21 Μαΐ 2011

Οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ανταμώνουν τη Δευτέρα - κόντρα στο ΔΝΤ



μπορεί να υπάρχει ΚΡΙΣΗ,



μπορεί να μας «ΚΟΒΟΥΝ»


μισθούς, συντάξεις και ΔΟΥΛΕΙΕΣ και...ότι άλλο


ΕΝΑ μόνο δεν μπορεί να μας… κόψει κανένα…ΔΝΤ!


Την ανθρώπινη επικοινωνία!


οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

(εντός η εκτός ψηφοδελτίου, και όσοι νιώθουν έτσι)


ανταμώνουμε, για ένα ποτό και δυό κουβέντες φιλικές


Ανοιχτή ομάδα συζήτησης για θέματα ΜΜΕ δημιούργησαν οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ στο φέϊσμπουκ



Μια εξαιρετική προσπάθεια ξεκίνησε στο facebook εδώ και λίγες ημέρες. Τα μέλη της παράταξης «ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ» έφτιαξαν την δική τους σελίδα. Μιαν ανοιχτή ομάδα, στην οποία έχουν πρόσβαση, όχι μόνο οι συνάδελφοι τους δημοσιογράφοι, αλλά και ο απλός πολίτης. Ηδη τα μέλη της ομάδας, πολλαπλασιάζονται καθημερινά και συνεχώς προστίθενται καινούργια.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, υλοποιήθηκε λόγω των επικείμενων εκλογών της ΕΣΗΕΑ, αλλά έτσι όπως εξελίσσεται, είναι μια σημαντική κίνηση για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα και να γίνει επιτέλους, έστω και διαδικτυακά, ένας ειλικρινής διάλογος μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας που ήδη βάλλεται από διλλήματα και ψευτο-διλλήματα, κοινωνικές αδικίες και διακρίσεις, με το πέπλο του ΔΝΤ να ισοπεδώνει όνειρα και αξίες. Από την συγκεκριμένη σελίδα,
http://www.facebook.com/home.php?sk=group_184419441610388&ap=1
δεν λείπει το χιούμορ, η αυτοκριτική, ο προβληματισμός, οι διαφορετικές απόψεις αλλά και η πληροφόρηση από «πρώτο χέρι» για την κατάσταση που επικρατεί στα ΜΜΕ.

Μήπως ήρθε η ώρα η ΕΣΗΕΑ να πάρει σύνταξη;



του Ορέστη Σχινά

(Συντάκτη ύλης στήν ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)


Το τι έχει ακουστεί γι’ αυτό το πρωτοβάθμιο σωματείο μας! Πουλημένο στα αφεντικά και τους διευθυντές, ανυπόληπτο, μακριά από τους αγώνες και τις αγωνίες των συναδέλφων, έτοιμο για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, έρμαιο στα χέρια πολιτικάντηδων, άτολμο και αδύναμο…



Μ’ έναν πρόεδρο που θα μπορούσε εύκολα να είναι και στο γραφείο Τύπου της Αστυνομίας, με υποψήφιους που βλέπουν τη θέση στο Δ.Σ. ως εφαλτήριο για βουλευτική καρέκλα, ή ως μέσο πίεσης για καλύτερες αποδοχές από τους εργοδότες – αλλά σε προσωπικό επίπεδο…
Με συνελεύσεις παρουσία 70 ανθρώπων και υπογραφές 200…
Μ’ ένα ταμείο λεηλατημένο και έτοιμο για εκχώρηση…
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που μαγαζιά κλείνουν, σε άλλα ετοιμάζονται περικοπές ή ήδη έχουν γίνει και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το αύριο των εργαζομένων…


Κι όμως: Σ’ αυτό το μαύρο σκηνικό, οι δημοσιογράφοι, μαζί με τα άλλα σωματεία του Τύπου, πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη κινητοποίηση του κλάδου τα τελευταία χρόνια και μια από τις μεγαλύτερες στο σύνολο των εργαζομένων.


Παρά τις διαφωνίες για τη μέθοδο που επιλέχθηκε, παρ’ όλο το φόβο για τις συνέπειες αυτών των απεργιών, οι συνάδελφοί μας πειθάρχησαν στο κάλεσμα αυτής της «μισητής» ΕΣΗΕΑ.

Ετσι, το ερώτημα του τίτλου γίνεται ρητορικό:


Το θέμα δεν είναι να βγει το σωματείο στη σύνταξη, γιατί είναι το μόνο που έχουμε για να αντιταχθούμε στη λαίλαπα που σαρώνει τα εργασιακά μας δικαιώματα.


Το θέμα είναι να βγουν στη σύνταξη αυτοί που έμαθαν να ταυτίζουν τη διαπραγμάτευση με τη συναλλαγή και το ρεαλισμό με την ηττοπάθεια.

20 Μαΐ 2011

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Οι υποψήφιοι του Συνδυασμού «ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ» στίς εκλογές της 25-26 Μαϊου για το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ:



  1. ΑΛΥΜΑΡΑ ΕΛΕΝΗ (ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ)

  2. ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

  3. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  4. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

  5. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

  6. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΝΤΑ

  7. ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

  8. ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ

  9. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

  10. ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

  11. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

  12. ΚΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

  13. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

  14. ΚΑΡΑΤΖΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

  15. ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  16. ΚΑΤΟΥΦΑ ΕΥΓΕΝΙΑ

  17. ΚΑΤΡΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ

  18. ΚΕΡΑΗΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

  19. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

  20. ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

  21. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

  22. ΚΩΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

  23. ΜΑΘΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

  24. ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

  25. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

  26. ΝΑΚΟΣ ΦΩΤΗΣ

  27. ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

  28. ΝΤΕΛΙΔΑΚΗ ΕΥΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ

  29. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ

  30. ΠΑΠΑΝΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

  31. ΡΟΥΣΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

  32. ΣΤΑΝΩΤΑΣ-ΤΟΓΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

  33. ΣΧΙΝΑΣ ΟΡΕΣΤΗΣ

  34. ΤΕΝΤΗ ΑΝΝΑ

  35. ΧΟΪΔΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ
β) Για την Εξελεγκτική Επιτροπή


  1. ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΟΣ ΑΡΤΕΜΗΣ
Είμαστε συνάδελφοι που έχουμε ήδη ενεργό συνδικαλιστική δράση (Ανεξάρτητη Παρέμβαση, Αριστερή Όχθη, Μαχόμενη Δημοσιογραφία, ΠΟΕΣΥ,ΕΔΟΕΑΠ κ.λ.π) αλλά και πολλοί νέοι, στον συνδικαλισμό και την ηλικία, που όμως έχουμε, επίσης, γνωστή δραστηριότητα ο καθένας στον χώρο του. Συμμετέχουν συντάκτες που ανήκουν πραγματικά στους καθημερινούς μαχόμενους δημοσιογράφους:


  • Εργαζόμενοι σε δύσκολα, προβληματικά μαγαζιά – όπως π.χ. Άλτερ, Απογευματινή, Εξπρές κ.ά.


  • Συντάκτες που έχουν υποστεί στο πετσί τους τις συνέπειες της κρίσης και είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, απλήρωτοι η/και κακοπληρωμένοι,"κομμένοι"της ΕΡΤ


  • Συντάκτες που έχουν εξαναγκαστεί (από την εργοδοσία η τις συνθήκες)να βγουν πρόωρα στη σύνταξη. Που φοβούνται μην χάσουν τη δουλειά τους, που δέχονται ασφυκτικές πιέσεις , απειλές, εκβιασμούς για να αποδεχτούν δυσβάσταχτους όρους εργασίας.


  • Εργαζόμενοι που παλεύουν για τα στοιχειώδη- κυρίως για το ψωμί και την αξιοπρέπειά τους.


  • Δημοσιογράφοι που απασχολούνται σε sites (υποαμοιβόμενοι και απροστάτευτοι) και αγωνίζονται να «νομιμοποιηθεί» επιτέλους η μόνη ορατή διέξοδος απασχόλησης για την παρούσα ή μελλοντική κατάσταση.


  • Όλοι, έντονα πολιτικοποιημένοι αλλά που αρνούνται τον κομματικό, όσο και τον εργοδοτικό ή κυβερνητικό συνδικαλισμό.


  • Όσοι, θεωρούν ύψιστες αρχές την δημοσιογραφική δεοντολογία, την συναδελφικότητα και την αλληλεγγύη, δεν είναι πολυθεσίτες, δεν είναι «λαμόγια», δεν χρησιμοποιούν τον συνδικαλισμό για να ωφεληθούν προσωπικά-και το αποδεικνύουν στην πράξη .


  • Δεν είναι απλώς οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. Είναι μαχόμενοι δημοσιογράφοι που παραμένουν στο επάγγελμα και στηρίζουν κριτικά το Σωματείο τους με αρχές, αξίες και ήθος.
Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ψηφοδελτίου είναι ότι όσοι συμμετέχουν και όσοι το στηρίζουν :


  • ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΜΑΤΕΙΟ. Και αυτό δεν είναι σήμερα αυτονόητο ακόμη και για αυτούς που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.


  • ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ. ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΜΗ ΜΕΛΗ. ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ. ΟΥΤΕ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ.


  • ΘΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΕΣΗΕΑ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ. ΜΙΑ ΕΣΗΕΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΗ.

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ: Για το ψωμί και την αξιοπρέπεια


Είμαστε συνάδελφοι που έχουμε ήδη ενεργό συνδικαλιστική δράση (Ανεξάρτητη Παρέμβαση, Αριστερή Όχθη, Μαχόμενη Δημοσιογραφία, ΠΟΕΣΥ,ΕΔΟΕΑΠ κ.λ.π) αλλά και πολλοί νέοι, στον συνδικαλισμό και την ηλικία, που όμως έχουμε, επίσης, γνωστή δραστηριότητα ο καθένας στον χώρο του. Συμμετέχουν συντάκτες που ανήκουν πραγματικά στους καθημερινούς μαχόμενους δημοσιογράφους:


---Εργαζόμενοι σε δύσκολα, προβληματικά μαγαζιά – όπως π.χ. Άλτερ, Απογευματινή, Εξπρές κ.ά.
---Συντάκτες που έχουν υποστεί στο πετσί τους τις συνέπειες της κρίσης και είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, απλήρωτοι η/και κακοπληρωμένοι,"κομμένοι"της ΕΡΤ, συντάκτες που έχουν εξαναγκαστεί (από την εργοδοσία η τις συνθήκες)να βγουν πρόωρα στη σύνταξη. Που φοβούνται μην χάσουν τη δουλειά τους, που δέχονται ασφυκτικές πιέσεις , απειλές, εκβιασμούς για να αποδεχτούν δυσβάσταχτους όρους εργασίας. Εργαζόμενοι που παλεύουν για τα στοιχειώδη- κυρίως για το ψωμί και την αξιοπρέπειά τους.
---Δημοσιογράφοι που απασχολούνται σε sites (υποαμοιβόμενοι και απροστάτευτοι) και αγωνίζονται να «νομιμοποιηθεί» επιτέλους η μόνη ορατή διέξοδος απασχόλησης για την παρούσα ή μελλοντική κατάσταση.
---Όλοι, έντονα πολιτικοποιημένοι αλλά που αρνούνται τον κομματικό, όσο και τον εργοδοτικό ή κυβερνητικό συνδικαλισμό.
---Όσοι, θεωρούν ύψιστες αρχές την δημοσιογραφική δεοντολογία, την συναδελφικότητα και την αλληλεγγύη, δεν είναι πολυθεσίτες, δεν είναι «λαμόγια», δεν χρησιμοποιούν τον συνδικαλισμό για να ωφεληθούν προσωπικά-και το αποδεικνύουν στην πράξη .
---Δεν είναι απλώς οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. Είναι μαχόμενοι δημοσιογράφοι που παραμένουν στο επάγγελμα και στηρίζουν κριτικά το Σωματείο τους με αρχές, αξίες και ήθος .


Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ψηφοδελτίου είναι ότι όσοι συμμετέχουν και όσοι το στηρίζουν :


· ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΜΑΤΕΙΟ. Και αυτό δεν είναι σήμερα αυτονόητο ακόμη και για αυτούς που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.


· ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΑΝΕΡΓΙΑ,ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ. ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΜΗ ΜΕΛΗ. ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ. ΟΥΤΕ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ.


· ΘΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΕΣΗΕΑ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ. ΜΙΑ ΕΣΗΕΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ, , ΜΑΧΗΤΙΚΗ.


Οι υποψήφιοι του Συνδυασμού «ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ» στίς εκλογές της 25-26 Μαϊου για το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ:


1. ΑΛΥΜΑΡΑ ΕΛΕΝΗ (ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ)


2. ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

3. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


4. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ


5. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

6. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΝΤΑ

7. ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

8. ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ

9. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

10. ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

11. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

12. ΚΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

13. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

14. ΚΑΡΑΤΖΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

15. ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

16. ΚΑΤΟΥΦΑ ΕΥΓΕΝΙΑ

17. ΚΑΤΡΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ

18. ΚΕΡΑΗΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

19. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

20. ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

21. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

22. ΚΩΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

23. ΜΑΘΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

24. ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

25. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

26. ΝΑΚΟΣ ΦΩΤΗΣ

27. ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

28. ΝΤΕΛΙΔΑΚΗ ΕΥΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ

29. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ

30. ΠΑΠΑΝΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

31. ΡΟΥΣΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

32. ΣΤΑΝΩΤΑΣ-ΤΟΓΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

33. ΣΧΙΝΑΣ ΟΡΕΣΤΗΣ

34. ΤΕΝΤΗ ΑΝΝΑ

35. ΧΟΪΔΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ



β) Για την Εξελεγκτική Επιτροπή

1. ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΟΣ ΑΡΤΕΜΗΣ

19 Μαΐ 2011

Και πάλι΄ΟΧΙ λένε στον Μπόμπολα συντάκτες και ΕΣΗΕΑ

Για άλλη μιά φορά οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στον όμιλο Μπόμπολα απάντησαν με θάρρος και αξιοπρέπεια στίς (πάσης φύσεως) πιέσεις του εργοδότη και των ανθρώπων του να δεχτούν, όχι απλώς να μειώσουν τίς αποδοχές τους αλλά να θέσουν τους εαυτούς τους εκτός Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Καταπληκτικο έ; Τους ζητάνε να υπογράψουν εθελοντικά την βαρύτερη βλαπτική μεταβολή που παρουσιάστηκε ως τώρα (ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα) και να είναι και ευγνώμονες. Με μία Ατομική Σύμβαση που ζήτησαν και πήραν τα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ τα οποια συναντήθηκαν με Μπόμπολα (παρόντος του Τσεκούρα) και η οποια, όπως επισημάνθηκε στον Φώτη Μπόμπολα παγιδεύει τους συντάκτες και τους βγάζει έξω απο την σύμβαση.Στή συνέλευση που ακολούθησε, οι συντάκτες ενημερώθηκαν για την συνάντηση και αποφάσισαν να μείνουν σταθεροί στίς θέσεις τους και να εκδώσουν το πιό κάτω ψήφισμα:



ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ του ΠΗΓΑΣΟΥ

Τετάρτη 18/5/2011


Εμείς, οι συντάκτες των εφημερίδων ΕΘΝΟΣ και ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, GOAL NEWS και του ραδιοφώνου SENTRA FM στην έκτακτη συνέλευσή μας, μετά την συνάντηση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με τον εκδότη σήμερα και με δεδομένη την αδιάλλακτη στάση του στο θέμα της υπογραφής ατομικών συμβάσεων εργασίας, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι:

1. Δεν υπογράφουμε σε καμία περίπτωση ατομικές συμβάσεις εργασίας.
2. Διαπραγμάτευση για όλα τα εργασιακά μας ζητήματα γίνεται μόνο μέσω του κλαδικού μας σωματείου, της ΕΣΗΕΑ και αυτήν και μόνο εξουσιοδοτούμε να διαπραγματεύεται για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την ΕΙΗΕΑ.
3. Ζητάμε από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να επανεκτιμήσει στην αυριανή του συνεδρίαση την κατάσταση και να επαναλάβει την απόφαση του ακόμα και για την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι ο εκδότης του ΠΗΓΑΣΟΥ να πάρει πίσω την απόφασή του για την υπογραφή εκβιαστικών ατομικών συμβάσεων.
4. Δεν απεμπολούμε κανένα από τα δικαιώματά μας που απορρέουν από την ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
5. Επιθυμούμε από αύριο το πρωί και σε καθημερινή βάση μέχρι την συγκρότηση νέου Διοικητικού Συμβουλίου να βρίσκονται μέλη του παρόντος στον ΠΗΓΑΣΟ για να στηρίξουν τους συναδέλφους που αρνούνται να υπογράψουν.
6. Στέλνουμε μήνυμα συμπαράστασης σε όλους τους συναδέλφους που δοκιμάζονται από την επίθεση των εργοδοτών, σε ΜΜΕ όπως στα: Alter, Απογευματινή, ΔΟΛ, Αττικές Εκδόσεις, Αγγελιοφόρος,

Το "ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ" των ΜΜΕ



Της Τόνιας Φιλιππή
(ΑΝΕΡΓΗΣ, πρώην εργαζόμενης
SPORTIME & ARRENA RADIO)


Μετά το λεξικό του Μπαμπινιώτη, σειρά έχει το «ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ των ΜΜΕ»
* Ακούς: "Παίξ’το διπλωματικά"
Σημαίνει: «Δώσε κάποιον» ή «Κάνε τουμπεκί»
* Βλέπεις: «Αφεντικά» να γελάνε στο άκουσμα "ΕΣΗΕΑ"
Σημαίνει: "Θα έρθουν, θα πιούν καφέ, θα φύγουν και το πολύ-πολύ να κάνουν καμιά απεργία.. Καμία αλλαγή...."
* Ακούς: "Είναι υψηλόμισθος"
Σημαίνει: Παίρνει 1.100 Ευρώ μεικτά (καί με μείωση μισθού καί γελάει ο κόσμος)
* Βλέπεις: Ενημερωτικός ραδιοφωνικός σταθμός, να μετατρέπεται σε ψυχαγωγικό "Radio Station"
Σημαίνει: Το «αφεντικό» ρίχνει λεφτά κάτω απ’το τραπέζι, αλλάζει τις άδειες και απολύει τους πάντες, κανονικά καί με τον Νόμο!
*Ακούς: "Θα σε στηρίξω"
Σημαίνει: Μην κάνεις το λάθος, θα σε «θάψει» όπως και να’χει..!
*Βλέπεις: «Συν-Αδελφό» να αλλάζει θέση (προαγωγή) καί «διάθεση»
Σημαίνει: Τα money «γλυκαίνουν» και παθαίνει «μερική αμνησία» για το από πού ξεκίνησε και ποιός είναι (p.s: Αν «παρουσιάζει» κιόλας, θα παρουσιάσει καί κρίσεις «ψωνισμού»)
* Ακούς: "Η ομορφιά ανοίγει πόρτες" ή "Έλα να μου πάρεις συνέντευξη και η θέση είναι δική σου"
Σημαίνει: Πόρτες όχι γραφείου ή το παιχνίδι στο τάβλι, αλλά κρεβατοκάμαρας..!Καί! Έλα να σε ....... για να σε προσλάβω

ΚΛΠ....ΚΛΠ....ΚΛΠ.... Σημαίνει: ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΆΛΛΑ Υπάρχουν..!
ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΆΛΛΑ έχουμε ΑΚΟΥΣΕΙ - ΔΕΙ - ΖΗΣΕΙ!
ΌΛΑ ΑΥΤΑ και με την ΑΝΕΡΓΙΑ, όχι να σου χτυπάει την πόρτα, αλλά να έχει στρογγυλοκαθίσει μέσα στο σπίτι σου!
ΌΛΑ ΑΥΤΑ και με την ρετσινιά στην πλάτη "Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι"!
ΌΛΑ ΑΥΤΑ και χωρίς «να ανοίξει ούτε ένα ρουθούνι»!
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Α Ρ Κ Ε Τ Α !!!!

Το να δώσεις ΜΟΝΟΣ σου μάχη, είναι μαγκιά, αλλά το κάνεις «για την τιμή των όπλων» και το ξέρεις!
Το να δώσουμε ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ μάχη, είναι για την ΤΙΜΗ μας και την ΥΠΟΛHΨΗ μας, ως ΆΝΘΡΩΠΟΙ και ως ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ!
Και αν ΚΑΠΟΙΟΙ από εσάς, είστε «φτιαγμένοι συνάδελφοι» σηκώστε τα αφράτα οπίσθιά σας από τους «θρόνους» σας και κοιτάξτε γύρω σας, γιατί ΕΚΕΙ που «βρίσκομαι» -έτσι όπως πάει- είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα «έρθετε»!

Είναι καιρός ή Ήρθε ο καιρός, να «ΕΝΩΘΟΥΜΕ»!
Ας το κάνει ο καθένας μας, για τους δικούς του λόγους ή έστω για το..


«ΓΑΜΩ ΤΟ»!

18 Μαΐ 2011

Εργοδοτικοί εκβιασμοί στο "ΕΘΝΟΣ"

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την απόπειρα της εργοδοσίας της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ», που με εκβιαστικό τρόπο απαιτεί από τους δημοσιογράφους –και παρά την ομόφωνη απόφασή τους στη Γενική Συνέλευση των συντακτών στο ΕΘΝΟΣ, στις 17/5/2011– να δεχθούν μείωση μισθών κατά 10% και (για να νομιμοποιηθεί αυτή η απαράδεκτη αξίωση) να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις παραιτούμενοι από την προστασία της ισχύουσας κλαδικής ΣΣΕ μεταξύ ΕΣΗΕΑ και ΕΙΗΕΑ.
Η ενέργεια αυτή- όπως επισημαίνεται στην σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε- γίνεται ακόμα πιο απαράδεκτη, όταν οργανώνεται από τον Αντιπρόεδρο της ΕΙΗΕΑ(σ.σ. εννοούν τον Φώτη Μπόμπολα) και ακόμα πιο προκλητική, γιατί οι ιδιοκτήτες του ΠΗΓΑΣΟΥ επέλεξαν τη στιγμή αυτής της επίθεσης γνωρίζοντας ότι το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ έχει μπει στην τελική ευθεία για τις εκλογές στην Ένωση. Με τις ενέργειες αυτές, ο κ. Μπόμπολας επιχειρεί να δυναμιτίσει τις όποιες προοπτικές για ΣΣΕ και κάθε δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ εργοδοτικών οργανώσεων και σωματείων μέσα στις συνθήκες της κρίσης γενικά και στον Τύπο ειδικότερα.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί τους συναδέλφους στο «ΕΘΝΟΣ» να μην υπογράψουν το κείμενο των ατομικών συμφωνιών, επικαλούμενοι την απόφαση του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης και την εργατική νομοθεσία.
Το Δ.Σ. υπογραμμίζει ότι έχει ήδη προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας για τις εργοδοτικές πρακτικές στο «ΕΘΝΟΣ» και υπενθυμίζει ότι η προεκλογική περίοδος δεν εμποδίζει την Ένωση να πραγματοποιήσει συνδικαλιστικές παρεμβάσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις.

Εφημερίδες χωρίς δημοσιογράφους δεν υπάρχουν ας τους δώσουμε να το καταλάβουν

Βροντερό "ΌXI" στην πρόταση Μπόμπολα για μειώσεις μισθών και ατομικές συμβάσεις είπαν μαζικά οι συντάκτες του "Έθνους". Σε μια συνέλευση με πολλές εντάσεις και αψιμαχίες αλλά και αποφασιστικότητα η συντριπτική πλειονότητα είπε πως δεν θα υπογράψει καμία ατομική σύμβαση, ζήτησε από το σωματείο της ΕΣΗΕΑ να πάρει ξεκάθαρη θέση και να την κοινοποιήσει και στην Ένωση Ιδιοκτητών. Οι όποιες φωνές συντακτών που προσπάθησαν να περάσουν την εργοδοτική πρόταση σίγησαν και λύγισαν κάτω από το βάρος όλων των άλλων.

Η απόφαση του Έθνους ήταν πολύ κρίσιμη για τις όποιες εξελίξεις και η γραμμή "εφημερίδες δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τους συντάκτες τους" κέρδισε μια μεγάλη μάχη. Όσο για τις αμοιβές της εργασίας Κυριακής που παρανόμως παρακρατήθηκαν, όπως έγινε γνωστό στη συνέλευση, έγινε ήδη καταγγελία στην Επιθεώρηση εργασίας. Και πολλοί συντάκτες δήλωσαν έτοιμοι να κάνουν και προσωπικές καταγγελίες.

Το ψήφισμα των συντακτών του "Έθνους

Εμείς, οι συντάκτες της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ στην έκτακτη συνέλευσή μας σήμερα αποφασίσαμε ότι:
Δηλώνουμε ότι δεν υπογράφουμε σε καμία περίπτωση ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Ζητάμε από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στην πρώτη συνεδρίασή του να πάρει ανάλογη απόφαση, ξεκάθαρη, η οποία να κοινοποιηθεί στον εκδότη μας και στην ΕΙΗΕΑ.
Δηλώνουμε ότι θα στηρίξουμε έμπρακτα ακόμα και με την παρουσία μας αν χρειαστεί όσους συναδέλφους εκβιαστούν ή απειληθούν με απόλυση για να υπογράψουν ατομική σύμβαση εργασίας. Ζητάμε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να λάβει ξεκάθαρη ξεκάθαρη απόφαση για το θέμα.
Διαπραγματευόμαστε μόνο συλλογικά, μέσω της ΕΣΗΕΑ την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Θέλουμε πλήρη εφαρμογή της ισχύουσας ΣΣΕ, η οποία επιχειρείται να καταστρατηγηθεί μονομερώς από την εργοδοσία (με την περικοπή των κυριακάτικων, την μη καταβολή του επιδόματος προϋπηρεσίας, την περικοπή των κλιμακίων κλπ).

17 Μαΐ 2011

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΑΛΤΕΡ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΣΟΣ




Της Καρολίνας Νούντλ- Κάλφα

(εργαζόμενης στον Αλτερ)


Συναδελφοι εκπεμπουμε SOS οχι μονο εμεις οι ομηροι του τηλεοπτικου σταθμου Αλτερ, αλλα το συνολο του δημοσιογραφικου κοσμου. Μεγαλωσαμε στον δρομο, διπλα στα προβληματα του πολιτη. Σε σεισμους, πυρκαγιες, πλημμυρες, εκλογες , ΔΝΤ, πορειες , εξεγερσεις δολοφονιες .....στους απληρωτους, τους ανεργους, τους αρρωστους, τους αστεγους Πολλες φορες κληθηκαμε να παιξουμε τον ρολο του μεσολαβητη ....απο τον πολιτη στο κρατος ....για να δωσουμε λυσεις .............(Δυστυχως καποιοι το πηγαν αντιθετα).


Καποιοι αντισταθηκαμε στις εμμεσες και αμεσες προσπαθειες φιμωσης μας , καποιοι επαναπαυθηκαμε στον μισθο μας και κατσαμε... σε πνευμα φλογα και ορμη ....Στις δυσκολες συγκυριες που περνα η χωρα μας πρεπει και εχουμε καθηκον να επανακτησουμε τον χαμενο ενθουσιασμο μας. Το κυρος της Ενωσης μας. Να βγουμε στο ρεπορταζ για Ενημερωση, χωρις εξαρτημενες σχεσεις , με το κεφαλι ψηλα ....και την σιγουρια οτι θα καταφερουμε να σβησουμε απο τον χαρτη το συνθημα Αλητες Ρουφιανοι Δημοσιογραφοι ...


Καποιοι θελησαν και καταφεραν να βαλουν στο περιθωριο τους μαχομενους δημοσιογραφους ...να παιξουν δικα τους παιχνιδια Σε μεγαλο βαθμο το καταφεραν αλλα φτανει πια !!!!!! Λαος χωρις ελευθερη δημοσιογραφια ειναι σαν ενας τυφλος που επιχειρει να διασχισει καθετα την Εθνικη οδο ....Για να υπαρξει αυτο χρειαζονται ΑΛΛΑΓΕΣ εκ βαθρων, χρειαζεται μια ΙΣΧΥΡΗ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ να πολεμησει, να διεκδικησει, να κοψει τα χερια κατω απο τα τραπεζια ....Ηρθε η ωρα να παλεψουμε!!!!!!!!!!!

16 Μαΐ 2011

ΕΓΩ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΠΙΑ ΚΑΙ ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΨΗΦΙΖΩ.



ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΤΖΙΡΜΑΚΗ

Βαρέθηκα όλους αυτούς, που χωρίς να με ρωτήσουν ..θέλουν να με σώσουν.
Βαρέθηκα εκείνους, που την ισπανική τους…υποχώρηση, θέλουν να την μεταφράζουν με το ζόρι…θυσία, ως άλλη Ιφιγένεια εν Ακαδημία και Βουκουρεστίου γωνία.
Βαρέθηκα να με αποκαλούν «αλήτισα, ρουφιάνα, δημοσιογράφο», γιατί ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.
Βαρέθηκα να βλέπω, κάποιον να καπηλεύεται ακόμη και το ξαφνικό θάνατο συναδέλφου, παραμονές των εκλογών της ΕΣΗΕΑ, στέλνοντας δακρύβρεκτα, επικήδεια emails, το βαμπίρ!!! Βαρέθηκα να μας βλέπω να σκοτωνόμαστε για μια και δυο και τρείς καρέκλες, λες και δεν μπορούμε να κάτσουμε μόνο σε μια.
Και αυτή η «βαρεμάρα», μου βγήκε σε θυμό.
Θύμωσα με μένα και αποφάσισα, ελπίζοντας ότι δεν είναι αργά, να ξυπνήσω.
Να σηκωθώ, από όποιον καναπέ είχα βολευτεί και να δώσω σε αυτές τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, την μάχη μου.
Κι΄ας την χάσω!
Αρκεί που θα έχω προσπαθήσει. Εξάλλου ένας πόλεμος, δεν τελειώνει με μια μάχη μόνο, συνεχίζεται.
ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΓΙ΄ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΩ

15 Μαΐ 2011

Η κόλαση είναι μέσα μας

Της Pιτσας Mασουρα

Ξεγελαστήκαμε τελικά. Η εικόνα μας θυμίζει αφελή κορασίδα που
ακολουθεί τον πρώτο άνδρα που της χαμογελάει στον δρόμο. Και για τις
συνέπειες της αφέλειάς της; Μα, ούτε λόγος. `Ετσι κι εμείς, σαν τη
χειρότερη εκδοχή της σύγχρονης Κοκκινοσκουφίτσας. Από παγίδα σε παγίδες
και από λάθος σε λάθη. `Απειρα, αδικαιολόγητα λάθη. Τις προηγούμενες
μεταπολιτευτικές δεκαετίες, οι πολιτικοί ταγοί μας μιλούσαν συχνά για το
όραμα μιας εύρωστης Ελλάδας, μιας ευνομούμενης κοινωνίας που στις
διεθνείς θάλασσες δεν θα θύμιζε πλοιάριο γεμάτο μετανάστες, αλλά
υπερωκεάνιο, μ’ έναν καπετάνιο ριψοκίνδυνο μεν, αλλά και με δραστήριο
και δοκιμασμένο στις φουρτούνες πλήρωμα. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε
ποτέ όραμα, αλλά σκόρπιες σκέψεις θαρραλέων ανθρώπων, που όμως έχαναν
γρήγορα τη σημασία τους κάθε φορά που ένα νέο κύμα δανεισμού χτυπούσε
τις ακτές μας. Εμείς όμως παραμυθιαζόμαστε με την ΟΝΕ, με τα Ιμια και
την ανδρεία μας(!), με το Χρηματιστήριο, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και
τις νίκες μας στις αθλοπαιδιές. Πάντα μας άρεσαν τα παραμύθια και
αποφεύγαμε τον κάματο που παραμόνευε δίπλα μας. Ποτέ δεν σκεφθήκαμε ότι οι θεσμοί στήνονται με κόπο κι όχι με θριαμβικές ιαχές, η δημοκρατία θεμελιώνεται με σοβαρότητα και η ελευθερία (ατομική και πολιτική) αποκτάται σε ένα περιβάλλον κοινωνικής συνοχής και πολιτικής σοβαρότητας.

Τώρα ο κάματος είναι κραυγαλέος. Μαζί και η αγανάκτηση. Δεν είναι ο
άλλος η κόλαση, όπως άρεσε στον Σαρτρ να λέει. Η κόλαση είναι μέσα μας. Η
κρίση τσακίζει την υγιή σκέψη. Δεν ξέρω αν πρέπει στην πλημμυρίδα που
έρχεται να αντιτάξει ο καθένας τη δική του Κιβωτό. Να ρίξει μέσα τα δικά
του ζώα, τις δικές του αξίες, τους συγγενείς και τους φίλους. Τέτοιες
κουβέντες πολλές φορές χάνουν το ξεχωριστό νόημά τους. Κατακρημνίζονται
ανάμεσα σε σκάρτες ή αποσπασματικές συζητήσεις που δεν εστιάζουν στο
πραγματικό πρόβλημα, αλλά το προσπερνούν. Κι όμως θα μπορούσαμε, σήμερα
πια, έχοντας διανύσει μια ομαλή δημοκρατική πορεία τόσων χρόνων, να
εστιάζουμε πολύ περισσότερο στην ποιοτική βελτίωση της δημοκρατίας μας
και στη βελτίωση της ελεύθερης σκέψης μας. Εύκολο; `Οχι!


Ο Καρλ Πόπερ έλεγε ότι η ελευθερία δεν είναι κανένας προμηθευτής που μας
παραδίδει τα αγαθά της ζωής στο σπίτι. Η δημοκρατία δεν καταφέρνει τίποτα μόνη της – ούτε καν ένα οικονομικό θαύμα (ενώ εμείς αυτό νομίζαμε, ότι αρκούσε η απόλαυση του δημοκρατικού καθεστώτος για να μεγαλουργήσουμε). Δεν πρέπει επομένως να επιλέγουμε την ελευθερία γιατί μας υπόσχεται ανετότερη ζωή, αλλά γιατί αναπαριστά μια αξία που δεν εξαργυρώνεται με υλικές αξίες. `Οχι, δεν επιλέγουμε την πολιτική ελευθερία γιατί μας υπόσχεται βίον ανθόσπαρτον. Την επιλέγουμε γιατί κάνει δυνατή τη μοναδική αξιοπρεπή μορφή της ανθρώπινης συμβίωσης, τη
μοναδική μορφή στην οποία μπορούμε να είμαστε απολύτως υπεύθυνοι.

Μας εντυπωσιάζει κάτι από αυτές τις σκέψεις; Πώς πορευόμαστε τελικά;
Πάνω σε μία και μοναδική συντεταγμένη ή μήπως αλληλοσπαρασσόμαστε μέσα
σ’ ένα περιβάλλον απαξιωτικής κομματικής ίντριγκας και εξυπηρέτησης
οικείων συμφερόντων; Πολύ φοβάμαι, το δεύτερο. Μπορεί να υπάρχουν
κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, μονάδες που υποφέρουν, αλλά κανείς δεν
κάνει βήμα προς τη συσπείρωση. Ουδείς καταθέτει μικρά δείγματα
σωφροσύνης. `Ολοι με σπαραγμό πια ευελπιστούμε ότι η κρίση θα περάσει
και ότι τη μεθεπομένη θα σηκωθούμε κορδωμένοι ως σύγχρονοι λόρδοι, με
τις περούκες και το ανάλογο μακιγιάζ, για να ιδρύσουμε τη δική μας Βουλή
των Λόρδων, ξεχνώντας ότι η τολμηρή μας φαντασία πρέπει επιτέλους να
αντικατασταθεί από την τολμηρή πραγματικότητα.

Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι ελληνικό, αλλά διεθνές, και σχετίζεται με
τις παγκόσμιες δομές του καπιταλιστικού συστήματος. Πλήττει πολύ
περισσότερο την Ελλάδα επειδή όλοι φροντίσαμε να τρώμε το ψωμί του
γείτονα. `Αλλωστε το ξένο παραμένει πιο γλυκό. Ο Σλοβένος διανοητής
Σλαβόι Ζίζεκ λέει ότι οι μεγάλες κρίσεις διαταράσσουν τη ζωή των
ανθρώπων, τους βγάζουν από το καλούπι του εφησυχασμού τους και τους
υποχρεώνουν να αμφισβητήσουν θεμελιώδεις παραδοχές της ζωής τους. Κι
αυτό είναι πέρα για πέρα αναγκαίο να μας συμβεί. Λέει όμως και κάτι
τρομακτικό: `Οταν η ομαλή πορεία των πραγμάτων διαταράσσεται με τρόπο
τραυματικό, ανοίγει ο δρόμος για έναν ιδεολογικό ανταγωνισμό, όπως
συνέβη στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν ο Χίτλερ,
επικαλούμενος την εβραϊκή συνωμοσία, προσέφερε τη δική του διέξοδο στην
κρίση, με τη γνωστή εξέλιξη της Γερμανίας… Σκέψεις και μόνο σκέψεις, σε
μια εποχή που απαιτεί την άμεση αφύπνισή μας.

Σκέψεις σε μια εποχή που απαιτεί την άμεση αφύπνισή μας.

Αφύπνιση! Μια μαγικη λεξη, όσο μαγικό και λυτρωτικό είναι το φλαμένκο. Ακόμη και απο τα θλιμμένα ακουσματα του βγαίνει χαρά. Εκφράζει το δράμα και την τραγωδία, αλλά παράλληλα ανοίγει τον δρόμο για τη γιορτή.

Της Pιτσας Mασουρα
Ξεγελαστήκαμε τελικά. Η εικόνα μας θυμίζει αφελή κορασίδα που ακολουθεί τον πρώτο άνδρα που της χαμογελάει στον δρόμο. Και για τις συνέπειες της αφέλειάς της; Μα, ούτε λόγος. `Ετσι κι εμείς, σαν τη χειρότερη εκδοχή της σύγχρονης Κοκκινοσκουφίτσας. Από παγίδα σε παγίδες
και από λάθος σε λάθη. `Απειρα, αδικαιολόγητα λάθη. Τις προηγούμενες μεταπολιτευτικές δεκαετίες, οι πολιτικοί ταγοί μας μιλούσαν συχνά για το όραμα μιας εύρωστης Ελλάδας, μιας ευνομούμενης κοινωνίας που στις διεθνείς θάλασσες δεν θα θύμιζε πλοιάριο γεμάτο μετανάστες, αλλά υπερωκεάνιο, μ’ έναν καπετάνιο ριψοκίνδυνο μεν, αλλά και με δραστήριο και δοκιμασμένο στις φουρτούνες πλήρωμα.
Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ όραμα, αλλά σκόρπιες σκέψεις θαρραλέων ανθρώπων, που όμως έχαναν γρήγορα τη σημασία τους κάθε φορά που ένα νέο κύμα δανεισμού χτυπούσε
τις ακτές μας. Εμείς όμως παραμυθιαζόμαστε με την ΟΝΕ, με τα Ιμια και την ανδρεία μας(!), με το Χρηματιστήριο, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις νίκες μας στις αθλοπαιδιές.
Πάντα μας άρεσαν τα παραμύθια και αποφεύγαμε τον κάματο που παραμόνευε δίπλα μας. Ποτέ δεν σκεφθήκαμε ότι οι θεσμοί στήνονται με κόπο κι όχι με θριαμβικές ιαχές, η δημοκρατία θεμελιώνεται με σοβαρότητα και η ελευθερία (ατομική και πολιτική) αποκτάται σε ένα περιβάλλον κοινωνικής συνοχής και πολιτικής σοβαρότητας.

Τώρα ο κάματος είναι κραυγαλέος. Μαζί και η αγανάκτηση. Δεν είναι ο άλλος η κόλαση, όπως άρεσε στον Σαρτρ να λέει. Η κόλαση είναι μέσα μας. Η κρίση τσακίζει την υγιή σκέψη. Δεν ξέρω αν πρέπει στην πλημμυρίδα που έρχεται να αντιτάξει ο καθένας τη δική του Κιβωτό. Να ρίξει μέσα τα δικά του ζώα, τις δικές του αξίες, τους συγγενείς και τους φίλους. Τέτοιες κουβέντες πολλές φορές χάνουν το ξεχωριστό νόημά τους. Κατακρημνίζονται ανάμεσα σε σκάρτες ή αποσπασματικές συζητήσεις που δεν εστιάζουν στο πραγματικό πρόβλημα, αλλά το προσπερνούν. Κι όμως θα μπορούσαμε, σήμερα πια, έχοντας διανύσει μια ομαλή δημοκρατική πορεία τόσων χρόνων, να εστιάζουμε πολύ περισσότερο στην ποιοτική βελτίωση της δημοκρατίας μας και στη βελτίωση της ελεύθερης σκέψης μας. Εύκολο; `Οχι!

Ο Καρλ Πόπερ έλεγε ότι η ελευθερία δεν είναι κανένας προμηθευτής που μας παραδίδει τα αγαθά της ζωής στο σπίτι. Η δημοκρατία δεν καταφέρνει τίποτα μόνη της – ούτε καν ένα οικονομικό θαύμα (ενώ εμείς αυτό νομίζαμε, ότι αρκούσε η απόλαυση του δημοκρατικού καθεστώτος για να μεγαλουργήσουμε). Δεν πρέπει επομένως να επιλέγουμε την ελευθερία γιατί μας υπόσχεται ανετότερη ζωή, αλλά γιατί αναπαριστά μια αξία που δεν εξαργυρώνεται με υλικές αξίες. `Οχι, δεν επιλέγουμε την πολιτική ελευθερία γιατί μας υπόσχεται βίον ανθόσπαρτον. Την επιλέγουμε γιατί κάνει δυνατή τη μοναδική αξιοπρεπή μορφή της ανθρώπινης συμβίωσης, τη μοναδική μορφή στην οποία μπορούμε να είμαστε απολύτως υπεύθυνοι.

Μας εντυπωσιάζει κάτι από αυτές τις σκέψεις; Πώς πορευόμαστε τελικά;
Πάνω σε μία και μοναδική συντεταγμένη ή μήπως αλληλοσπαρασσόμαστε μέσα σ’ ένα περιβάλλον απαξιωτικής κομματικής ίντριγκας και εξυπηρέτησης οικείων συμφερόντων; Πολύ φοβάμαι, το δεύτερο. Μπορεί να υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, μονάδες που υποφέρουν, αλλά κανείς δεν κάνει βήμα προς τη συσπείρωση. Ουδείς καταθέτει μικρά δείγματα
σωφροσύνης. `Ολοι με σπαραγμό πια ευελπιστούμε ότι η κρίση θα περάσει και ότι τη μεθεπομένη θα σηκωθούμε κορδωμένοι ως σύγχρονοι λόρδοι, με τις περούκες και το ανάλογο μακιγιάζ, για να ιδρύσουμε τη δική μας Βουλή των Λόρδων, ξεχνώντας ότι η τολμηρή μας φαντασία πρέπει επιτέλους να αντικατασταθεί από την τολμηρή πραγματικότητα.

Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι ελληνικό, αλλά διεθνές, και σχετίζεται με τις παγκόσμιες δομές του καπιταλιστικού συστήματος. Πλήττει πολύ περισσότερο την Ελλάδα επειδή όλοι φροντίσαμε να τρώμε το ψωμί του γείτονα. `Αλλωστε το ξένο παραμένει πιο γλυκό.

Ο Σλοβένος διανοητής Σλαβόι Ζίζεκ (φωτο) λέει ότι οι μεγάλες κρίσεις διαταράσσουν τη ζωή των ανθρώπων, τους βγάζουν από το καλούπι του εφησυχασμού τους και τους υποχρεώνουν να αμφισβητήσουν θεμελιώδεις παραδοχές της ζωής τους. Κι αυτό είναι πέρα για πέρα αναγκαίο να μας συμβεί. Λέει όμως και κάτι τρομακτικό: `Οταν η ομαλή πορεία των πραγμάτων διαταράσσεται με τρόπο τραυματικό, ανοίγει ο δρόμος για έναν ιδεολογικό ανταγωνισμό, όπως συνέβη στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν ο Χίτλερ, επικαλούμενος την εβραϊκή συνωμοσία, προσέφερε τη δική του διέξοδο στην κρίση, με τη γνωστή εξέλιξη της Γερμανίας… Σκέψεις και μόνο σκέψεις, σε μια εποχή που απαιτεί την άμεση αφύπνισή μας.