Σε ρεπορτάζ του ΒΗΜΑΤΟΣ της Κυριακής (20/12/2009) υπάρχει αναφορά στην απαξιωμένη ΕΣΗΕΑ και στην αδυναμία του ακέφαλου Δ.Σ. της Ενωσης να πείσει τους δημοσιογράφους να ακολουθήσουν στις απεργίες που εκείνη αποφασίζει και οι οποίες κρίνονται από τα δικαστήρια παράνομες -ακριβώς επειδή δεν καταφέρνει να συγκροτήσει προεδρείο. Γράφει συγκεκριμένα το ΒΗΜΑ:
Και στα τρία ψηφίσματα (σ.σ. των συντακτών στα ΝΕΑ, το ΕΘΝΟΣ και την ΗΜΕΡΗΣΙΑ) υπήρχαν αιχμές για την αδυναμία όσων συμμετέχουν στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να συγκροτηθεί σε σώμα το Διοικητικό Συμβούλιο επτά μήνες μετά τις εκλογές, αφήνοντας ουσιαστικά την Ενωση ακέφαλη και τις αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις ευάλωτες στο ενδεχόμενο να κριθούν παράνομες και καταχρηστικές.
Αυτό ακριβώς συνέβη με τις αποφάσεις της Ενωσης για απεργία στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Θέμα FΜ και ΑΝΤ1 FΜ, οι διοικήσεις των οποίων προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη με αποτέλεσμα να κριθούν παράνομες και να ανασταλούν. Κύριο επιχείρημα της δικαστικής απόφασης ήταν το γεγονός ότι δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ”.
Οπως διαπιστώνει κανείς που γνωρίζει τα πράγματα, η εφημερίδα -ίσως λόγω ανεπαρκούς ενημέρωσης του συντάκτη της- γράφει μια ανακρίβεια που δυστυχώς πολλοί δημοσιογράφοι δεν μπορούν να αξιολογήσουν, διότι και αυτοί δεν έτυχε να ενημερωθούν για το σχετικό ζήτημα: Εδώ και αρκετά χρόνια λοιπόν, όλες οι απεργίες της ΕΣΗΕΑ, κατά των οποίων προσφεύγουν στα δικαστήρια οι ιδιοκτήτες των εφημερίδων ή των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, κρίνονται παράνομες για τυπικούς λόγους -είτε η Ενωση διαθέτει προεδρείο είτε όχι. Συγκεκριμένα τα δικαστήρια θεωρούν ότι με βάση το Ν. 1264 το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ δεν επιτρέπεται να αποφασίζει απεργίες χωρίς την έγκριση -κάθε φορά και για κάθε συγκεκριμένη απεργία- της Γενικής Συνέλευσης ΟΛΩΝ των μελών της. Με λίγα λόγια τα δικαστήρια αποφασίζουν και διατάσσουν ότι δεν αρκεί η ετήσια εξουσιοδότηση που δίνουν με καθόλα νόμιμο τρόπο οι δημοσιογράφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ στην τακτική τους Γενική Συνέλευση προς το Δ.Σ να κηρύττει απεργίες. Αυτό είναι το αληθινό πρόβλημα του συνδικαλισμού των δημοσιογράφων (και όχι μόνο) για το οποίο τα προηγούμενα υπό την ηγεμονία του κ. Σόμπολου προεδρεία έκαναν την πάπια εσκεμμένα.
Άλλο πράγμα, λοιπόν, το πρόβλημα της συγκρότησης του Δ. Σ. της ΕΣΗΕΑ και άλλο το δικαίωμα άμεσης εκδήλωσης μιας δίκαιης απεργίας, η οποία εξαρτάται, στην ουσία, από …την καλή θέληση των αφεντικών -κι όχι από τη δημοκρατική οργάνωση, την ενότητα των εργαζομένων και τη σαφήνεια των στόχων της.
Και στα τρία ψηφίσματα (σ.σ. των συντακτών στα ΝΕΑ, το ΕΘΝΟΣ και την ΗΜΕΡΗΣΙΑ) υπήρχαν αιχμές για την αδυναμία όσων συμμετέχουν στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να συγκροτηθεί σε σώμα το Διοικητικό Συμβούλιο επτά μήνες μετά τις εκλογές, αφήνοντας ουσιαστικά την Ενωση ακέφαλη και τις αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις ευάλωτες στο ενδεχόμενο να κριθούν παράνομες και καταχρηστικές.
Αυτό ακριβώς συνέβη με τις αποφάσεις της Ενωσης για απεργία στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Θέμα FΜ και ΑΝΤ1 FΜ, οι διοικήσεις των οποίων προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη με αποτέλεσμα να κριθούν παράνομες και να ανασταλούν. Κύριο επιχείρημα της δικαστικής απόφασης ήταν το γεγονός ότι δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ”.
Οπως διαπιστώνει κανείς που γνωρίζει τα πράγματα, η εφημερίδα -ίσως λόγω ανεπαρκούς ενημέρωσης του συντάκτη της- γράφει μια ανακρίβεια που δυστυχώς πολλοί δημοσιογράφοι δεν μπορούν να αξιολογήσουν, διότι και αυτοί δεν έτυχε να ενημερωθούν για το σχετικό ζήτημα: Εδώ και αρκετά χρόνια λοιπόν, όλες οι απεργίες της ΕΣΗΕΑ, κατά των οποίων προσφεύγουν στα δικαστήρια οι ιδιοκτήτες των εφημερίδων ή των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, κρίνονται παράνομες για τυπικούς λόγους -είτε η Ενωση διαθέτει προεδρείο είτε όχι. Συγκεκριμένα τα δικαστήρια θεωρούν ότι με βάση το Ν. 1264 το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ δεν επιτρέπεται να αποφασίζει απεργίες χωρίς την έγκριση -κάθε φορά και για κάθε συγκεκριμένη απεργία- της Γενικής Συνέλευσης ΟΛΩΝ των μελών της. Με λίγα λόγια τα δικαστήρια αποφασίζουν και διατάσσουν ότι δεν αρκεί η ετήσια εξουσιοδότηση που δίνουν με καθόλα νόμιμο τρόπο οι δημοσιογράφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ στην τακτική τους Γενική Συνέλευση προς το Δ.Σ να κηρύττει απεργίες. Αυτό είναι το αληθινό πρόβλημα του συνδικαλισμού των δημοσιογράφων (και όχι μόνο) για το οποίο τα προηγούμενα υπό την ηγεμονία του κ. Σόμπολου προεδρεία έκαναν την πάπια εσκεμμένα.
Άλλο πράγμα, λοιπόν, το πρόβλημα της συγκρότησης του Δ. Σ. της ΕΣΗΕΑ και άλλο το δικαίωμα άμεσης εκδήλωσης μιας δίκαιης απεργίας, η οποία εξαρτάται, στην ουσία, από …την καλή θέληση των αφεντικών -κι όχι από τη δημοκρατική οργάνωση, την ενότητα των εργαζομένων και τη σαφήνεια των στόχων της.
πηγή:syspeirosi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς