Μιχάλης Ανδρουλιδάκης: Sic transit gloria mundi!

Φυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε και θα φυλακιστεί ξανά, σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου, ενώ ετοιμαζόταν να εκδώσει νέα εφημερίδα...

                Ιούνιος 2001. Μια καταχώριση του ομίλου Ανδρουλιδάκη γεμάτη... περηφάνια,   στην εκ των   εφημερίδων του «Sportime»

Sic transit gloria mundi! Εκεί που ετοίμαζε καινούργια εφημερίδα ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης, μια εφημερίδα που θα κυκλοφορούσε εντός των προσεχών ημερών, ήρθε ο Αρειος Πάγος και έβγαλε φιρμάνι εναντίον του.

 Με δυο λόγια, απέρριψε την αίτηση που είχε υποβάλει ο επιχειρηματίας κατά της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων με την οποία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών, χωρίς αναστολή, για το αδίκημα της υπεξαίρεσης 2,4 εκατ. ευρώ. Μετά την καταδικαστική απόφαση, τον Ιούλιο του 2012, ο Μ. Ανδρουλιδάκης είχε οδηγηθεί στη φυλακή, αλλά αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας μέχρι να υπάρξει η τελική ετυμηγορία του Αρείου Πάγου. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες του Τύπου.

Επί τη ευκαιρία, έριξα κι εγώ μια ματιά στο αρχείο μου και βρήκα μια ολοσέλιδη καταχώριση στην εφημερίδα «Sportime», από τις 11 Ιουνίου του 2001. Μια καταχώριση του ομίλου Ανδρουλιδάκη στολισμένη με τα λογότυπα των βλασταριών του: Tempo, «Sportime», «Επενδυτής», «Symbol», «Εκτροπή», Stabilton. Και μία δήλωση υπερηφάνειας: 


«Σε 11 χρόνια κατακτήσαμε το ρεκόρ της ταχύτερα αναπτυσσόμενης νέας επιχείρησης στην Ελλάδα». Τόσο καλά, τόσο ανθηρά.
Στοιχεία-«περιβόλι»
Στο σύνολό της, πάντως, η καταχώριση ήταν αμπέλι και περιβόλι. Μεταξύ άλλων, παρέθετε τα εξής στοιχεία σε αριθμούς:
* 1.600 εργαζόμενοι.
* Τρεις εφημερίδες («Sportime», «Επενδυτής», «Εκτροπή»).
* Ενας τηλεοπτικός σταθμός (Tempo)
* Τέσσερις εταιρείες ανάπτυξης και κατασκευών (όμιλος Stabilton).
* Δύο εταιρείες real estate στην Ευρώπη.
* Δύο εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας.
* 40 δισ. τζίρος.
* 4 δισ. κέρδη.
Ολα αυτά τα ωραία, «χωρίς οποιαδήποτε σχέση και συναλλαγή με κρατικές προμήθειες, κρατικά έργα και οικονομικές διασυνδέσεις με την κρατική εξουσία». Ετσι έγραφε η καταχώριση συμπληρώνοντας χαρακτηριστικά: «Από πέντε εργαζόμενους το 1990, αριθμεί περισσότερους από 1.600 σήμερα. Από 150 εκατ. τζίρο το 1990, ξεπερνά τα 40 δισ. σήμερα. Με δεκάδες δισεκατομμύρια επενδυμένα κεφάλαια. Με πραγματικά κέρδη κάθε χρόνο: 4 δισ. περίπου στην τρέχουσα χρήση - εκτίμηση».
Ολα αυτά έγιναν φύλλο και φτερό. Και δικαιώθηκε εκείνο εκεί το σώφρον στέλεχος του ομίλου που είχε πει κάποτε στο μεγάλο αφεντικό την εξής παρόλα: «Απ' όλα αυτά τα δεκάδες δισεκατομμύρια που μας βρίσκονται σε μετοχές, μήπως γίνεται να ρευστοποιήσουμε πέντ'-έξι για καβαντζούλα;». 
Σημείωση:

(Το ρεπορτάζ είναι απο τη στήλη του Χρ. Ξανθάκη στην Κυρ. Ελευθεροτυπία. Εχουν ήδη γραφτεί πολλά άρθρα και, είμαστε σιγουροι οτι θα ακολουθήσουν πολλά πολλά ακόμη, για τον βίο και τήν πολιτεία του Μιχ. Ανδρουλιδάκη ο οποίος ξεκίνησε ως ταλαντούχος δημοσιογράφος για να καταλήξει "κλεισοσπίτης" επιχειρηματίας του Τύπου που άφησε στο δρόμο εκατοντάδες συναδέλφους του. Το ιστολόγιο των ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ είναι ανοιχτό για όλους και με χαρά θα φιλοξενήσουμε όποιο κείμενο μας σταλεί.)