Πολλοί με ρώτησαν "γιατί". "Πού πας να μπλέξεις" μου είπαν.
Γιατί πάω να... μπλέξω;
Γιατί πρέπει. Πρέπει για όσους δεν θέλουν πια να έχουν σκυμμένο το κεφάλι τους.
Τα όρια της υπομονής εξαντλήθηκαν. Τα τελευταία χρόνια όλοι μιλούν μόνο για τις υποχρεώσεις των δημοσιογράφων. "Σκύψε κι άλλο το κεφάλι για να έχεις δουλειά, άσχετα πόσα χρήματα παίρνεις και κάθε πότε".
Μόνο υποχρεώσεις. Κάποιοι επίτηδες ξέχασαν ότι εκτός από υποχρεώσεις, υπάρχουν και δικαιώματα. Γι' αυτά ούτε κουβέντα.
Και αυτοί οι "κάποιοι" δεν είναι μόνο οι εργοδότες.
Είναι κι εκείνοι που θέλουν υποτίθεται να προασπίσουν τα δικαιώματά σου. Είναι οι ίδιοι που σε θυμούνται μόνο στις εκλογές και για μία εβδομάδα σε "βομβαρδίζουν" με τηλέφωνα και sms. Μετά σιωπή και συνεχίζουν το... θεάρεστο έργο τους, αυτό της υποταγής.
"Σιώπα, για το καλό σου".
Το καλό μου;
Δεν είχα και δεν έχω τη φιλοδοξία να γίνω εργατοπατέρας. Όσοι με γνωρίζουν ή έχουν συνεργαστεί μαζί μου το ξέρουν πολύ καλά. Επίσης δουλεύω σε ένα από τα ελάχιστα "μαγαζιά" που πληρώνουν ΠΑΝΤΑ στην ώρα τους.
Θα μπορούσα λοιπόν να σωπάσω "για το καλό μου".
Το "καλό μου", όμως, αφήστε με να το ξέρω εγώ καλύτερα από τους άλλους και δεν θα σταματώ να μάχομαι για τα δικαιώματά μου.
Εσείς πιστεύετε ότι αυτή η ΕΣΗΕΑ παλεύει για το "καλό σας";
Αν όχι, τότε έχετε τη δύναμη να αλλάξετε τα πράγματα.
Θέλετε υποταγή ή ΜΑΧΟΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ;
Την Τετάρτη και την Πέμπτη έχετε την ευκαιρία.
ίσως είναι η τελευταία.
Μην τη χάσετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς