Δεν χρειάζονται «ταγματάρχες», στρατιώτες θέλουμε…

Η πύλη μόλις έχει ανοίξει και πάλι στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Δεν θα μπορούσαμε ποτέ, εμείς οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι να εκφέρουμε άποψη σχετικά με την επιλογή του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ. Οι πολιτικές επιλογές δεν είναι μέσα στα συνδικαλιστικά μας ενδιαφέροντα και δεν το έχουμε κάνει ποτέ ως τώρα. Να τις κρίνουμε, δηλαδή, εάν δεν αφορούν άμεσα την δημοσιογραφική δεοντολογία και τις εργασιακές συνθήκες. Επίσης δεν κρίνουμε πρόσωπα αλλά θεσμούς… Στην περίπτωση όμως της ΕΡΤ

 και της ανάθεσης της σημαντικής θέσης, στον Λάμπη Ταγματάρχη, είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε θέση. Το «μαύρο» στην ΕΡΤ ήταν ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο, χτύπημα για τον κλάδο των δημοσιογράφων και στο γενικότερο κλίμα των ημερών εκείνων, αλλά και αυτών που ακολούθησαν, μια ανοιχτή πληγή σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ήταν ολοφάνερο, πως το μόρφωμα που προέκυψε δεν είχε καμία σχέση με την Δημόσια Ραδιοτηλέοραση και την άσκηση του ελεύθερου και ανεξάρτητου δημοσιογραφικού έργου.

Για να φτάσουμε όμως εκεί, στο «μαύρο», στο μόρφωμα κτλ, πρέπει να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ανοίκειας επίθεσης στους συναδέλφους μας και σε ολόκληρο τον δημοσιογραφικό κλάδο. Και δυστυχώς, η αρχή του βρίσκεται στην προηγούμενη θητεία του Λάμπη Ταγματάρχη στην διοίκηση της ΕΡΤ. Και οι περισσότεροι συμφωνούν, ότι για παράδειγμα, εκείνη η «αγωνιώδης» προσπάθεια, να μεταδοθεί η συνέντευξη Παπαδήμου, εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζόμενων της ΕΡΤ, τον Δεκέμβριο του 2011, να μην αναφερθούμε σε λεπτομέρειες, είναι μια καλή απόδειξη για το πόσο καλός μάνατζερ, μπορεί να είναι κάποιος.

Από εκεί ουσιαστικά ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για το «μαύρο». Και συμβολικά και ουσιαστικά, ο «νέος» διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ, δεν μπορεί να είναι ο ίδιος που αρνήθηκε να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους και το δικαίωμα τους να διεκδικούν αλλά το βασικό του μέλημα ήταν να σπάσει και την απεργία αλλά και να συμβάλλει στην ικανοποίηση των κυβερνητικών προσταγών… Επιτέλους, κακός συμβολισμός ακόμα και για την ίδια την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Πως λοιπόν, ο «νέος» διευθύνων σύμβουλος θα εργαστεί για το καλό της δημόσιας κι ανεξάρτητης ραδιοτηλεόρασης; Πως θα «δέσει» με τους εκπροσώπους του OPEN ERT αλλά και αυτούς που προέρχονται από την ΝΕΡΙΤ;

Και οι πρώτοι αρχίζουν να μπαίνουν μέσα..

Να θυμίσουμε ότι άπαντες, οι συνάδελφοι είχαν εκδώσει, τότε, ανακοίνωση για το συγκεκριμένο γεγονός, την προσπάθειας μετάδοσης της συνέντευξης Παπαδήμου:

«Κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης και ενώ βρισκόμαστε σε 20ημερο συνεχόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων, μάθαμε ότι η Δημόσια Τηλεόραση μετέδιδε τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες, που συνιστά προφανώς δημοσιογραφικό προϊόν. Μετά από ομόφωνη απόφαση όλοι οι δημοσιογράφοι που μετείχαν στη συνέλευση απαίτησαν την διακοπή της μετάδοσης, με την μαζική τους παρουσία στη ροή του προγράμματος».

Οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι, θεωρούν ότι : -Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, αυτό που χρειάζεται , περισσότερο, αυτήν την στιγμή, είναι να συνεχίσει να παραμένει ανοικτή στον πολίτη χωρίς κυβερνητικές παρεμβάσεις και επαναφορά κακών πρακτικών του παρελθόντος. -Ισως είναι η μοναδική ευκαιρία, η Δημόσια Τηλεόραση να βασιστεί στους άξιους συναδέλφους δημοσιογράφους και τεχνικούς και όχι σε μάνατζερ, golden boys και άλλους «περαστικούς» συμβούλους, με τις πολλές περγαμηνές , τους παχυλούς μισθούς αλλά με μηδενική ουσία και προσφορά.

-Όποιος κι αν ευθύνεται για την λάθος επιλογή του προσώπου στην θέση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ, ας το διορθώσει σύντομα. -Ο καλός ο μάνατζερ, ξέρει και την σωστή στιγμή που πρέπει να παραιτηθεί…

ΥΓ. Μας προκαλεί εντύπωση η επιστολή των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, συναδέλφων δημοσιογράφων από την ΕΡΤ. Όχι γι αυτά που αναφέρουν αλλά γι αυτά που άφησαν κάποιοι, από το επιτελείο της κυβέρνησης, να συμβούν. Μας προκαλούν εντύπωση οι αρνήσεις ικανών επαγγελματιών, με πείρα στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, να αναλάβουν θέση στο ΔΣ (έτσι πληροφορηθήκαμε). Μας προκαλεί εντύπωση πως έβαλαν έναν «ταγματάρχη» να φυλάει το Ραδιομέγαρο. Είναι προφανές, πως χρειαζόμαστε «στρατιώτες» ενημέρωσης. Ούτε γαλόνια, ούτε «μανατζεριλίκια» για τη νέα ΕΡΤ.