¨ΟΧΙ¨, ΒΕΒΑΙΑ... ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ!.. ΣΙΓΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΩ...

Του Δημήτρη Παπαδημητρίου

Σοκαρίστηκα έντονα, όπως οι περισσότεροι Έλληνες, από τις αντιδράσεις στην είδηση για το δημοψήφισμα. Η έλλειψη ουσιαστικής πληροφόρησης για τις συνέπειες καθεμίας από τις δύο επιλογές, είχε ως συνέπεια, για αρκετές μέρες να μην έχω διαμορφώσει άποψη. 

Αποτέλεσμα ήταν, η αβεβαιότητα που προκαλεί η κρισιμότητα μιας τόσο σοβαρής και ταυτόχρονα άγνωστης κατάστασης, σε συνδυασμό με την καταστροφολογία και την τρομοκρατία από αντιπολίτευση και δανειστές, και την ασθενική αντιμετώπισή της από την κυβέρνηση, να με φοβίσουν και να με κλονίσουν σοβαρά. Αμφιταλαντεύτηκα πολύ, μέχρι που, προσπαθώντας να ενημερωθώ, διαπίστωσα ότι μάταια έψαχνα ειδήσεις και υπέρ του ¨ΟΧΙ¨, σε αντίθεση με του ¨ΝΑΙ¨, που μας έχουν κατακλύσει. 

Και τότε, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι μας υποβάλλεται μεθοδευμένα μια ¨σωτηρία¨, όπως...

 την αντιλαμβάνονται αυτοί που μας έφτασαν στο σημείο να τη χρειαζόμαστε και που ανέλαβαν σήμερα αυτόκλητα –και αυτεπάγγελτα ίσως, γιατί από αυτό ζουν οι περισσότεροι- να μας την παράσχουν. Ψάχνοντας περισσότερο διαπίστωσα ότι προκειμένου να κάτσουμε να μας σώσουν, μας τρομοκρατούν ισχυριζόμενοι αυθαίρετα ή ¨ξεχνώντας¨ τα αντεπιχειρήματα, που καλύπτουν τα δικά τους, ότι:

• ¨Το ¨ΟΧΙ¨ σημαίνει έξοδος από το Ευρώ¨. Αλήθεια, πού βασίζεται αυτή η ατράνταχτη πεποίθηση; Δηλαδή, με ποια εχέγγυα μας βεβαιώνουν κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει άλλη περίπτωση; Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι, εν μέσω διαπραγμάτευσης -όλοι λένε ότι από Δευτέρα οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται- τραβάνε και οι από εδώ και οι από εκεί το σχοινί και πιέζουν τον άλλον όσο περισσότερο μπορούν μέχρι την τελευταία στιγμή, προκειμένου να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν; Ποιος μπορεί να θεωρεί δεδομένη την έξοδο από το Ευρώ, όταν ακόμα και τώρα όλοι υποστηρίζουν ότι μια συμφωνία, κάπου ανάμεσα, είναι η περισσότερο επωφελής λύση για όλους; Αυτοί που είναι τόσο σίγουροι, πώς διακινδυνεύουν μια τέτοια πρόβλεψη; Από αυτούς εξαρτάται; Το είδαν στη γυάλινη σφαίρα; Έχουνε πάει σε καφετζού; Αυτοί θα το αποφασίσουν και το έχουν δέσει σχοινί κορδόνι ότι ¨ΟΧΙ¨ σημαίνει έξοδος από το Ευρώ και μάλιστα, διαρρηγνύουν (με τρέλα) τα ιμάτιά τους;

• ¨Η έξοδος από το Ευρώ, θα είναι μια βιβλική καταστροφή, που αλίμονο και αν θα επιβιώσει κανένας¨. Κανένας όμως, ούτε καν οι πιο θερμοί υποστηρικτές του ¨ΝΑΙ¨, που θα υπέγραφαν σήμερα άνευ όρων την καινούρια συμφωνία για δανεικά – νέο μνημόνιο (Θεοδωράκης, Σαμαράς κ.λ.), ακόμα και με χειρότερους όρους από αυτούς που πρότειναν στον Τσίπρα, δεν έχει υποστηρίξει κάτι διαφορετικό από το εξής: Για όσο στη συμφωνία με τους δανειστές δεν προβλέπεται τρόπος το χρέος να καταστεί βιώσιμο, σε δύο/ τρία/ τέσσερα χρόνια μετά τη συμφωνία για δανεικά – νέο μνημόνιο, που θα ρίξει κι άλλο το βιοτικό μας επίπεδο, θα ακολουθήσει μία νέα συμφωνία για δανεικά – νέο μνημόνιο, που θα το ρίξει κι άλλο κ.ο.κ., μέχρι που να φτάσουμε να γίνουμε Βουλγαρία ή αν τυχόν, εν τω μεταξύ αποφασίσει η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αλλάξει πολιτική. 
Ποιος όμως, μπορεί να περιμένει άλλα δέκα χρόνια για το τέλος της υποβάθμισης του βιοτικού μας επιπέδου και την πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας (και από ποια θέση βέβαια, τότε) ή να αλλάξει η διάθεσή τους; Μας προτρέπει η Βανδή (που ζει και αυτή τη δίνη της κρίσης μαζί μας, ως μέρος του συνόλου, λέει) να ψηφίσουμε ¨ΝΑΙ¨, γιατί οι συνέπειες μιας χρεοκοπίας θα είναι πιο επώδυνες από τις συνέπειες των σκληρών μέτρων του συμβιβασμού. Μπορεί να μας εξηγήσει γιατί θα είναι καλύτερο τα 600 € μισθό σήμερα, να γίνουν 520 € με τη νέα συμφωνία, 450 € με την επόμενη, μέχρι τα 200 € – 300 € της Βουλγαρίας σε καμιά δεκαριά χρόνια και να πρέπει τότε να ξεκινήσουμε την ανάταση, και μάλιστα από το συγκεκριμένο σημείο, από το να ψαχτούμε άμεσα, ακόμα και στα τυφλά, ακομα και με βίαιη προσαρμογή; Δηλαδή, πόσο πιο κάτω από τα 200 € μισθό μπορεί να φτάσουμε σε μια ενδεχόμενη έξοδο από το Ευρώ αύριο; Και γιατί να φυτοζωούμε για δέκα χρόνια; Για τους πολιτικούς είναι η δουλειά τους ή το χόμπι τους να μας σώνουν, ζουν από και για αυτό. Για το λαό, τι νόημα έχει αυτό;

• ¨Η θέση μας είναι μόνο στην Ευρώπη¨, μας λένε με νόημα, αλλά χωρίς συγκεκριμένο περιεχόμενο. Προφανώς. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να αλλάξει η θέση μας και γι’ αυτό άλλωστε, μας προτιμάνε εντός Ευρώ. Ακόμα και για τη λέξη ¨Ευρώπη¨ έχουμε το copyright, καθώς προέρχεται από την ελληνική μυθολογία, έτσι ονομαζόταν μία από τις γυναίκες του Δία. Για το νόμισμα όμως, γιατί τόσο μεγάλο ζόρι; Τι σημασία έχει το νόμισμα, άμα δεν έχεις λεφτά;.. Και αφού, στο φινάλε, δεν μπορούμε να φτιάξουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουμε κι άλλα αυγά, γιατί να μην τα σπάσουμε σήμερα και να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα με την κατηφόρα και να ξεφορτωθούμε και τον κάθε τοκογλύφο – δανειστή, που μας βάζει το μαχαίρι στο λαιμό κάθε τρεις και πέντε; ¨Η Ιθάκη βρίσκεται σε αχαρτογράφητα νερά¨, λένε οι υποστηρικτές του ¨ΟΧΙ¨ και μέχρι να φτάσουμε, θα αντιμετωπίσουμε τρικυμίες. Δυστυχώς, η πρόταση των υποστηρικτών του ¨ΝΑΙ¨, δε φαίνεται και πολύ καλύτερη. Όπως μετέδωσε το Reuters, ο Ντάισελμπλουμ είπε ότι ¨το δημοψήφισμα ουσιαστικά αφορά το ερώτημα εάν οι Έλληνες είναι έτοιμοι να δεχθούν μέτρα επίπονης λιτότητας¨. Ανάμεσα στη βέβαιη ατελείωτη λιτότητα, μέχρι κατάρρευσης εντός Ευρώ, και σε μια αβέβαιη πορεία, με πολύ πιθανή κατάρρευση εκτός αυτού -αφού φαίνεται να είναι τελικά αναπόφευκτη, όπως με το τσιγκέλι μας τα λένε- για ποιο λόγο να μην επιλέξουμε την πιο σύντομη και να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα, ακόμα και βίαια. Γιατί δηλαδή, να μας τρομάζει περισσότερο μια άμεση κατάρρευση και έναρξη της ανοικοδόμησης, πριν χάσουμε τη μισή ζωή μας στην αναμονή και εξαντληθούμε εντελώς, από μια φρίκη χωρίς τέλος; Θέλουν να ξεκινήσει η ανάπτυξη και η σύγκλιση του βιοτικού μας επιπέδου με των ανεπτυγμένων κρατών; Αν το θέλουν, γιατί μας φοβερίζουν ότι οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν από το μηδέν και και δε μας προσφέρουν μία συμφωνία κοντά σε αυτό που από κοινού είχαν καταλήξει με τον Τσίπρα πριν μερικές μέρες; Μας θύμωσαν ή συνέβη καμιά φοβερή μεταβολή στη βδομάδα που πέρασε; Αν λοιπόν, μας αγαπάνε και μας συμπονούν και μας θέλουν κοντά τους, όπως λένε, είναι εύκολο να το αποδείξουν. Αν πάλι έχουν αποφασίσει να μας κάνουν Βουλγαρία, ας γίνει τώρα, ξεκάθαρα. Τέλος.

• ¨Ο Τσίπρας έχει χάσει την αξιοπιστία του¨, γιατί μας βεβαίωνε ότι δε θα γίνει δημοψήφισμα και ότι δε θα κλείσουν οι τράπεζες, αλλά διαψεύστηκε και πράγματι, έχουν δίκιο σε ένα βαθμό. Μας είχε πει όμως, κανένας από αυτούς που τον καταγγέλλουν ότι θα φτάσουμε στα σημερινά χάλια; Θυμάται κανένας να μας το είχαν περιγράψει αυτό που ζούμε σήμερα, όταν ζητούσαν την ψήφο και την εμπιστοσύνη μας; Αυτά μας είχαν υποσχεθεί;.. Γιατί θεωρούν λοιπόν, ότι ξαφνικά έγιναν φερέγγυοι και τώρα είναι πιο αξιόπιστοι από τον Τσίπρα και ότι μπορούμε να ακουμπήσουμε ξανά επάνω τους; Ε, γιατί;..
Επιπλέον, μπορεί κανείς να πιστέψει ότι αυτοί που έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ, που τόσα χρόνια δε μας λυπότανε, τους έπιασε τώρα ο πόνος να μην καταστραφούμε; Οι Σημίτης και Καραμανλής κυρίως, που δανείζονταν, δανείζονταν, μας υπο-χρέωσαν για τα καλά και φεύγοντας μας άφησαν το λογαριασμό, αλλά και ο Παπανδρέου με το Σαμαρά, που δέχτηκαν να υπογράψουν δάνεια χωρίς προοπτική εξόφλησης, μια εξαθλίωση χωρίς προγραμματισμένο τέλος και ελπίδα, με μόνη προοπτική νέα μνημόνια και νέα υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου; Τώρα τους πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να υποφέρουμε και πλακώθηκαν όλοι στις πρωτοβουλίες;.. Γιατί δε μας έσωναν τόσα χρόνια, που ήταν και πιο εύκολο και έχουν σκυλιάσει να μας σώσουν τελευταία στιγμή, παριστάνοντας τώρα, όλα τα κουτσά άλογα μαζί, το ιππικό; Μήπως είναι λίγο ύποπτα τα δάκρυα των κυρίων;.. Είναι σίγουρα για εμάς ή μήπως χαλάσουν τίποτα μπίζνες, για τις οποίες έχουν και μεγαλύτερη ευαισθησία;..

• ¨Το κλείσιμο των τραπεζών, για το οποίο ευθύνεται ο Τσίπρας, τρομοκράτησε και πανικόβαλε τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους¨. Δεν ξέρω αν ευθύνεται ο Τσίπρας για τις τράπεζες, όποιος χρειάζεται όμως, μπορεί να κάνει ανάληψη 60 €/ ημέρα x 30 ημέρες= 1.800 €/ μήνα συνολικά. Εάν εξαιρέσει κανείς την ταλαιπωρία κάθε μέρα στο ΑΤΜ, προς τι τελικά ο πανικός; Δηλαδή, πριν το κλείσιμο των τραπεζών, κάναμε αναλήψεις μεγαλύτερων ποσών;.. Εδώ και πολύ καιρό, τόσος κόσμος ψάχνει στα σκουπίδια να βρει κάτι να φάει, οι ουρές στα ΑΤΜ και το όριο στα 1.800 €/ μήνα μας πείραξε τώρα;.. 
Μήπως οι φωνές που ακούγονται είναι αυτών, που θεωρούν λογικό και αναγκαίο να δουλεύουμε οι υπόλοιποι με 200 € - 300 € το μήνα; Μήπως ο πανικός είναι αποτέλεσμα της τρομοκρατίας που ασκούν τα ΜΜΕ, υποστηρίζοντας απροκάλυπτα το ¨ΝΑΙ¨; Αφού η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία δεν επεμβαίνει, οπωσδήποτε λόγοι συνείδησης θα την επέβαλαν, εθνικής όμως ή ιδιωτικής; Στα εθνικά ή στα εταιρικά συμφέροντα δόθηκε προτεραιότητα, όταν αποφασίστηκε αυτή η ¨γραμμή¨; Μπορεί δηλαδή κανείς να πιστέψει ότι όλη αυτή η ακραία μεθόδευση γίνεται μόνο για την Ελλάδα, ρε γαμώ το;..

Όλοι λοιπόν οι παραπάνω συλλογισμοί, αλλά σε μεγάλο βαθμό και αυτή η λυσσώδης, χωρίς προηγούμενο, απροκάλυπτη συνωμοσία χειραγώγησής μας από το SKAI, το MEGA, τον ANT1 και τη συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων ΜΜΕ, και όλων όσων ακόμα έχουν σκυλιάσει να ψηφίσουμε ¨ΝΑΙ¨ με το στανιό, για το καλό μας, δεν παραπέμπουν και πολύ σε ανθρώπους με τόσο μεγάλη πια περίσσεια καλοσύνης, που το έχουν πάρει προσωπικά να μας σώσουν, με κάθε τρόπο. Μάλιστα, ελλείψει και τόσο ατράνταχτων επιχειρημάτων, μου θυμίζουν λίγο τις απειλές του Ξέρξη στο Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες του, ότι ¨τα βέλη μας θα σας κρύψουν τον ήλιο¨, ¨θα ζήσετε το τέλος του κόσμου, εσείς και τα παιδιά σας¨, ¨θα σας κάνουμε το ένα¨, ¨θα σας κάνουμε το άλλο¨, θα, θα, θα… Τι λέτε; Σοβαρά;.. 
Ε λοιπόν, δεν είμαστε όλοι τόσο καλοπερασάκηδες και χέστηδες... Δεν πρόκειται βέβαια, για κανένα κατόρθωμα ούτε και περιμένω καμιά λαμπρή νίκη του ¨ΟΧΙ¨, όπως ζήτησε ο Τσίπρας, αλλά την ευθύνη μου σε μία κρίσιμη, ιστορική στιγμή για τη χώρα, θα την αναλάβω και ας μην έχω ψηφίσει στα 42 μου ποτέ κανέναν μέχρι τώρα και παρότι άνεργος εδώ και τρία χρόνια, θα βρω τρόπο να πάω στην Καρδίτσα, για να ψηφίσω. Οπωσδήποτε οι απειλές και η τρομοκρατία έπαιξαν σοβαρό ρόλο στο να πάρω ανάποδες και να στραβώσω εντελώς, όμως μια τέτοια απόφαση δεν επιτρέπεται να βασίζεται στο συναίσθημα. Δυστυχώς όμως, τα ερωτήματα που ανέφερα δεν έχουν λογικές απαντήσεις που να συνηγορούν υπέρ του ¨ΝΑΙ¨, όπως και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη σύγκριση των εκατέρωθεν ισχυρισμών.

Ανακοινώνω λοιπόν, σε όποιον ενδιαφέρεται και βέβαια, στους καλούς κυρίους με τις ωραίες γραβάτες, που αποφάσισαν αμέτι μουχαμπέτι να με σώσουν τρομοκρατώντας με για το καλό μου, ότι την Κυριακή θα ψηφίσω ¨ΟΧΙ¨. 

Και αν προσπαθήσουν να με φοβίσουν κι άλλο, δεν είναι αποτελεσματικό να με προσεγγίσει κανείς με τσαμπουκάδες, γιατί κλωτσάω αυθόρμητα, δεν τους σηκώνω. Έχω χώρο για όλους τους και, μπορεί να μη βλέπω την αυριανή μέρα τόσο καθαρά όσο αυτοί, αλλά ανταποδίδω τις κατηγορηματικές τους διαβεβαιώσεις με μια δικιά μου, ότι ούτε να πειστώ πρόκειται από μη πειστικά επιχειρήματα ούτε και να κοτέψω. Όχι, εγώ. 
¨ΟΧΙ¨, ΒΕΒΑΙΑ… ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ!.. ΣΙΓΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΩ...