Του Παντιά Ζαχαριάδη
(δημοσιογράφος στην ΕΡΤ)
Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 παρακολουθώ την εισβολή στον χώρο του τύπου και αργότερα στον χώρο των ηλεκτρονικών μέσων μεγαλοεργολάβων ,εφοπλιστών , επιχειρηματιών ακόμη και τραπεζιτών. Νέα τζάκια λοιπόν έφεραν συναλλακτικά ήθη διαφορετικής κοπής στο χώρο της Δημοσιογραφίας.
Με το πέρασμα των χρόνων οι περισσότεροι δημοσιογράφοι υποχρεώθηκαν εκ των πραγμάτων να εργαστούν υπο το «ποδοσφαιρικό καθεστώς» των μεταγραφών . Τα συμφέροντα του μαγαζιού και τα μικροσυμφέροντα του καθενός από εμάς οδήγησαν σε μια ελαστική εφαρμογή της δεοντολογίας σε μια χαλαρή και σχεδόν ανεξέλεγκτη σχέση εργαζόμενου και εργοδότη .
Αυτή η περιρρέουσα νοοτροπία μοιραία ευδοκίμησε και μέσα στους κόλπους των συνδικαλιστικών μας οργάνων. Γιατί κακά τα ψέματα συνάδελφοι η ΕΣΗΕΑ η ΠΟΕΣΥ ο ΕΔΟΕΑΠ είμαστε εμείς. Εμείς λοιπόν επιτρέψαμε με τη στάση μας τον εκφυλισμό τους. Εμείς είμαστε αυτοί που αφήσαμε με την αδιαφορία μας την εισβολή των πηδαλιουχούμενων και πειθαρχημένων παρατάξεων σε κομματικές σκοπιμότητες.
Τώρα, υπο το κράτος της κρίσης, της κλιμακούμενης επίθεσης στον κλάδο, υπο την πίεση των ανέργων συναδέλφων, αναζητούμε σχέδια δράσης και βηματισμούς που τους έχουμε απεμπολήσει, εδώ και πολλά χρόνια, υιοθετώντας διαλλακτικές πρακτικές απέναντι σε επιχειρηματίες εργοδότες που ελάχιστα τους απασχολεί του δημοσιογραφικό λειτούργημα.
Το θέμα λοιπόν ξεκινά από ένα και μόνο ερώτημα:
Θέλουμε σωματείο που να μας εκπροσωπεί επι της ουσίας ή μας αρκεί μόνο η ταυτότητα του δημοσιογράφου;
Θέλουμε ένα σωματείο που να παζαρεύει απλώς τη συλλογική σύμβαση εργασίας ή να παρεμβαίνει ουσιαστικά για να μπορούμε και εμείς να συμβάλλουμε στη διαδικασία της ενημέρωσης χωρίς να αισθανόμαστε έκθετοι στην προσπάθεια μας να διατηρήσουμε την δεοντολογία και την αξιοπρέπεια μας;
Θέλουμε ένα σωματείο που να προστατεύει εργαζόμενους και ανέργους, μέλη και υποψήφια μέλη στην ΕΣΗΕΑ , για μένα ο όρος - μη μέλη -είναι ατυχής. Γιατί από την στιγμή που εργάζεσαι ως δημοσιογράφος και υπηρετείς σωστά αυτό το επάγγελμα έχεις και το δικαίωμα να συμμετέχεις και στο σωματείο σου.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν αν θέλουμε ένα σωματείο κλειστό ή ένα συνδικαλιστικό όργανο που να αντιλαμβάνεται τα μηνύματα των καιρών και δεν τρέχει καταϊδρωμένο πίσω από τις εξελίξεις. Επιτέλους,
Ας διεκδικήσουμε ένα σωματείο ενεργό και ανεξάρτητο μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα .Έχω την αίσθηση πως ήρθε η ώρα να δώσουμε στην ΕΣΗΕΑ το κύρος και την δυναμική που της αξίζει εκλέγοντας τους καλύτερους.
Σε εμάς εναπόκειται να επιστρατεύσουμε με την ψήφο μας αυτούς που μπορούν και θέλουν .
Σε εμάς πέφτει και η ευθύνη να σταθούμε δίπλα τους στις δύσκολες στιγμές που έρχονται για το κλάδο και μετά τη λήξη της εκλογικής διαδικασίας.
Με την ελπίδα ότι σύντομα θα έχουμε ένα αντιπροσωπευτικό προεδρείο ικανό να σταθεί απέναντι στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ο κλάδος προσέρχομαι και εγώ σε αυτές τις εκλογές με τους Μαχόμενους Δημοσιογράφους, γιατί το πρώτο μάθημα που πήρα από δημοσιογράφους μιας άλλης γενιάς, ήταν πως εμείς πρέπει να παραμείνουμε μαχόμενοι. Μαχόμενοι για την αλήθεια . Μαχόμενοι για την δημοσιογραφία και την ανεξαρτησία της . Καλή ψήφο σε όλους .Παντελής Στ. Ζαχαριάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς