ΕΤΕΡ: Όταν οι «επιχειρηματίες» και οι συνεργάτες τους σπέρνουν ανέμους, δεν ήρθε επιτέλους η ώρα να θερίσουν θύελλες;

Αυτό τον καιρό η Χώρα μας χειμάζεται και ο Λαός της, η εργατική τάξη, δοκιμάζει τις χειρότερες μέρες της. Η ανεργία, η απλήρωτη και η ανασφάλιστη ή επισφαλής εργασία, οι εξαφανισμένοι εργοδότες που μάζεψαν πολύ χρήμα και εξαφανίστηκαν μαζί με αυτό, σήμερα αποτελούν καθημερινότητα και συνηθισμένο φαινόμενο.

Την ίδια ώρα από τους ανέργους, τους εργαζόμενους σε εξαφανισμένους εργοδότες και άρα απλήρωτους εργαζόμενους καθώς και από τους εργαζόμενους που βλέπουν μισθοδοσία κάθε 4 ή 5 μήνες, η κυβέρνηση ζητά να πληρώνουν ΕΕΤΗΔΕ επειδή έχουν πρώτη κατοικία και ένα σπίτι σε χωριό, να πληρώνουν υπέρογκα ποσοστά εφορίας σε ό,τι βγάζουν ανά μήνα και τους αντιμετωπίζει ως τα συνήθη υποζύγια την ώρα που γύρω μας γίνεται πάρτι εκατομμυρίων.

Την ώρα αυτή λοιπόν κάποιοι εξυπνάκηδες εργοδότες την κοπανάνε από την Ελλάδα παίρνοντας μαζί τους εκατομμύρια ευρώ με ιδιωτικά τζετ και με κατεύθυνση οικονομικούς παραδείσους, αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους που δεν μπορούν να αποζημιωθούν και να μπουν στο ταμείο ανεργίας, αφού κανείς δεν τους απέλυσε. Μια ιδιότυπη ομερτά σκεπάζει αυτή τη σχέση των φυγάδων εργοδοτών με το κράτος.

Κανείς δεν τους κυνηγά, κανείς δεν ακουμπά τις περιουσίες των μπαταξήδων εργοδοτών. Κανείς δεν ενοχλεί τα παιδιά τους ή τους συγγενείς τους, που ξεκοκαλίζουν με όλη τους  την άνεση την περιουσία που άφησαν πίσω τους για να την ξαναβρούν,  όταν ελέω κοντής ελληνικής μνήμης θα ξαναγυρίσουν.
Κανείς δεν μπαίνει στην περιουσία των φυγάδων που δημιουργήθηκε από τον ιδρώτα των εργαζομένων τους, που έμειναν πίσω χωρίς αποζημιώσεις, χωρίς μισθούς, χωρίς ταμείο ανεργίας, μιας και κανείς δεν τους έχει επισήμως  απολύσει.

Και το κράτος ευχαριστημένο, αφού δεν επιβαρύνεται με επιδόματα ανεργίας, και ο «επιχειρηματίας» χορτάτος, αφού ποτέ δεν έδωσε τις αποζημιώσεις απόλυσης.

Επιτέλους αυτό το θέατρο του παραλόγου να τελειώσει. Καλούμε την Ελληνική Πολιτεία που με ευκολία θεσπίζει νόμους για χαράτσια και προσωποκράτηση για ευτελή ποσά για τον φτωχό, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, τον εργασιακό όμηρο,  την ίδια ώρα που αφήνει στο απυρόβλητο τους μεγαλοκαρχαρίες ή «αμελεί» για χρόνια να αποφασίσει πόσα δημοτικά τέλη π.χ θα πληρώνει ο κάτοχος του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος με αποτέλεσμα να μην πληρώνει τίποτα, να πάρει ένα απλό, απλούστατο μέτρο: Να μπαίνει στην ιδιωτική περιουσία που νέμονται συγγενείς του φυγά ή του μπαταξή επιχειρηματία και να αποπληρώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές που χρωστά στα ασφαλιστικά ταμεία, η εφορία μαζί με τα πρόστιμα που προκύπτουν, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι  και οι αποζημιώσεις τους,  όταν οι επιχειρήσεις «βουλιάζονται»  από τους εξυπνάκηδες εργοδότες, προκειμένου να αποφύγουν όλα τα παραπάνω.

Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η ιδιότυπη συνεργασία του κράτους με τους φυγάδες. Πρέπει η ομερτά και οι κρατικές πλάτες στους φυγάδες και τα λαμόγια που είναι ή το παίζουν «εξαφανισμένοι»  να λάβουν τέλος.

Νομοθετήστε ΤΩΡΑ την είσοδο εργαζομένων και Πολιτείας στην προσωπική περιουσία των σκανδαλοποιών φυγάδων και των λαμογίων, που πλειστηριάζουν πχ τις ραδιοσυχνότητες μέσω των εταιρειών τους με την βοήθεια των τραπεζιτών (με το αζημίωτο), αφήνοντας μήνες και χρόνια τους εργαζόμενους, ανέστιους ομήρους της επιχειρηματικής μπανανίας που ανθεί στην Ελλάδα του μνημονίου και του ξεπουλήματος της Χώρας μας, να σέρνονται στην λεωφόρο της ιδιότυπης ανεργίας, χωρίς μέλλον, χωρίς  όνειρα και ελπίδα. Φτάνει πια.