«Η επαρχία που ζω βρίσκεται νότια της Καμπούλ και είναι γεμάτη Ταλιμπάν. Τα ξαδέλφια μου δολοφονήθηκαν πριν από δυο ημέρες επειδή δούλευαν για την κυβέρνηση. Κανείς δεν είπε τίποτε. Οι γάμοι γίνονται στην απόλυτη σιωπή γιατί φοβόμαστε να βάλουμε μουσική. Πηγαίνω στη δουλειά και ο πατέρας μου με μαλώνει γιατί πιστεύει ότι είναι επικίνδυνο. Από το παράθυρο βλέπω αγελάδες. Αυτές μπορούν να βρίσκονται έξω, εγώ όχι. Εάν το έκανα, οι Ταλιμπάν θα με σκότωναν. Και κανείς δεν θα αναζητούσε το λόγο».
Ο συντάκτης αυτού του μηνύματος που ανέβηκε στο Διαδίκτυο είναι μια γυναίκα που είναι υποχρεωμένη να μείνει ανώνυμη - η υπογραφή της θα ισοδυναμούσε με θάνατο.
Η ίδια μαζί με άλλες τριάντα γυναίκες συμμετέχουν σε ένα πείραμα χωρίς προηγούμενο: το Afghan Women Writing Project (AWWP). Είναι ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε το 2009 με πρωτοβουλία της Αμερικανίδας συγγραφέως Μάσα Χάμιλτον. Με τη βοήθεια κάποιων γνωστών της και την τεχνική υποστήριξη κάποιων άλλων, η Χάμιλτον κατάφερε να πείσει μια ομάδα γυναικών από το Αφγανιστάν να καταγράψουν τις σκέψεις τους και να τις προωθήσουν στο Ιντερνετ.
Στην ιστοσελίδα του AWWP δεν γράφουν οι ακτιβίστριες ή οι δημοσιογράφοι που ζουν στην Καμπούλ και καταφέρνουν - αν και με δυσκολία - να ακουστεί η φωνή τους. Το μπλογκ αυτό είναι για τις γυναίκες που ζουν στην επαρχία, τις μητέρες που ανησυχούν, τις δασκάλες που βλέπουν τα σχολεία να καίγονται και τις μαθήτριές τους να τρέμουν και να υποχρεώνονται να διακόψουν τις σπουδές τους για να παντρευτούν κάποιον που έχει επιλέξει η οικογένειά τους. Στο μπλογκ αυτό οι γυναίκες του Αφγανιστάν καταθέτουν τους φόβους και τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους και τη δύσκολη καθημερινότητά τους. Και όπως επισημαίνει η εφημερίδα La Repubblica, o λόγος τους δεν έχει μόνο πόνο αλλά και μαχητικότητα χωρίς ίχνος παραίτησης. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς