάθειες να πείσει τους Ευρωβουλευτές για συναίνεση σε πρόγραμμα χρηματοδότησης του Τύπου, επικαλούμενη την ανάγκη της αδιατάρακτης λειτουργίας των ΜΜΕ σε περιόδους κοινωνικής αναστάτωσης. Μάλιστα ο Γ.Γ. της ΕΟΔ ζητεί εδώ και τώρα «σύσταση ομάδας εμπειρογνωμόνων για το θέμα».

Το θέμα της βιωσιμότητας της εφημερίδας τέθηκε και στο συνέδριο των Ευρωπαίων Εκδοτών στη Βιέννη στις 25-27 Απριλίου. Εκεί προτάθηκαςν μεταξύ άλλων: α) ένα κεντροποιημένο υγιές μοντέλο εφημερίδας με 2-3 ένθετα, β) ανάθεση ερευνών σε εξωτερικούς φορείς, γ) αύξηση ποιότητας περιεχομένου με επενδύσεις σε δημοσιογραφικό περιεχόμενο και όχι στην εύκολη λύση του κουτσομπολιού και του life style, δ) πιο λιτά sites εφημερίδων που σκοτώνουν την έντυπη έκδοση.
πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

"Δεν είναι τηλεόραση αυτό το πράγμα"


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΞΑΝΘΑΚΗ

«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τηλεόραση αυτό το πράγμα!» Κάπως έτσι αντιμετώπισε τα ελληνικά δελτία ειδήσεων η Τζάνετ Αλσχαους, Senior Vice President International Distribution στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox News.
Είχε κληθεί στη χώρα μας από τον Antenna για να τσεκάρει τον ειδησεογραφικό τομέα του καναλιού και να προσφέρει ιδέες και λύσεις για το μέλλον. Ηρθε λοιπόν, μίλησε με στελέχη, με διευθυντές και με ρεπόρτερ, είδε δελτία ένα σωρό, είδε και τον ανταγωνισμό και κατέληξε ότι το έχουμε παρακάνει με την πολυλογία και τα παράθυρα στα δελτία μας και ότι το καφενείο των ειδήσεων δεν είναι ανάλυση αλλά φλυαρία άνευ αντικειμένου.

Με δυο λόγια; Η εικόνα των ελληνικών δελτίων δεν είναι δυναμική αλλά στατική, δεν βγαίνουν στόρι και ειδήσεις από τα πλάνα, δεν κουνιέται η κάμερα και δεν ζωντανεύει τον λόγο.

Η λύση; Αναμένεται εντός των ημερών με τη σχετική έκθεση της κυρίας Αλσχαους (που έκανε σε πρώτη φάση λόγο για ένα σφιχτοδεμένο δελτίο διάρκειας 20 έως 25 λεπτών), αλλά δεν ξέρω αν θα αξιοποιηθεί ή θα μπει στα υπ’ όψιν!

Επί τη ευκαιρία, συνεχίζοντας τις μετακλήσεις του από το εξωτερικό, ο Antenna φέρνει στις 10 και 11 Μαΐου τον σκηνοθέτη του «Lost» Μπομπ Ροθ για μια σειρά επαφών με έλληνες συναδέλφους του. Αν καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει κάτι απ’ τη μαγεία της συγκεκριμένης σειράς, καλά θα περάσουμε.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ μισό λεπτό να δούμε τη διαφημιστική δαπάνη των καναλιών για τον περασμένο Μάρτιο: Πρώτο ήταν το Mega με 19.770.870 ευρώ και 31,35% της συνολικής πίτας (από 20.161.917 και 31,49% τον ίδιο μήνα πέρυσι) και ακολούθησαν ο Antenna με 15.791.006 ευρώ και 25,049% (13.707.821 ευρώ και 21,41 %), ο Alpha με 10.717.611 ευρώ και 16,99% (9.655.257 ευρώ και 15,08 %), το Star με 8.313.993 ευρώ και 13,18% (10.360.830 ευρώ και 16,18%), το Alter με 6.543.829 ευρώ και 10,38% (7.384.795 ευρώ και 11,53%) και η ΝΕΤ με 1.314.605 ευρώ και 2,08% (1.906.325 ευρώ και 2,98%).

Κι επειδή πολύς θόρυβος έχει ξεσηκωθεί για τα έσοδα της ΝΕΤ από διαφημίσεις, να σημειώσω ότι στο πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους κατέγραψε δαπάνη 4.031.835 ευρώ από 6.122.804 ευρώ πέρυσι. Τα ποσά αυτά δεν είναι «καθαρά» αλλά σηκώνουν πολύ (έως πάρα πολύ…) νερό, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν είναι πια και τόσα πολλά τα λεφτά που θα κερδίσουν τα υπόλοιπα κανάλια αν αποσυρθεί η Αγία Παρασκευή από το διαφημιστικό παιχνίδι.πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία