10 Αυγ 2011

Ενας κόσμος... μια εταιρεία;

του


Οταν ξεκίνησε η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων στη χώρα, όλοι οι εμπλεκόμενοι στη λήψη των αποφάσεων, και μέσα και έξω από την Ελλάδα, οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και -φυσικά- οι συστημικοί μυαλοπώλες, σε μια εντυπωσιακή συγχορδία, επέμεναν ότι «πείραμα» δεν υπάρχει.


ΟΙ ΑΠΛΟΙ άνθρωποι, βέβαια, βλέπαμε τις απολύσεις και τα λουκέτα, τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων, την αγορά που στέγνωνε και τις ζωές που μαραίνονταν, το ψαλίδισμα κάθε προοπτικής και προσπαθούσαμε να σηκώσουμε την κουρτίνα που άπλωνε η κατευθυνόμενη ενημέρωση, για να δούμε αυτά που μας έκρυβαν.


ΑΛΛΗ μια φορά, το ψέμα τους είχε κοντά ποδάρια. Πόσα «δελτία των οκτώ» μπορεί να αντέξουν αυτοί που τους κυνηγάνε οι τράπεζες; Πόσα διαγγέλματα με πρωθυπουργικές πομφόλυγες μπορούν να παρακολουθήσουν οι άνεργοι ή αυτοί που βλέπουν την ανεργία να χτυπά την πόρτα τους;


ΑΚΟΜΗ και όσοι επέλεξαν να εθελοτυφλούν, ελπίζοντας -μάταια- ότι στο τέλος, πελατειακά ή από... Θεού, θα τη σκαπουλάρουν, ένας ένας ανακρούουν πρύμναν. Πόσα λογύδρια του Λοβέρδου, του Παπουτσή και του Ραγκούση μπορούν να καταπιούν αμάσητα; Πόσο Πάγκαλο και πόσο Βενιζέλο μπορούν να βλέπουν να αγορεύουν στις τηλεοράσεις;


ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ να κυνηγούν τα εύσημα της τρόικας για να μπορέσουν να παραμείνουν στις καρέκλες τους υπό το νέο καθεστώς της περιορισμένης κυριαρχίας, καταπώς δηλώνουν και οι φίλοι τους, και τους απλούς πολίτες να κυνηγούν το μεροκάματο, κυνηγημένοι από τους απλήρωτους λογαριασμούς, το «πείραμα Ελλάς», που τάχα μου δεν υπήρχε, πέρασε σε επόμενο στάδιο.


Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ γκρεμίζει ό,τι φτιάχτηκε, σχολεία, νοσοκομεία, προνοιακές δομές, εργασιακά δικαιώματα, χτίζοντας τη χρεοκοπημένη χώρα που ορέγονται οι... επενδυτές και οι αγορές άρχισαν να δαγκώνουν τους επόμενους στόχους. Και να η Ιταλία, και να στο φόντο η Γαλλία και τέλος δεν φαίνεται.


ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ πάντως και δη οι κορυφαίοι «ρυθμιστές» σαν τον Τρισέ βιάστηκαν να δείξουν το δρόμο της «λύσης» και στους Ιταλούς, ζητώντας αλλαγές αλά Ελλάδα! Ποιος πλέον μπορεί να αμφιβάλλει ότι ο ακήρυχτος επισήμως οικονομικός πόλεμος διεξάγεται και με πρόγραμμα και με σχέδιο;


ΔΙΟΛΟΥ συμπτωματική και η παρέμβαση του αντικαγκελάριου της Γερμανίας και υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, που ζητεί να συσταθεί Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Σταθεροποίησης πάνω από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις, με δικαίωμα να επιβάλλει κυρώσεις σε όποια χώρα... ξεστρατίζει. Απλός (;) ο κανόνας του: Κάντε ό,τι θέλει η Γερμανία.


ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των πάντων και εργασιακή ευελιξία παντού. Και όλος ο κόσμος μια... εταιρεία. Χαράς ευαγγέλια δηλαδή για τους θιασώτες της Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης σαν τον πρωθυπουργό και τον... αναπληρωτή του.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σας μετράει για μάς