Να μετρηθούμε...

Του 

Δημήτρη Τερζή

Νομίζω πως ήρθε η εποχή να μετρηθούμε. 

Να δούμε ποιοι είναι οι παρόντες, ποιοι χάθηκαν στο δρόμο, ποιοι βρίσκονται σε λάθος μέρος. Πέντε χρόνια τώρα μετράμε ανέργους, επιδόματα, μετράμε καημούς και χτυπάμε φιλικά στην πλάτη εκείνον που δεν έχει να ζήσει. Ίσως επειδή βρισκόμαστε στην ίδια ή και χειρότερη μοίρα μ’ αυτόν. 

 Προσωπικά κουράστηκα να θεωρούμαι «συνάδελφος» και να μπαίνω στο ίδιο τσουβάλι με ...

εκδότες – «συναδέλφους». Τί δουλειά έχουν οι εκδότες στην ΕΣΗΕΑ; Τι δουλειά και κυρίως τι κοινό έχουν οι δημοσιογράφοι με τους εκδότες ώστε να εκπροσωπούνται απ’ τον ίδιο φορέα; Τι δουλειά έχουν στη δημοσιογραφία πρώην υπουργοί και βουλευτές που ξεκίνησαν από τούτο το μετερίζι; 

Συναλλάχθηκες με την εξουσία σημαίνει ότι τελείωσες από τούτο το επάγγελμα. Δεν μ’ απασχολεί τι θα κάνεις για να ζήσεις πια, ας έκανες τα κουμάντα σου. Απ’ τη δημοσιογραφία τελείωσες: Κλέβεις τη δουλειά ενός άνεργου που δεν έχει να ζήσει τα παιδιά του. Τρως το ψωμί ενός ανθρώπου στον οποίο μέχρι χθες κουνούσες επιτιμητικά το δάχτυλο γιατί ζούσε «πάνω απ’ τις δυνατότητές του». 

Προσωπικά κουράστηκα να θεωρούμαι «συνάδελφος» με τους «διανοούμενους» της νεοελληνικής βλαχομπαροκιάς που αρθρογραφούν σ’ εφημερίδες πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες την ώρα που πληρώνονται απ’ τα δάνεια που χρωστάω εγώ. 

Δεν λογίζομαι «συνάδελφος» μ’ εκείνους που στον αέρα αποκαλούν τον όποιο υπουργό με το υποκοριστικό του συνοδευόμενο από κτητική αντωνυμία. 

Δεν λογίζομαι συνάδελφος μ εκείνους που δεν αποδεικνύουν ποτέ τα όσα καταγγέλλουν. 

Κουράστηκα να μου κάνουν μάθημα και να θεωρούμαι συνάδελφος μ’ εκείνους που ξέπλυναν επανειλημμένα τη Χρυσή Αυγή, μ’ εκείνους που ανάθεμα και ξέρουν τι σημαίνει ρεπορτάζ στο δρόμο, ξενύχτι, κούραση, αγωνία για το μεροκάματο. 

Πρόλαβα κι έζησα την εποχή που για να επιβιώσεις σε τούτο το επάγγελμα μετρούσες δεκάρικα με συναδέλφους για να πάρετε καφέ. Δραχμές όχι ευρώ. Και είμαι τυχερός που είχα συναδέλφους που με διαολόστειλαν, που ήταν σκληροί μαζί μου, που με πίεσαν ώστε να γράφω και να διαβάζω πολύ, ν’ αμφισβητώ και να χώνομαι στο θέμα, αλλά πάνω απ’ όλα να παίρνω την μέγιστη ικανοποίηση απ’ αυτό που κάνω: να προσπαθώ να βρω την αλήθεια. Να την υπηρετήσω στο πλευρό του λαού και της Δημοκρατίας. Απέναντι απ’ την Εξουσία. Πάντα! 

 Μετά από 17 χρόνια στο επάγγελμα το κέρδος μου είναι μηδενικές καταθέσεις στην τράπεζα, η εκτίμηση όσων με ξέρουν και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις ρεπορτάζ. Αναγνωρίζω λοιπόν ως συναδέλφους αυτούς που πάνω κάτω βρίσκονται στην ίδια θέση. Και ελπίζω ότι θα έρθει η στιγμή που η ΕΣΗΕΑ θ’ απαρτίζεται μόνο από τέτοιους. Εγώ πάντως, γι’ αυτό θα αγωνιστώ.

TERZIS74 . dterzis1@gmail.com