14 Μαΐ 2011

Επτά γνωστά στελέχη της ΕΡΤ σε απολογία

Δεκαπέντε πρόσωπα, μεταξύ των οποίων 7 στελέχη της ΕΡΤ επί προεδρίας Χρήστου Παναγόπουλου, την περίοδο 2005-2008 θα κληθούν σύντομα να απολογηθούν ενώπιον του ειδικού ανακριτή, αντιμετωπίζοντας βαριές κατηγορίες που αφορούν κακοδιαχείριση και οικονομικές ατασθαλίες στη δημόσια τηλεόραση. Τα ονόματα των κατηγορουμένων:
Χρήστος Παναγόπουλος, Γιώργος Χουλιάρας, Αντώνης Ανδρικάκης, Υφαντής Γεν. Δ/ντης Διαχείρισης, Μπαγιάς Προϊστάμενος, Ευδοκία Πρωτόπαππα/ γραφείο προέδρου ΕΡΤ, Περικλής Παπαδημητρίου, Σκαλιστήρας Τεχνικός Σύμβουλος, Μανώλης Δρετουλάκης, Σαργάνης Στέλεχος της εταιρείας Back Stage, Λαμπρόπουλος Στέλεχος της εταιρείας Back Stage.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις πρώτες διώξεις που άσκησε η Εισαγγελία Πρωτοδικών για δύο κακουργήματα και τέσσερα πλημμελήματα(ο φάκελος βρίσκεται στα χέρια του 13ου τακτικού ανακριτή), προχώρησε μετά και τα σχετικά πορίσματα του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης στην άσκηση νέων ποινικών διώξεων κατά 15 προσώπων, για τα αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος που αφορούν απιστία στην υπηρεσία που ξεπερνά τις 73.000 ευρώ, άμεση συνέργεα στην απιστία και ψευδή βεβαίωση.
Το σκέλος της δικογραφίας, αφορά 4 συμβάσεις που καταρτίστηκαν τον Ιανουάριο του 2005 από τεχνικούς συμβούλους και είχε ως αντικείμενο την καταγραφή στοιχείων θέσεων εκπομπής της ΕΡΤ, τα οποία ήταν απαραίτητα για την σύνταξη των μελετών που απαιτούνταν για την αδειοδότηση από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών.
Όπως προέκυψε από την εισαγγελική έρευνα, αν και η αμοιβή ύψους 218.000 ευρώ εκταμιεύτηκε, η τεχνική μελέτη ουδέποτε παραδόθηκε. Επιπλέον οι ιδιότητες των προσώπων στα οποία είχε ανατεθεί η μελέτη δεν συνάδουν με το έργο που ανέλαβαν. Αντί μάλιστα για τιμολόγια, προσκομίστηκαν απλές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, ενώ η ομάδα αδειοδότησης αγνοούσε ότι οι 4 σύμβουλοι είχαν αναλάβει την εκπόνηση της μελέτης.
Το δεύτερο σκέλος της ίδιας κακουργηματικής δικογραφίας, αφορά δύο συμβάσεις με την εταιρία Back Stage, η πρώτη για το φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και η δεύτερη για μία Χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, το 2006. Το κόστος των δύο συμβάσεως, χωρίς ΦΠΑ, άγγιξε τα 232.000 ευρώ, ωστόσο το ένταλμα που εκδόθηκε ήταν αξίας 331.000 ευρώ. Ωστόσο, είχε προβλεφθεί στις συμβάσεις ότι μπορεί να υπάρχει απόκλιση κατά 20%, χωρίς όμως να διατυπώνονται οι προϋποθέσεις των αποκλίσεων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, όταν έγινε η θετική εισήγηση για την Back Stage, η εταιρεία δεν είχε καν συσταθεί! Ύστερα από ένα μήνα συστάθηκε, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει επιπλέον μεγάλη απόκλιση μεταξύ των παραστατικών της παραγωγής και των παρασταστικών των δαπανών, από τα οποία προκύπτει ότι η εταιρία ωφελήθηκε με 95.000 ευρώ επιπλέον.
Η ίδια εταιρεία, ένα μήνα μετά ανέλαβε την πραγματοποίηση χριστουγεννιάτικης συναυλίας στο Μέγαρο Μουσικής, με απ'ευθείας ανάθεση, κατά παράβαση του κανονισμού προμηθειών της ΕΡΤ, με την επίκληση του κατεπείγοντος. Για αυτήν την σύμβαση, η ζημία του δημοσίου υπολογίζεται στις 32.000 ευρώ.

Το τρίτο σκέλος της ογκώδους δικογραφίας, έφερε στο φως παχυλά μπόνους σε στελέχη, δημοσιογράφους, συμβούλους και διευθυντές της δημόσιας τηλεόρασης, οι οποίοι εμφανίζονται να τα εισπράττουν δύο και τρείς φορές με την αιτιολογία της «επίτευξης των στόχων». Για κάποιους, ωστόσο, από αυτούς με άλλη δικογραφία, έχουν εκδοθεί απαλλακτικά βουλεύματα, όσον αφορά μπόνους που δόθηκαν για την Eurovision.

Ποινική δίωξη ασκήθηκε για αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος που αφορούν εκμετάλλευση εμπιστευμένων πραγμάτων και παράβαση καθήκοντος. Όπως αποκάλυψε η έρευνα, ατασθαλίες υπήρξαν και στον τομέα της συνδρομητικής τηλεόρασης, όπου με την επίκληση της αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, προκαταβάλλονταν μεγάλα χρηματικά ποσά από το 2006 έως το 2008, τα οποία ενώ δεν χρησιμοποιούνταν, επιστρέφονταν με μεγάλη καθυστέρηση. Μάλιστα σε μία περίπτωση, η επιστροφή ποσών έγινε με καθυστέρηση 2 ετών! Στην υπόθεση αυτή, υπόλογος για το αδίκημα της εκμετάλλευσης εμπιστευμένων πραγμάτων κατ' εξακολούθηση, είναι ο οικονομικός διευθυντής της επίμαχης περιόδου.

Επίσης, για παράβαση καθήκοντος κατηγορείται ο πρώην πρόεδρος της ΕΡΤ, με αφορμή την σύναψη 4 συμβάσεων, το 2007 και το 2008 για τον ανασχεδιασμό των λογοτύπων των τηλεοπτικών σημάτων και την παραγωγή τους, συνολικού τιμήματος 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Η σύμβαση υπεγράφη με την εταιρία Red Bee, μία εταιρία με έδρα την Αγγλία, η οποία έχει συνεργαστεί και με άλλους ιδιωτικούς σταθμούς (πχ Αντέννα).

Αυτό ωστόσο που προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον των εισαγγελικών αρχών ήταν το γεγονός ότι «έσπασε» η σύμβαση σε τέσσερα μέρη, προκειμένου όπως φαίνεται να αποφευχθεί ο προσυμβατικός έλεγχος του Ελεκτικού Συνεδρίου, ο οποίος είναι υποχρεωτικός για συμβάσεις άνω του 1.000.000 ευρώ. Επιπλέον, σε αυτήν την περίπτωση, παρακάμφθηκε το προεδρικό διάταγμα που προβλέπει την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού, ενώ υπήρξαν προσφορές πιο συμφέρουσες από δύο ακόμη εταιρίες, οι οποίες αγνοήθηκαν. Η εισήγηση για την ανάθεση της σύμβασης στην εν λόγω εταιρία έγινε με μεγάλη θέρμη όπως δείχνουν στα στοιχεία από τον τότε πρόεδρο της ΕΡΤ. Για την υπόθεση αυτή μάλιστα συνεχίζεται η προανάκριση από πταισματοδίκη που θα αναζητήσει συγκριτικά στοιχεία για άλλες συμβάσεις που είχε η υπογράψει η εταιρεία με άλλους ιδιωτικούς σταθμούς.

Από τα στοιχεία αυτά, θα διαπιστωθεί το ύψος της ζημίας για την ΕΡΤ. Ως μάρτυρες αναμένεται να κληθούν υπεύθυνοι της ΕΡΤ για να εξηγήσουν εάν θα μπορούσαν να σχεδιαστούν τα λογότυπα των τηλεοπτικών σημάτων από τα αρμόδια τμήματα της δημόσιας τηλεόρασης, χωρίς να χρειάζεται να υπογραφεί η σύμβαση με τη RED BEE
πηγή: anergoidimosiografoi

13 Μαΐ 2011

Η υποδομή της ...έλεύθερης έκφρασης (για να μην ξεχνιόμαστε)



Είναι ο χάρτης της διασύνδεσης (διάβαζε: διαπλοκής) των ΜΜΕ, που μας «πληροφορούν» καθημερινά. Ηλεκτρονικά και έντυπα... Σας τον παρουσιάζουμε με την απλή σύσταση... Μην αποδέχεστε εύκολα, ούτε τα προφανή.

Ζούμε σε μία εποχή, όπου η πληροφορία και η είδηση περισσότερο κατασκευάζονται και λιγότερο διαδίδονται...
Απολαύστε λοιπόν τον χάρτη των Ελληνικών ΜΜΕ... Και καλή μας νύχτα...

Και για να ....εμπεδώσετε αυτό που αποτυπώνεται στον πίνακα:
Κυριαρχούν οκτώ...Ομιλοι: Μπόμπολα, Λαμπράκη, Τεγόπουλου, Βαρδινογιάννη, Αλαφούζου, Κοντομηνά, Κυριακού,Γιώργου Κουρή
(Τον πίνακα βρήκαμε στο blog: μάλλον ακίνδυνος (http://mallon-akindynos.blogspot.com/)

Σημείωση Newstrap:Κατά σύμπτωση όλοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται με δημόσια έργα,όλοι έχουν πάρει δισεκατομμύρια από το Τραπεζικό σύστημα(το οποίο μόλις προχθές ενισχύθηκε και πάλι) ....και άλλα πολλά....
Κατά σύμπτωση ΟΛΟΙ έχουν ήδη δημιουργήσει ....portals(πού λέμε ...ελληνικά)...για τα οποία έχουν δηλώσει ότι δαπάνησαν εκατομμύρια....(πώς τό λένε αυτό; Πλυντήριο,νομίζουμε)
Από κοντά οι....διαφημιστικές εταιρίες και τά περίφημα.....media shops...
Ούτε τώρα καταλάβατε;;;
Για προσπαθείστε....

πηγή: Newstrap

Ο ΕΔΟΕΑΠ νομιμοποιεί - με τα στοιχεία μας- το μνημόνιο



Τής Τζώρτζιας Κοντράρου (μέλους του Δ.Σ του ΕΔΟΕΑΠ)

Ο ΕΔΟΕΑΠ έσπευσε να νομιμοποιήσει διαδικασίες ελέγχου των ασφαλιστικών μας ταμείων που υπαγορεύτηκε από το μνημόνιο και το ΔΝΤ.


Μετά από συζήτηση για το θέμα της αποστολής στοιχείων που αφορούντο ΕΔΟΕΑΠ στην Εθνική Αναλογιστική Αρχή που προβλέπεται στονόμο 3863/2010 – νόμος που συνδέεται το με μνημόνιο – πρότεινα την μη αποστολή στοιχείων καθώς ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου δεν υπαγόμαστε στους φορείς, στους οποίους αναφέρονται οι σχετικέςδιατάξεις.


Λυπάμαι γιατί , παρά τις εκκλήσεις μου, η πλειοψηφία που σχηματίστηκε από τους Σπανοπούλου, Φαράκο, Μυλωνά, ΚυρίτσηΔεμερτζή και Καταιφτζή ( Ο Παν. Τσούτσιας αποχώρησε πριν πάρει σαφή θέση) και ο Παν. Νεστορίδης είχε δηλώσει – έτσι τουλάχιστον δήλωσε η Ελένη Σπανοπούλου – ότι θα συμφωνούσε με την άποψη που θα επικρατούσε στο συμβούλιο, δέχθηκε τελικά να αποσταλούν τα στοιχεία.


Ούτε και η διεξοδική επιχειρηματολογία του νομικού μας συμβούλου ,που την διάβασε η Σπανοπούλου από σημείωμα που είχε συζητήσει και αρνήθηκε αρχικά να το δώσει στα μέλη του Δ.Σ., έπεισε τους παρόντες να μην δεχθούμε μια διαδικασία η οποία αφορά φορείς δημοσίου δικαίου και όχι εμάς.


Από όλες τις πλευρές των εξωτερικών επιστημονικών συμβούλων επισημάνθηκε ότι η αποστολή ή όχι των στοιχείων είναι πολιτική απόφαση, την οποία οφείλει να πάρει το Δ.Σ.


Οι συνέπειες όμως για το Ταμείο μας με την αποδοχή αυτής της διαδικασίας το προσομοιάζει με ταμεία τελείως διαφορετικού νομικού χαρακτήρα. Γεγονός με απροσδιόριστες συνέπειες που αντιτίθεται μάλιστα στους πολύ χρονους και επιτυχείς δικαστικούς αγώνες που έχουμε δώσει ως Οργανισμός.


Το Ταμείο μας εποπτεύεται από το υπουργείο αλλά είναι αυτοδιοικούμενο και αυτοδιαχειριζόμενο. Σε εκλεγμένη διοίκηση ανατίθεται η διαχείριση και η λειτουργία του. Δεν στηρίζεται, ούτε επιχορηγείται, ούτε επιβαρύνει το κράτος. Η βιωσιμότητα του και η ευρωστία του εξαρτάται αποκλειστικά από τις διοικήσεις του κι από τον τρόπο που αυτές διαχειρίζονται τα του Ταμείου.


Αν και σε όλους τους τόνους επισήμανα τους κινδύνους στην περίπτωση αποδοχής αυτής της διαδικασίας, με λύπη μου διαπίστωσα πως κανένας από το Δ.Σ. δεν προβληματίστηκε. Επικράτησαν κορώνες του τύπου<δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα>,< θα μας πάρουν με τις πέτρες αν πούμε ότι όλη η Ελλάδα ακολουθεί ένα δρόμο ενώ εμείς είμαστεδιαφορετικοί >, <είμαστε υπέρ της διαφάνειας> , <θα αποφύγουμε αυτό που ορίζει ο νόμος πως εάν δεν στείλουμε τα στοιχεία, μετά 4 μήνες τουπουργείο θα μπορεί μόνο του να πάρει μέτρα ελέγχου της βιωσιμότηταςτων ταμείων που δεν θα συμμορφωθούν>.


Οι απαντήσεις είναι προφανείς τελικά μόνο για εμένα και στηρίζονται στο καταστατικό του Ταμείου, σε νόμους και δικαστικές αποφάσεις. Εχουμε να χάσουμε γιατί θα ενισχύσουμε την επιχειρηματολογία όλων αυτών που βάλουν την <καρδιά> του Ταμείου μας που είναι ο νομικός χαρακτήρας του.


Δεν είμαστε εμείς διαφορετικοί, αλλά ο επιτυχής τρόπος σύστασης και λειτουργίας του Ταμείου μας επί 43 χρόνια αποδεικνύει ότι η ιδιαιτερότητα μας στηρίζεται σε νόμους που ίσχυαν και ισχύουν.


Η διαφάνεια την οποία οφείλουμε να υπηρετούμε πρωτίστως αφορά τους ασφαλισμένους και μετόχους του Ταμείου μας. Και ενώ μιλάμε για διαφάνεια θέλουμε να αποφύγουμε μέτρα που ενδεχομένως θα πάρει το κράτος?


Μα ούτε αυτά τα μέτρα μας αφορούν εφόσον εμείς έχουμε την νομιμοποίηση, ευθύνη και ικανότητα ( μήπως δεν την έχουμε?) να διατηρούμε το Ταμείο εύρωστο και βιώσιμο.


Οι διοικήσεις των τελευταίων ετών με αποκορύφωμα την τελευταία διετία απέδειξαν ανικανότητα να αντιστρέψουν την αρνητική εξέλιξητων οικονομικών μας, που είχε καταγραφεί από την αναλογιστική μελέτητου 2008 πριν ακόμη μπει στη χώρα το ΔΝΤ.


Η κακοδιαχείριση και η αλόγιστη σπατάλη, η ανοχή (όχι τυχαία βέβαια!) της πλειοψηφίας του απερχόμενου Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ σε προτάσεις περικοπών για να καλυφθούν ζημιές των παρελθόντων ετών, έχουν υπεύθυνους με ονοματεπώνυμο, οι οποίοι στις επερχόμενες εκλογές θα ζητήσουν και πάλι την ψήφο του κλάδου για να συνεχίσουντο έργο χρεωκοπίας του ταμείου μας, που έχουν ξεκινήσει.

πηγή: Mediasoup

12 Μαΐ 2011

ΚΑΠΟΤΕ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΑΝ!


Κάποτε θεωρούσαμε το να πέσει μια κάρτα στον αέρα ουτοπικό.


Κάποτε στις μεταξύ μας συζητήσεις παραδεχόμασταν ότι δύσκολα θα καταφέρναμε κάτι παρόμοιο με την κρατική τηλεόραση (κάρτα αιτημάτων διάρκειας 3-5 λεπτών ανά ώρα προγράμματος).

Κάποτε δεν θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα καταφέρναμε να περνάγαμε για 2 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΩΡΕΣ συνεχόμενα μια κάρτα στον αέρα ενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού με τα αιτήματα μας.


Κάποτε όμως ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΑΝ!!!


Αφού χρειάστηκε ψυχολογική εξαθλίωση με καθυστέρηση πληρωμών πέραν του ενός έτους και οικονομική πλέον εξαθλίωση 4,5 μηνών με μη καταβολή δεδουλευμένων , τώρα πια μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα!!! Αυτά που κάποτε θεωρούνταν συνδικαλιστικά ανέφικτα πλέον τα βλέπουμε ως χαμηλά εμπόδια! Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί γιατί η κοροϊδία τους προφανώς είναι ανεξάντλητη! Το νερό μπήκε στο αυλάκι κύριοι! Προσέξτε μην βρεθείτε μπροστά μας γιατί θα … βραχείτε!


Υπάρχει μια πολύ απλή λύση για να μην χαλάσουμε τις καρδιές μας (και όχι μόνο) : ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ!!!! Γιατί αυτό που πετύχαμε σήμερα Τετάρτη 11 Μαίου 2011 , 9 παρά πέντε μέχρι 11 παρά πέντε το βράδυ στον τηλεοπτικό αέρα του ΑΛΤΕΡ δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που μπορούμε να κάνουμε! Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να ανοίξουμε όλα μας τα χαρτιά γιατί θα βρεθείτε προ εκπλήξεως!!


Α και πριν κλείσω!! Κύριοι ιδιοκτήτες των υπολοίπων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών μην χαίρεστε! Μην τρίβετε τα χεράκια σας έχοντας στο μυαλό σας διαγράψει το ΑΛΤΕΡ γιατί θα χαλαστείτε!! Και επειδή την Τρίτη έπεται η τελευταία συνάντηση σας με τους εκπροσώπους μας για την σύμβασή μας να ξέρετε αυτό : Τα μαγαζάκια σας δεν μας πέφτουν μακρυά! Και έχουμε και πολύ όρεξη! Φανταστείτε την καρτούλα αυτή με το λογότυπο του μαγαζιού σας και πηγαίνετε στην συνάντηση για να συμφωνείστε! Γιατί μετά θα το κάνουμε διακαναλικό το πάρτυ!

Ένας απλήρωτος τεχνικός
πηγή: aplirotoi στις 12:54 π.μ 12.5.011

Ολοι στη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ στον “Πανελλήνιο”- παρά τα εμπόδια

Η Συνέλευση αρχίζει στις 11 το πρωί, είναι η τελευταία και γιαυτό θα γίνει ανεξάρτητα απο τον αριθμό των παρόντων.


Δυστυχώς, ναι μέν επελέγη απο το ΔΣ χώρος πιό κατάλληλος για προσέλευση (θυμάστε παλιά πόσος κόπος απο κάποιους να πάει η Συνέλευση όσο πιό μακριά γίνεται για να μήν μπορεί να έρθει κόσμος...) αλλά η πλειοψηφία του συμβουλίου ακύρωσε την στάση εργασίας που είχε αποφασιστεί και έτσι πάλι βρισκόμαστε στον ίδιο παρανομαστή.


Το καλύτερο: ο λόγος που ακυρώθηκε η 5ωρη στάση εργασίας (που είχε ανακοινωθεί και αναρτηθεί στο σάιτ της ΕΣΗΕΑ) προκειμένου να διευκολυνθούν οι δημοσιογράφοι είναι η...διευκόλυνση της Νέας Δημοκρατίας να κάνει, με μεγάλη προβολή, το Ζαππειο 2. Το αίτημα υπεβλήθη απο τον εκπρόσωπό της Ν.Δ. κ. Μιχελάκη και έγινε αμέσως αποδεκτό απο τους Σομπολαίους αλλά και τον Κουμπιά παρά τίς αντιρρήσεις των υπολοίπων. Σιγά μήν έλεγαν όχι. Αλλωστε στο παρελθόν κι άλλοι πρόεδροι είχαν τέτοιου είδους συναλλαγές (όχι μόνο απο τον ίδιο χώρο!!!) απλώς δεν πέρναγε γιατί υπήρχαν εκλεγμένοι με μεγαλύτερες αντιστάσεις..

Παρ΄ολα αυτά εμείς πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να πάμε στή Συνέλευση. Μιά Συνέλευση κρίσιμη όσο και οι μέρες που ζούμε.

9 Μαΐ 2011

Λογοκρισία για το κύρος της Βουλής!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ

Στη μνήμη των προτύπων σεμνότητας και ανιδιοτέλειας ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟΥ και ΛΑΚΗ ΣΑΝΤΑ

Ούτε ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, Ι. Λασκαρίδης, ούτε κάποια από τα μέλη του (αμετακίνητα και παρά τη λήξη της θητείας τους...) αισθάνθηκαν την ανάγκη να παραιτηθούν μετά τον σάλο που προκάλεσε η λογοκριτική απόφασή τους να επιβάλουν πρόστιμο 50.000 ευρώ στη μεγάλης θεαματικότητας σατιρική εκπομπή (ΑΝΤ-1) «Ράδιο Αρβύλα».

Για «αυταρχική απόφαση, η οποία ξεπερνάει τα όρια» έκανε λόγο ο εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. Γ. Μιχελάκης, ενώ ο βουλευτής του ίδιου κόμματος Κ. Τζαβάρας διέψευδε κατηγορηματικά ότι δική του καταγγελία χρησιμοποίησε το ΕΣΡ. «Ουδέποτε έκανα τέτοια καταγγελία -είπε- μέσα στη Βουλή (...) Πιστεύω ότι η σάτιρα είναι το ξυπνητήρι της δημοκρατίας».

Οπως είναι πια ευρύτατα γνωστό, η «καμπάνα» του ΕΣΡ έπεσε διότι ο εκ των παραγωγών της πετυχημένης εκπομπής Αντ. Κανάκης, μιλώντας για την προκλητική ατιμωρησία των πολιτικών και το κουκούλωμα των μεγάλων σκανδάλων (Βατοπέδι, Siemens κ.ά.), είπε ότι οι 300 βουλευτές λειτουργούν σαν «κλίκα» και «σπείρα» και ότι καλύπτει ο ένας τον άλλο. Ο,τι δηλαδή αποτελεί κοινή συνείδηση και κοινοτοπία στην κοινωνία μας (γι' αυτό και η καθολική σχεδόν απαξίωση των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος) ερέθισε τις ευαίσθητες κεραίες του ΕΣΡ (διορισμένου από τη Βουλή και ελεγχόμενου, υποτίθεται, αποκλειστικά απ' αυτήν). Και βάλθηκε αυτοβούλως να προστατεύσει το Κοινοβούλιο ως θεσμό, που δεν θέλει να αυτοπροστατευθεί! Και μάλιστα με κατάφωρα αντισυνταγματική λογοκριτική παρέμβαση, που το εκτρέπει από τον θεσμικό ρόλο του, εκθέτει τις νεότευκτες «Ανεξάρτητες Αρχές» και αποκαλύπτει άγνοια στα στοιχειώδη της δημοκρατίας: Οτι οι θεσμοί και τα αξιώματα δεν έχουν εξ ορισμού, αλλά κατακτούν κύρος, σεβασμό και κοινωνική καταξίωση με τον τρόπο λειτουργίας τους και με την επάρκεια και το ήθος των ταγμένων να τους υπηρετούν.

Και επειδή ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, ατύχησε το ΕΣΡ και συγκυριακά: η απόφασή του για το νέο λογοκριτικό πρόστιμο δημοσιεύθηκε την ίδια μέρα που έγινε γνωστό ότι εκατοντάδες πρώην βουλευτές, συνταξιούχοι και κληρονόμοι τους, προσέφυγαν στα δικαστήρια και διεκδικούν συνολικά περί τα 80 εκατομμύρια ευρώ αναδρομικά.

Στις συνθήκες άγριας λιτότητας για τους πολλούς έγινε χαμός, βέβαια, για τη νέα πρόκληση των βουλευτών, που έτσι κι αλλιώς συνταξιοδοτούνται (μετά τα 65) με μόνη μία τετραετία (!) θητείας στο Κοινοβούλιο (για τους μετά το 2008 εκλεγόμενους οι τετραετίες έγιναν δύο). Κατ' εξαίρεση, σκανδαλώδη επίσης, μόνον οι βουλευτές μπορούν να παίρνουν και δεύτερη κύρια σύνταξη, εκτός από τη βουλευτική.

Μέσα στην καθολική κατακραυγή, αναγκάστηκαν να καταγγείλουν τις προσφυγές για αναδρομικά (ευτυχώς, υπάρχουν και αξιοπρεπείς, που δεν τα διεκδικούν) υπουργοί και εν ενεργεία βουλευτές όλων των κομμάτων.

Δεν είναι σίγουρο ότι δεν το έκαναν εκ του πονηρού: για να μην επεκταθεί απειλητικά η κοινωνική κατακραυγή σε όλα τα προνόμιά τους. Και είναι πολλά για όλους τους αιρετούς άρχοντες, με πρώτους τους βουλευτές και τους υπουργούς. Τα επεσήμανε ένα προς ένα προχθές στην «Ε» η Ελένη Κωσταρέλου, σε ολοσέλιδο, αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της υπό τον τίτλο «Λιτότητα για τους πολλούς, πάρτι για τους βουλευτές».

Αρκεί να λεχθεί ότι και μέσα στο ζόφο της κρίσης, οι άγριες περικοπές του Μνημονίου, για μισθωτούς και συνταξιούχους, άγγιξαν απλώς χαϊδευτικά τους βουλευτές: διατηρούν ακόμη και το αφορολόγητο για το μισό της «αποζημίωσής» τους, ενώ τους κόπηκε μόνο το 12% των εξόδων παράστασης και συνολικά το 5% των αποδοχών! Οι πιο πονηροί έσπευσαν να αναπληρώσουν, με το παραπάνω, κι αυτή την απώλεια με περισσότερες συμμετοχές σε ειδικές επιτροπές, για τις οποίες αμείβονται έξτρα (250 ευρώ ανά συνεδρίαση, παρακαλώ...), λες και δεν περιλαμβάνονται στα καθήκοντά τους.

Για το πώς φροντίζουν μονίμως να ευλογούν τα γένια τους, είναι ενδεικτική αυτή η εξοργιστική ιστορία με τα αναδρομικά και το βουλγαράκειο θεώρημα ότι το νόμιμο είναι και ηθικό: με ψήφισμα του 1975, οι βουλευτικές αποδοχές είναι ίσες με το μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου -και τούμπαλιν. Επειδή, λοιπόν, οι βουλευτές νομοθετούν (και) για τις αποδοχές τους και δικαστήρια αποφασίζουν και για τους μισθούς των δικαστών, η... τραμπάλα της ντροπής ανεβοκατεβαίνει αενάως.

Και λίγα είπαν, συνεπώς, για τους πολιτικούς μας οι ελευθερόστομοι του «Ράδιο Αρβύλα», που μας κάνουν και γελάμε μέσα στη μαύρη μαυρίλα -και να 'ναι καλά.

Δεν χρειάζονται άλλους μάρτυρες και μαρτυρίες: Τρεις φορές αναθεωρήθηκε το ισχύον Σύνταγμα. Κι έμεινε αλώβητο το διαβόητο άρθρο 86, που θέτει σε ποινικό απυρόβλητο όχι μόνο τους εν ενεργεία αλλά και όλους τους διατελέσαντες υπουργούς -γι' αυτό και κανένας από τους κραγμένους κλέφτες δεν πάει φυλακή και γι' αυτό η πολιτική διαφθορά πάει σύννεφο.

Κι ένα τελευταίο: δυο φορές καταδικάστηκε η χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για μη άρση της βουλευτικής ασυλίας ακριβώς από την «κλίκα των τριακοσίων»!.

Το Spiegel και η «γλώσσα» του

Του ΘΑΝΟΥ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ/Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Οι Ελληνες δεν βρίσκονται πια στα πρόθυρα νευρικής κρίσης γιατί υποφέρουν πλέον από νευρική κατάπτωση. «Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». Βρίσκονται σε πλήρη απόγνωση και σύγχυση φρενών, φοβούμενοι πτωχεύσεις, αναδιαρθρώσεις του χρέους, στάσεις πληρωμών και οτιδήποτε άλλο που μπορεί να τους στερήσει την ψυχική τους ηρεμία η οποία ακολουθεί φθίνουσα πορεία.

Αφ' ετέρου, υπουργοί των Οικονομικών καθίστανται επίδοξοι Χουντίνι, ενώ οι συνάδελφοί τους ψάχνουν και δεν τους βρίσκουν πουθενά για να μάθουν περί τα μεσάνυχτα της Παρασκευής τα σχετικά με το μυστηριώδες -τουλάχιστον- ταξίδι στο Λουξεμβούργο, μέσω Μονάχου, όπου κατά τα φαινόμενα εκλήθησαν κατεπειγόντως από τους Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ (επικεφαλής του Eurogroup) και Κριστίν Λαγκάρντ, υπουργό των Οικονομικών της Γαλλίας, για μια κρίσιμη πλην άτυπη συνάντηση.

Τώρα, όσον αφορά το «Spiegel», είναι ένα έγκυρο εβδομαδιαίο περιοδικό που ιδρύθηκε το 1947 στην τότε Γερμανία των τεσσάρων τομέων, ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Βρετανίας και Γαλλίας, αφού δεν είχαν ιδρυθεί ακόμα οι δύο Γερμανίες, η Ανατολική και η Δυτική. Η έδρα της υπήρξε αρχικά το Ανόβερο και αργότερα το Αμβούργο. Το 1947, ωστόσο, η χώρα δεν είχε αναγεννηθεί όπως ο φοίνιξ μέσα από την τέφρα του, κατασκευάζοντας με την εργατικότητά της, αλλά και την αμερικανική γενναιοδωρία, το θαύμα, γι' αυτό και το περιοδικό αντιμετώπιζε θέμα επιβίωσης, κάτι που ανέλαβαν και διεκπεραίωσαν λίαν επιτυχώς οι βρετανικές αρχές κατοχής, με σημαντική οικονομική στήριξη προς το περιοδικό «Der Spiegel» μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.

Το κύρος του, ως Τύπου με εξαιρετικά παρρησιαστικό λόγο, αύξησε σημαντικά την κυκλοφορία του και έλαβε δύο προσωνύμια: «Η Γκεστάπο της εποχής μας» λόγω των αποκαλύψεων σκανδάλων, όπως λ.χ. η δωροδότηση βουλευτών του γερμανικού Κοινοβουλίου προκειμένου να επιλεγεί η Βόνη ως πρωτεύουσα της Γερμανίας αντί της καταλληλότερης Φρανκφούρτης. Το άλλο προσωνύμιο («Το κανόνι της Δημοκρατίας») οφείλεται στη συνεπή (κεντρο)αριστερή θέση του περιοδικού που διατήρησε με κάποια σκαμπανεβάσματα, ωστόσο, μέχρι τώρα.

Τον περασμένο Φεβρουάριο το «Spiegel» άσκησε δριμύτατη κριτική κατά του ταμπλόιντ «Bild», που με τις λαϊκίστικες θέσεις του λειτουργεί ως υποκατάστατο ενός ισχυρού ακροδεξιού κόμματος το οποίο επί του παρόντος απουσιάζει από τη γερμανική πολιτική. Κατηγόρησε το ταμπλόιντ για την «εμπρηστική», όπως τη χαρακτηρίζει, γλώσσα που χρησιμοποιεί κατά της Ελλάδας: «Οι Ελληνες θα διαρρήξουν τις τράπεζές μας» ή «οι Ελληνες θέλουν τα λεφτά μας». Ομως κάτι τέτοιες δηλώσεις δεν χρήζουν καν σχολίων και μάλλον δεν τις θεωρούμε «εμπρηστικές», λόγω της καταφανούς γελοιότητας του σημασιολογικού τους περιεχομένου.

Αντίθετα θεωρούμε επικίνδυνα εμπρηστικές και υποβολιμαίες δηλώσεις του «Spiegel», του τύπου: «Μήπως είναι ήδη πολύ αργά να σωθεί η Ελλάδα;» ή «Η αναδιάρθρωση του χρέους φαίνεται αναπόφευκτη» ή η πολύ πρόσφατη που αναστάτωσε Ελληνες και μη: «Η Ελλάδα μελετάει έξοδο από το ευρώ» (Spiegel online). Απομονώνω ενδεικτικά μία πρόταση: «Αναστατωμένη (alarmed) από τις προθέσεις της Αθήνας η Κομισιόν συγκαλεί έκτακτη συνάντηση στο Λουξεμβούργο» (περασμένη Παρασκευή). Πώς είναι δυνατόν να αναστατωθεί (λογικά) η Κομισιόν από τις «προθέσεις», όταν αυτές αποτελούν απλά πληροφόρηση από γερμανικές ανώνυμες πηγές «που έχουν γνώση των ελληνικών πραγμάτων»; Δεν ξέρουν καλύτερα από τις ανώνυμες πηγές τον Παπακωνσταντίνου οι ευφυέστατοι Γιουνκέρ και Λαγκάρντ;

Φαίνεται όμως ότι το «Spiegel» άρχισε να ζηλεύει τη δόξα και το χρήμα (5 εκατομμύρια αναγνώστες) του ταμπλόιντ «Bild», το οποίο μέχρι πρότινος κατηγορούσε, και το επέτυχε αφού κατόρθωσε να πανικοβάλει δύο έξυπνους ανθρώπους, πόσω μάλλον τους ων ουκ έστιν αριθμός δανειστές της Ελλάδας. Το όλο γλωσσολογικό ύφος του άρθρου με τις κακά (ή σκόπιμα κακά) επιλεγμένες λέξεις καταδεικνύει την ποιοτική πτώση ενός εντύπου που άλλοτε ο γραπτός του λόγος προκαλούσε το σεβασμό σου, έστω κι αν διαφωνούσες μαζί του.

8 Μαΐ 2011

ΑΝΝΑ ΠΟΛΙΤΚΟΦΣΚΑΓΙΑ: Ενα κόμικ για το θάρρος

No Justice for Politkovskaya, No Peace for Russia



Η ρωσίδα δημοσιογράφος Αννα Πολιτκόφσκαγια δεν είχε ψευδαισθήσεις. Μιλώντας το 2004 στο συνάδελφο του «Εψιλον» Γιώργο Πιτροπάκη, δήλωσε ευθαρσώς: «Κάθε άνθρωπος αν δεν είναι βλάκας κάτι φοβάται, κι εγώ το ίδιο. Απλώς για τον άνθρωπο που δούλεψε σε πεδία μάχης και σε πολεμικές συνθήκες η αίσθηση του φόβου κατακάθεται, δεν είναι τόσο δυνατή, αυτό συνέβη και σε μένα, και ίσως αυτό είναι το μειονέκτημά μου. Αυτή τη στιγμή αναρωτιέμαι τι θα κάνω και πώς θα συνεχίσω. Ομως, φοβάμαι -δεν φοβάμαι είναι δικό μου θέμα και δεν πρέπει ν' απασχολεί τους αναγνώστες».
Δύο χρόνια αργότερα συναντήθηκε με τις σφαίρες των εκτελεστών. Ηταν μόλις 48 ετών, αλλά είχε προλάβει να αναδειχθεί σε μεγάλη μορφή της ευρωπαϊκής δημοσιογραφίας, να μιλήσει ανοιχτά για τη σφαγή στην Τσετσενία, να κλονίσει την προσωπολατρία προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ολα αυτά επειδή, όπως έλεγε και η ίδια, «έβλεπε τα πάντα». Εσπευδε βέβαια να συμπληρώσει με νόημα: «Αυτό είναι και το βασικό μου πρόβλημα...». Κι αυτό το «πρόβλημα» ακριβώς, η αδυναμία της να κρατήσει το στόμα της και τα μάτια της ερμητικά κλειστά, την έστειλε στον άλλο κόσμο.
Εκτοτε πέρασε πολύς καιρός, αλλά κανείς δεν την έχει ξεχάσει. Παραμένει ένα φωτεινό παράδειγμα ελεύθερης γνώμης, θάρρους, κουράγιου και σθένους. Ιδιότητες που αναδεικνύονται για μία ακόμη φορά μέσα από την ένατη τέχνη. Μέσα από ένα βιβλίο κόμικς με τίτλο το όνομά της («Anna Politkovskaja»), που κυκλοφόρησε πριν από μερικές εβδομάδες στην Ιταλία ο εκδοτικός οίκος Becco Giallo. Την ευθύνη των κειμένων φέρει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Φραντσέσκο Ματεούτσι, ενώ τα σκίτσα ανήκουν στην Ελιζαμπέτα Μπενφάτο.
Και το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, καθώς οι δύο δημιουργοί απέφυγαν τις εύκολες λύσεις και δεν προσπάθησαν να καταγράψουν τον βίο και την πολιτεία της Πολιτκόσφκαγια στο σύνολό τους. Αντ' αυτού επέλεξαν να αποτυπώσουν στο χαρτί συγκεκριμένες σκηνές από την αιματοχυσία στην Τσετσενία, από την τραγωδία στο θέατρο «Νορντ-Οστ» της Μόσχας, από τους διαδρόμους της εξουσίας, από την εξαιρετικά ύποπτη οξεία δηλητηρίαση της δημοσιογράφου που την έβγαλε εκτός μάχης ενώ ετοιμαζόταν να διαπραγματευτεί την κρίση του Μπεσλάν.
Εν ολίγοις, ο Ματεούτσι και η Μπενφάτο δεν υπέκυψαν σε μεγαλοστομίες και διδακτισμούς κι άφησαν τα γεγονότα να μιλήσουν από μόνα τους. Και η ομιλία τους μοιάζει με εκκωφαντική κραυγή για απαίτηση δικαιοσύνης. Ιδίως από τη στιγμή που οι ύποπτοι για τη δολοφονία της Πολιτκόφσκαγια αθωώθηκαν πρωτοδίκως και φαίνονται μάλλον σίγουροι για την έκβαση της έφεσης.

πηγή: Ελευθεροτυπια

ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ κρίση στον Αλτερ

του Χρήστου Ξανθάκη
Το πιο ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης; Μα φυσικά το πώς επηρέασε τις διαφημιστικές δαπάνες των άλλων καναλιών η σχετική απουσία του Alter από τον τηλεοπτικό στίβο. Τρεις δίαυλοι, λοιπόν, κατέγραψαν άνοδο στην τεκμαρτή διαφημιστική δαπάνη: μεγαλύτερη το Star με 7.737.318 ευρώ και 15,51 % (από 6.223.943 ευρώ και 12,08 %), μεσαία το Mega με 16.294.451 τον φετινό Απρίλιο και μερίδιο 32,67 % επί του συνόλου (από 15.837.045 ευρώ και 30,74 % πέρυσι) και οριακή ο Alpha με 8.976.046 ευρώ και 18 % (8.958.600 ευρώ και 17,35 %). Ο Antenna δεν επωφελήθηκε, καθώς είχε δαπάνη 13.683.159 ευρώ και μερίδιο 27,34 % από 14.041.291 ευρώ και 27,26 % τον Απρίλιο του 2011. Ο μεγάλος χαμένος; Μα το Alter φυσικά, που κατακρημνίστηκε στο 2.142.984 ευρώ και 4,3 % από 4.971.884 ευρώ και 9,65 %. Οσο για τα κρατικά κανάλια, ίσα ίσα που ακούμπησαν το 1.000.000 ευρώ η ΕΤ1 (67.678 ευρώ), η ΕΤ3 (26.833 ευρώ) και η ΝΕΤ (900.687 ευρώ), αποδεικνύοντας, μία ακόμη φορά, ότι οι ιδιωτικοί δίαυλοι δεν έχουν να περιμένουν και πολλά από την κατάργηση των διαφημίσεων σε αυτά. Ενώ με το Alter (που υπέβαλε την Παρασκευή αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99), μάλλον πρόκοψαν...
πηγή: Ελευθεροτυπια

Συγνώμη



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr


Με αυτό μου το σχόλιο, ως κάποιος που προσπαθεί να είναι κομμουνιστής, θέλω να ζητήσω συγνώμη από ζώντες και νεκρούς, τους οποίους αποφάσισαν, για πολλοστή φορά στην ιστορία τους, να πλήξουν με τον πιο βάναυσο τρόπο εκείνοι που κρατούν τις σφραγίδες του κομμουνιστικού ιερατείου.
Να ζητήσω συγνώμη διότι στο όνομα του κομμουνισμού, μ' έναν τρόπο που δεν έχει να κάνει ούτε με τη μαρξική διαλεκτική, ούτε καν με την τυπική λογική του άσπρου μαύρου , αλλά με τον πιο στείρο δογματισμό, και τη θεωρητικοποίηση του σεχταρισμού, διαβάλλονται χυδαία και κατατάσσονται στους αντιπάλους όλοι όσοι δεν είναι απολύτως σύμφωνοι με τα κομματικά κριτήρια.
Συγνώμη λοιπόν από τον μεγάλο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον αυτοαποκαλούμενο «κοσμοκαλόγερο», τον οποίο μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης» 13/3/2011) επειδή ήταν θρήσκος, χρησιμοποιούσε καθαρεύουσα και κατά τη γνώμη του (παρ' όλο που ο ίδιος έχει πει -που και να μην το 'λεγε τίποτα δεν θ' άλλαζε-ότι «η πλουτοκρατία γεννά την αδικίαν»[i]), «κάνει τον κουφό, τον αδιάφορο στις κοινωνικές εξελίξεις ή (δεν) συστρατεύεται με την "πένα" του για την κοινωνική αλλαγή» και «(δεν)συντάσσεται με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της (αλλά) ευθυγραμμίζεται με την αστική τάξη της εποχής (του)», «παραμένει στο στενό επίπεδο της πνευματικής δημιουργίας». Λες κι αυτό το τελευταίο το οποίο και αναφέρεται για να υποτιμήσει έναν από τους πλέον σημαντικούς λογοτέχνες μας, μπορεί να έχει το οποιοδήποτε νόημα για έναν μαρξιστή!
Τι κι αν ο Ενγκελς υποστήριζε ότι έμαθε «από τον Μπαλζάκ περισσότερα απ' ό,τι απ' όλους τους επαγγελματίες ιστορικούς, οικονομολόγους και στατιστικολόγους».[ii]
Συγνώμη ακόμη από τη Μάρω Δούκα, στην οποία αφού της αποδίδεται από το ανώνυμο Ανθρωπάκι («Ριζοσπάστης» 15/3/2011) ότι με κάποια δήλωσή της, με την οποία ας σημειωθεί ότι κατηγορεί τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, ως έχουσες «την κύρια ευθύνη για το οικονομικό και ηθικό μας χάλι», ότι «μόνο καλές υπηρεσίες σε κυβέρνηση και αστούς προσφέρει, ενοχοποιώντας το λαό», της αφαιρείται η ιδιότητα της συγγραφέως με την τοποθέτηση σε αυτήν εισαγωγικών!
Συγνώμη επίσης από τον Βασίλη Βασιλικό διότι κατηγορείται από το ίδιο, ή άλλο Ανθρωπάκι ότι τόλμησε (από την ΕΤ3 στις 27/3/2010) να αποκαλέσει τον Νίκο Μπελογιάννη, Ελληνα Γκράμσι («Ριζοσπάστης» 27/3/2011) λες και αποτελεί ύβρη να αποδίδεις στον Μπελογιάννη τα χαρακτηριστικά ενός από τα πιο σημαντικά πνεύματα που γέννησε το κομμουνιστικό κίνημα, και ενός αγωνιστή ηγέτη που ουσιαστικά δολοφονήθηκε από τους ιταλούς φασίστες!
Συγνώμη και από τον ίδιο τον Αντόνιο Γκράμσι ο οποίος αντιμετωπίζεται σαν εξοβελιστέο μίασμα!
Συγνώμη από τους Σρατή Τσίρκα και Αρη Αλεξάνδρου, επειδή μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ υποστηρίζει («Ριζοσπάστης» 3-4 Απρίλη 2010) ότι η διδασκαλία της «Λέσχης» του πρώτου στη Φιλολογία της Κομοτηνής και του «Κιβώτιου» του δεύτερου στη Φιλολογία της Πάτρας, δηλαδή έργων-τομών στη μεταπολεμική μας λογοτεχνία, δύο ανθρώπων που υπήρξαν κομμουνιστές, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα «αντικομμουνιαμού από έδρα». Μάλιστα οι ίδιοι και τα έργα τους τοποθετούνται στο ίδιο επίπεδο με το γνωστό αντικομμουνιστικό πόνημα «Ελένη» και τον συγγραφέα του Γκατζογιάννη!
Συγνώμη από τον Λάκη Λαζόπουλο, τη μοναδική από τηλεόρασης φωνή αντίστασης, που το Ανθρωπάκι τον κατηγόρησε ως «Διασκεδαστή της πλουτοκρατίας» («Ριζοσπάστης» 28/4/2010), που «γελοιότητα πουλάει, αυτή είναι η φύση και έξη του και μόνο γι' αυτό είναι ικανός. (...) να πουλά ακριβά τη σαβούρα της κατευθυνόμενης φαντασίας του». («Ριζοσπάστης» 14/10/2009).
Συγνώμη επίσης από τον Λουίς Αλτουσέρ, τον μεγάλο αυτόν κομμουνιστή στοχαστή, του οποίου όταν τόλμησα κάποτε να αναφέρω έναν ορισμό του κομμουνισμού -«κάθε μέρα θα 'ναι Κυριακή»- σε ανώτατο κομματικό στέλεχος, με αποπήρε λέγοντάς μου: «Ε, όχι και να επικαλούμαστε τον Αλτουσέρ»!
Φαίνεται πως στο βασίλειό τους και αλίμονο, προφανώς και σ' εκείνο που οραματίζονται, θεωρούν πως «κάτω από τα σχήματα (δήθεν ποιητικά, [λογοτεχνικά, θεωρητικά]) κρύβεται το μαχαίρι που [τους] χτυπάει πισώπλατα»[iii] κι όπως λέει και ο Πάστερνακ στο «Ο Ανεμος» (πρώτο απόσπασμα για τον Μπλοκ):
«Εδώ μονάχα ο συκοφάντης κρίνει/ κι αυτός ασκεί επιρροή/ ποιος δάφνη αξίζει και ποιος μνήμη/ και ποιος στις ύβρεις να θαφτεί».
Κρίμα και πάλι κρίμα για όλους όσοι πονάμε αυτήν την υπόθεση.
Κρίμα πάνω απ' όλα για τους νέους ανθρώπους, που επηρεάζουν.
[i] Γρηγόρη Τραγγανίδα, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Ριζοσπάστης» 9/1/2011
[ii] Βλέπε, Marx, Karl and Engels, Frederick «Literature and Art: Selections from Their Writings», New York. Quoted in Rogers, 1947,ix
[iii] Αρη Αλεξάνδρου, Εισήγηση a la maniere de Jdanov

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ