Οι... ερινύες των νταβατζήδων του Τύπου οργιάζουν ζητιανεύοντας "κουκιά"!
Όταν κάποιος φιλοδοξεί να ονομαστεί συνδικαλιστής και κυρίως δημοσιογράφος πρέπει να είναι σοβαρός.
Όταν όμως αναφέρει πως «οι φετινές εκλογές είναι εκλογές» αυτό δεν αποτελεί διαπίστωση ή προοίμιο μιας σοβαρής θέσης για το μέλλον του κλάδου, των εργασιακών δικαιωμάτων μας και της διαπραγματευτικής διάταξης που πρέπει να πάρουμε εν όψει του νέου αντιλαϊκού και αντεργατικού Μνημονίου που θα μας φορέσουν οι νταβατζήδες «των αγορών» και των μονοπωλίων.
Το πρώτο και κυρίαρχο θέμα είναι ο σεβασμός των θεσμών που υποτίθεται πως επικαλούνται και θέλουν να προστατεύσουν άγουροι «φιλελέδες». Τα παραμύθια για την «ευέλικτη εργασία» και τις άλλες περίεργες ιστορίες θα πρέπει να τελειώνουν μια και καλή.
Οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι απαντούν στα παπαγαλάκια όσων θέλουν να ξεχαρβαλώσουν όποιο εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα έχει απομείνει. Για να ξεκαθαρίσουμε:
- Όλοι όσοι δουλεύουν στις γαλέρες του Διαδικτύου είχαν, έχουν και θα έχουν τα ίδια δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις με τους δημοσιογράφους στα λεγόμενα αναλογικά ή παραδοσιακά ΜΜΕ. Διεκδικούμε -και δεν χαρίζουμε σε κανέναν- τους δημοσιογράφους του Διαδικτύου, οι οποίοι καλούνται να εργασθούν κάτω από τις πλέον απάνθρωπες και αντίξοες συνθήκες που επικρατούν συνολικά και συγκριτικά με κάθε άλλο χώρο δουλειάς.
- Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα για τις μισθολογικές αποδοχές τους και δεν πρόκειται να δεχθούν οποιαδήποτε υποχώρηση σε νέες απαράδεκτες απαιτήσεις ολιγαρχών των ΜΜΕ που προωθούν πρακτικές δοτών και «εν τη παλάμη και ούτω βοηθήσωμεν» συνδικαλιστών. Ότι πετύχαμε με αγώνες και κόπους στους χώρους δουλειάς δεν το διαπραγματευόμαστε και δεν το συζητάμε τάχα για τον «εξορθολογισμό» μας απέναντι στις ορέξεις κάποιων που θέλουν «παπαγαλάκια» επιχειρήσεων, χορηγών και διαφημιζομένων. Είμαστε δημοσιογράφοι και όχι ορτινάτσες.
- Οι άνεργοι δημοσιογράφοι που ανεβαίνουν καθημερινά τον προσωπικό και οικογενειακό «Γολγοθά» τους δεν είναι υποδεέστεροι και κατώτεροι κανενός. Κάθε πρόταση για την αποδοχή «ευέλικτων μορφών εργασίας» αποτελεί προσβολή και κρύβει την πιο ακραία και δόλια δεξιά αντίληψη για την κοινωνική απαξίωση των θυμάτων της κρίσης, από κάποιους που διαχρονικά υπηρέτησαν και υπηρετούν τους εργολάβους της απαξίωσης κάθε έννοιας εργασιακής αξιοπρέπειας στον Τύπο.
- Με προκλητική επιπολαιότητα δεν είναι δυνατόν να νομίζει κανείς ότι υπάρχει πεδίο έντιμης «συνεργασίας» ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζομένους. Οι ρόλοι είναι συγκεκριμένοι σε κάθε θεσμό. Οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν είναι αναλώσιμοι ή συνέταιροι κανενός. Είναι επαγγελματίες με δικαιώματα και υποχρεώσεις.
- Οι αεριτζήδες που νομίζουν πως με «προγράμματα για ανέργους» ή με «σεμινάρια επιδότησης ανέργων» λύνονται τα προβλήματα είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αντιθέτως, η κρίση βαθαίνει με τις αντιλήψεις του «διαίρει και βασίλευε». Καλύτερα θα ήταν όλοι αυτοί οι μετά Χριστόν προφήτες για τα δεινά στον Τύπου να ακούσουν τις προτάσεις μας για να σταθεί στα πόδια της η ΕΣΗΕΑ και ο κλάδος συνολικά. Τέλος,
- Όσοι βαυκαλίζουν «σύγχρονες απαιτήσεις» διαφόρων χορηγών υπηρεσιών Υγείας να αφήσουν του πειραματισμούς στον ΕΔΟΕΑΠ. Αυτός ο Οργανισμός οικοδομήθηκε με το αίμα και τους κόπους όσων πάλεψαν για ανθρώπινη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων στον Τύπο.
Τους διαμηνύουμε ότι υπάρχει μια μόνο σύγχρονη αντίληψη: Ρήξη και πάλη με κάθε διαπλοκή, περιφρούρηση των δικαιωμάτων όλων των μελών της ΕΣΗΕΑ και καμία υποχώρηση στους σχεδιασμούς όσων μεθοδεύουν τον κοινωνικό αυτοματισμό μεταξύ των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Οι «εκλογές της αλήθειας» που τάχα ευαγγελίζονται οι μαθητευόμενο συνδικαλιστές είναι το ζητούμενο και όχι η αφορμή για την απαξίωση, την αυτοταπείνωση και την ραγδαία φτωχοποίηση όσων εργάζονται στα ΜΜΕ.
ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
