Περί «απεργοσπαστών»

Βαθιές πληγές άνοιξε στο σώμα των εργαζόμενων στον ΑΛΤΕΡ η πρόσφατη κίνηση ομάδας του καναλιού να διαπραγματευτούν- μόνοι τους, κρυφά, και μόνο για τους ίδιους- με τον Γ. Κουρή αφήνοντας εκτός δεκάδες άλλους εργαζόμενους συναδέλφους τους.

Απόσταγμα αυτής της πικρίας, της απογοήτευσης, της αγανάκτησης είναι η επιστολή που μας έστειλε ένας από αυτούς και δημοσιεύουμε σήμερα:

Έχουμε φτάσει στον τελικό μετά από τόσους μήνες αγώνων και ενώ έχουμε στριμώξει τον αντίπαλο, λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί η πτώχευση της εταιρίας, οι τέσσερις από τους έντεκα της ομάδας μας λαδώνονται, στήνονται και πουλάνε το παιχνίδι!.. Μα, τι μπορεί να συνέβη;.. Ας μην είμαστε καχύποπτοι... Κάποιο λόγο θα έχουν τα παιδιά! Ξέρετε τι ανάγκες έχει η ζωή σήμερα;.. Μήπως και ο Ιούδας, σκάφος αγόρασε; Δεν έβγαινε ο άνθρωπος... Όχι σαν κι εμάς, που ζητάμε λεφτά για να πάμε στην Ταϋλάνδη να κάνουμε μπάνια... 

Συγχαρητήρια λοιπόν, σε όλους τους συναδέλφους (δημοσιογράφους και τεχνικούς)-απεργοσπάστες, που έκαναν τελικά τη δουλειά τους, χρησιμοποιώντας την πίεση που άσκησε ο κοινός αγώνας -όλους εμάς δηλαδή- εγκαταλείποντάς τον/ μας την κατάλληλη στιγμή και ξεπουλήθηκαν και μας πούλησαν για να αρπάξουν ένα κομμάτι ψωμί. Καλοφάγωτο. Θα έχουν μεγαλύτερες ανάγκες από εμάς, φαίνεται, ή είναι ίσως πιο πονηροί. Όπως και να ΄χει πάντως, με την αξία τους τα κατάφεραν, όχι σαν κι εμάς, τους χαζούς. Δίκαια πράγματα. Τώρα μπορούν να απολαύσουν τη μεγάλη ζωή που κέρδισαν εκ δεξιών του πατρός Κουρή προδίδοντάς μας. 

Κυρίως όμως, πολλά μπράβο στους συνδικαληστές (προσκηνίου και παρασκηνίου)-απεργοσπάστες (!), που μας οδήγησαν με απεργίες και επισχέσεις εκτός καναλιού, για να τους αδειάσουμε το χώρο, να πιάσουν τις καλές θέσεις στην αφετηρία για την επόμενη ημέρα της εταιρίας και να προλάβουν τελικά να επιστρέψουν πρώτοι αυτοί με την παρέα τους και να μας φάνε τις θέσεις. Να τρώει ο (εργατο)πατέρας μας και του παιδιού να μη δίνει! Με γεια και οι προαγωγές στους τυχερούς (και προνοητικούς). Μην είμαστε όμως, καχύποπτοι!

Το πονάνε το μαγαζί... Κρέμασαν μεν τους υπόλοιπους, αλλά για να δουλέψει σωστά επέλεξαν τους καλύτερους (φίλους τους). Τους ευχαριστούμε εκ βαθέων για τις υπηρεσίες τους και ας μην τις παρείχαν ακριβώς σε εμάς ούτε αφιλοκερδώς, όπως άφηναν να εννοηθεί όταν πάλευαν για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μας και να μας πείσουν να τους εκλέξουμε και να τους αναθέσουμε να μας εκπροσωπήσουν και να διεκδικήσουν το δίκιο μας, γιατί τους έπνιγε μία έντονη εσωτερική ανάγκη να μας σώσουν. Έτσι δε μας έλεγαν τότε; 

Σήμερα βέβαια, υποστηρίζουν –μεταξύ άλλων- ότι η κατάληψη διενεργείται με το αζημίωτο, αφού:

1- Όποιος συμμετείχε, για να αποτραπεί η λειτουργία του καναλιού από εργοδοτικούς/ απεργοσπάστες, χωρίς πρώτα να αποζημιωθούν όλοι, έχει κατοχυρώσει για τον κόπο του δικαίωμα να γίνει εργοδοτικός απεργοσπάστης (φύλαγε ο λύκος τα πρόβατα…) και ας λειτουργήσει το κανάλι χωρίς να αποζημιωθούν όλοι!
2- Όποιος είχε ¨παρουσία στην περιφρούρηση των μηχανημάτων¨ (!) κατοχύρωσε δικαίωμα αποζημίωσης! 

Ε, άμα είναι έτσι, τι να κάνουν κι αυτοί, να μην πληρωθούν για τον κόπο τους; Να ΄ναι βέβαια άραγε, τα μόνα λεφτά που θα πάρουν;.. Βάλε και τις βενζίνες μέχρι τον Ταύρο!.. Τα τηλεφωνήματα… Από την τσέπη τους πια όλα τα έξοδα για τη σωτηρία μας;.. Πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε να δημοσιοποιούνταν η διανομή των 3 εκ. € και να βλέπαμε πόσο κοστολογήθηκαν ¨η περιφρούρηση και τα κοινωνικά κριτήρια¨ των εργατοπατέρων μας και πόσα χρήματα κατέληξαν/ θα καταλήξουν (;) στο λογαριασμό του καθενός, άσπρα, μαύρα και εμπριμέ... Όχι, δεν είμαστε καχύποπτοι! Μόνο και μόνο γιατί είναι πολύ καλά παιδιά και φοβόμαστε μην τους ρίξουν και δεν πάρουν όσα τους υποσχέθηκαν και ξεσκίστηκαν τελικά άδικα. Αλίμονο! 

Τόσο αγώνα έκαναν για να υλοποιήσουν τη συμφωνία!.. 

Επιτέλους, τώρα μπορούν με τα λεφτά που μας έφαγαν (εκτός και αν τα δικαιούνταν περισσότερο από εμάς και πρόκειται τελικά για παρεξήγηση) να αγοράσουν (όπως οι σταρ) καινούρια καπέλα/ γυαλιά ηλίου για εσωτερικούς χώρους και ακριβές τροφές για τα παιδιά τους -τα δικά μας δεν έχουν ανάγκη, τρώνε και φύλλα. Άντε, μπας και χορτάσουν πια στ΄ αλήθεια και όχι μόνο κατ΄ ευφημισμόν. Σε καλή μεριά! Και μην ακούνε ότι πολλοί αγάπησαν τη ρουφιανιά, αλλά κανένας το ρουφιάνο. Αυτά τα λένε κάποιοι κομπλεξικοί,  που τους ζηλεύουνε και τους φθονούνε, γιατί είναι καπάτσοι και τα καταφέρνουν καλύτερα από όλους. Και ο ρουφιάνος και το ανθρωπάκι έχει δικαίωμα στην καλή ζωή! Μια ζωή γεμάτη αγάπη! Γιατί του αξίζει!..

Οι σοφοί αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι ¨Αρχή άνδρα δείκνυσι¨, δηλαδή ότι ο καθένας δείχνει τι άνθρωπος είναι όταν έχει εξουσία, όπως δόθηκε στο Μάνο, στον Ανδρέα, στον Παντελή, στο Βαλέριο και σε άλλους συναδέλφους (δημοσιογράφους και τεχνικούς) να βάλουν το όνομά τους στη λίστα και αυτοί, αντί να επιλέξουν την εύκολη λύση και να κοιτάξουν να βολευτούν, τους έδειξαν για ποιο λόγο αισθάνονται άντρες και πάνω απ΄ όλα κύριοι (και κυρίες, για τις συναδέλφους). Τους 250 εκλεκτούς απεργοσπάστες προφανώς δεν τους απασχολούν τέτοια ζητήματα. Η ζωή είναι για τους ξύπνιους, τους ευέλικτους, που τη βολεύουν εύκολα, και τους ευλύγιστους, που σκύβουν χωρίς πολλές ντροπές και βλακείες. Όχι για το χαζό τον Τσαγκαράκη και τους άλλους τους ηλίθιους, που αντί να κλείσουν καμιά τρύπα, κάθονται και τραβιούνται, γιατί πιστεύουν ότι η συνείδηση, η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, η μπέσα, ο λόγος και η τιμή δεν πωλούνται, όσο μεγάλη ανάγκη και να ΄χει κάποιος. Ο καθένας βέβαια έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει και με τη στάση του γράφει στη ζωή την ιστορία του, Μάνοι, Ανδρέες, Νίκοι, Θοδωρήδες κλπ... Άλλοι όρθιοι και άλλοι σκυμμένοι...

Εν γνώση μου ότι αν η τύχη μου τα φέρει έτσι ώστε με κάποιο τρόπο να παραμείνω στο χώρο, θα βρω μάλλον μπροστά μου αρκετούς από τους 250 και πιθανότατα θα θέλουν να μου ανταποδώσουν με όποιο τρόπο μπορούν τις φιλοφρονήσεις και

για όποιον τυχόν θέλει άμεσα εξηγήσεις για τα παραπάνω
με τιμή (που δεν πωλείται)

Δημήτρης Παπαδημητρίου