Οι Φριντμανιακοί, επειδή οι συνταγές τους είναι δολοφονικές για τους πολλούς και επικερδείς μόνο για τους λίγους με τις επώνυμες τσέπες, κινούνται πάντοτε εκμεταλλευόμενοι την ανασφάλεια και το φόβο.
Για να τα καταφέρουν, στηρίζονται από τη μια στον έλεγχο των επικοινωνιακών διαύλων και από την άλλη στον περιορισμό των δικαιωμάτων και της Δημοκρατίας.
Ετσι, για αυτούς, η εκχώρηση τμημάτων εθνικής κυριαρχίας είναι «λογική», η συνεχής έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και η ουσιαστική περιθωριοποίηση του Κοινοβουλίου «αναγκαία», η κατάργηση κάθε νομοθετικής ασπίδας για τους εργαζομένους «απαραίτητη» και η δημιουργία ενός αυστηρού ποινολογίου, με κατασχέσεις σπιτιών, μισθών και συντάξεων για όσους αδυνατούν να πληρώσουν τα χαράτσια, «μεταρρύθμιση»!
Για τους μεταρρυθμιστές μας βέβαια, που είναι και αποδεδειγμένα... δημοκράτες, οι περικοπές μισθών και συντάξεων αφορούν μόνο την πλέμπα και όχι τους ίδιους. Οπως δεν τους αφορούν οι καταργήσεις των δομών πρόνοιας, οι συγχωνεύσεις των σχολείων, οι καταργήσεις των νοσοκομείων, το πλαφόν στα φάρμακα και τις εξετάσεις. Αυτοί, οι σύμβουλοί τους και οι κάθε λογής παρατρεχάμενοι φτιάχνουν καριέρες ως μισθοφόροι των Μνημονίων και τρέφονται παρασιτικά από τις ολέθριες για τους εργαζομένους και τη χώρα σχέσεις που διαμορφώνονται, διατηρώντας, με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο, τις παχυλές αμοιβές τους, τα μπόνους και τις αργομισθίες τους.
«Φωτογραφικές» προσλήψεις και αναθέσεις έργων, διαγωνισμοί με αποτέλεσμα γνωστό από πριν στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, «συστημένες» νομοθετικές ρυθμίσεις και τροποποιήσεις, μεθοδευμένη διανομή ευρωκονδυλίων και κάθε λογής... προγραμματισμένες «υπερβάσεις» καταδεικνύουν ότι οι εκπρόσωποι του συστήματος -που μας οδήγησε στη σημερινή κατάντια- αντί να πληρώσουν για τις ευθύνες τους, χρυσοπληρώνονται για να μην αλλάξει τίποτε.
Αντί για σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας και σωτηρίας των ανθρώπων της, όλοι αυτοί, που τάχα μου διαφωνούν για το πότε πήρε τον κατήφορο η χώρα, έχουν μόνο μία έγνοια: να σώσουν εαυτούς και αλλήλους. Ολα τα άλλα, για ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, τομές, μεταρρυθμίσεις, απεμπλοκή από τα Μνημόνια και έξοδο από το τούνελ σε κάτι τέρμινα, είναι λόγια. Φανφάρες, για να κρύψουν την απουσία προτάσεων και την εξάρτησή τους από πολύ συγκεκριμένα εγχώρια και εξωχώρια συμφέροντα.
Αλλά αυτές τις φανφάρες διακινούν τα παντός καιρού παπαγαλάκια, που δεν βρίσκουν «χώρο» στα Δελτία... Ειδήσεων για τα λουκέτα στη «Νεοσέτ» και στην «Κατσέλης» και δεν κρίνουν άξιο σχολιασμού το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών αρνήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση βουλευτή επειδή έτσι γούσταρε!
Αν όλα αυτά δεν αφορούσαν τη ζωή μας και την επιβίωση της χώρας, ίσως και να γελούσαμε με την ανικανότητα όλων αυτών να διαπραγματευτούν στοιχειωδώς. Αλλά δεν μιλάμε για ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, οι δανειστές δεν είναι φίλοι μας και ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο δεν είναι ο... Δήμος Σταρένιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς